جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز نوشت:
ابراز خوشبيني دكتر ظريف وزير امور خارجه جمهوري اسلامي ايران، بان كي مون دبيركل سازمان ملل و خانم اشتون مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا نسبت به حصول توافق در مورد مذاكرات هسته‌اي ايران با گروه 1+5، نشانه‌اي مثبت در روند مذاكرات و رسيدن به توافق جامع در اين زمينه است. دكتر ظريف، وزير امور خارجه كشورمان در ديدار با بان كي مون دبيركل سازمان ملل ضمن تأكيد بر اراده جدي و حسن نيت جمهوري اسلامي ايران براي رسيدن به راه‌حل مناسب در اين زمينه، گفت: "نسبت به حصول توافق خوشبين هستيم و معتقديم رسيدن به توافق امكان‌پذير است."
نكته مهم‌تر اين است كه وزير امور خارجه كشورمان در كوران مشكلات مربوط به مذاكرات هسته‌اي، بر مواضع اصولي كشور تأكيد كرد و گزارش اخير دبيركل سازمان ملل درخصوص وضعيت حقوق بشر در ايران را خلاف روند واقعي و برنامه و اقدامات دولت ايران دانست. وي با اين اقدام خود، به دبيركل سازمان ملل فهماند كه دولتمردان ايراني حتي در حساس‌ترين شرايط نيز از كشور خود دفاع مي‌كنند.
دكتر ظريف با تشريح جايگاه ايران و تحولات و ويژگي‌هاي مثبت و انحصاري جامعه ايران در مقايسه با ساير كشورهاي منطقه، انتشار گزارش در مورد وضعيت حقوق بشر در ايران را مبتني بر نگرش سياسي دانست و اظهار داشت: "اينكه در منطقه ما، فقط در مورد كشور ايران گزارش منتشر مي‌شود قابل پذيرش نيست و تهيه چنين گزارش‌هايي تداوم نگاه سياسي و دوگانه به مسايل حقوق بشر است."
اين موضع گيري صريح و شفاف وزير امور خارجه كشورمان را بايد نوعي به محاكمه كشيدن دبيركل سازمان ملل به خاطر تخلف آشكار وي از وظايف قانوني تعريف شده براي مسئول بالاترين سازمان بين‌المللي دانست. واقعيت اينست كه ورود آقاي بان كي مون به مقوله حقوق بشر و موضع گيري عليه جمهوري اسلامي ايران در آستانه برگزاري مجمع عمومي سازمان ملل و برگزاري مذاكرات حساس هسته‌اي ميان ايران و اعضاء گروه 1+5 اقدامي حساب شده مبتني بر سياسي كاري بود. هر چند دبيركل سازمان ملل در همين ديدار با دكتر ظريف، به تمجيد از ايران پرداخت و با صراحت گفت: "ايران نقش بسيار موثري دارد و بازيگر مهمي در منطقه است و مي‌تواند براي حل مشكلات نقش سازنده‌اي را ايفا كند و استفاده از ظرفيت ايران بايد بيش از پيش مورد توجه قرار گيرد" اما خود او هم مي‌دا ند كه اين سخن با آنچه در هفته گذشته به بهانه حقوق بشر عليه ايران گفته بود تناسبي ندارد. روشن است كه مي‌توان اين واقعيت را فهميد كه آقاي دبيركل سخن هفته گذشته را از روي ديكته‌اي كه براي وي نوشته بودند خواند و آنچه در ديدار با وزير امور خارجه ايران گفت حرف واقعي خود او بود. هر چند اين عملكرد دوگانه براي اهل فن قابل فهم است، ولي براي كسي كه بر مسند رياست سازمان ملل يعني بزرگ‌ترين سازمان جهاني با وظايف روشني كه براي آن در نظر گرفته شده است تكيه زده بهيچوجه مناسب نيست.
بهتر است قدري روشن‌تر با آقاي بان كي مون سخن بگوئيم و واقعيت‌هائي را كه شايد تلاش مي‌كند ناديده بگيرد به وي يادآور شويم.
آقاي دبيركل، شما براي تازه‌ترين جنايتي كه سران رژيم صهيونيستي در غزه مرتكب شده‌اند و بيش از 2300 نفر زن و كودك و پيرمرد غيرنظامي را به شهادت رساندند و هزاران خانه و ده‌ها بيمارستان و مسجد و كليسا و مدرسه را با خاك يكسان كردند، احساس پايمال شدن حقوق بشر نكرديد. شما مي‌دانيد كه بزرگ‌ترين حامي مالي، تسليحاتي، سياسي و تبليغاتي صهيونيست‌ها در اين جنايات، شخص اوباما رئيس‌جمهور آمريكا بود و ساير دولتمردان آمريكائي نيز با او در اين زمينه همراهي كردند. مقر سازمان ملل در خاك آمريكا قرار دارد و شما هنگامي كه در دفتر كارتان در سازمان ملل مشغول فعاليت هستيد در واقع در كشوري حضور داريد كه همين آقاي اوباما و همكاران او كه شريك جنايات سران رژيم صهيونيستي هستند مديريت آن را برعهده دارند. اين فعاليت شما درحالي كه هيچ اعتراضي به رئيس‌جمهور و ساير دولتمردان آمريكائي به خاطر شركت در جنايات صهيونيست‌ها عليه مردم بي‌گناه غزه به عمل نمي‌آوريد چگونه مي‌تواند وجدانتان را دچار عذاب نكند؟ شما مي‌دانيد كه حتي تعدادي از مراكزي كه زيرمجموعه‌هاي سازمان ملل هستند، عملكرد رژيم صهيونيستي در جنگ 51 روزه غزه را جنايت جنگي دانسته‌اند. اكنون شما بايد به اين سؤال بسيار مهم و اساسي پاسخ بدهيد كه چگونه مي‌توانيد در برابر اين جنايت جنگي سكوت كنيد و عاملان اين جنايت و حاميان آنها را ناقضان حقوق بشر ندانيد و در آستانه شروع به كار مجمع عمومي سازمان ملل خواستار تعقيب قضائي اين جنايتكاران نشويد؟
اين روزها "باراك اوباما" رئيس‌جمهور آمريكا بدون كمترين اعتنا به شما و سازمان تحت رياستتان درصدد انجام اقدامات نظامي در عراق و سوريه است درحالي كه مردم و مسئولان اين دو كشور چنين اجازه‌اي را به او نداده‌اند و اين اقدام او را نقض حاكميت اين كشورها مي‌دانند. نقش شما به عنوان دبيركل سازمان ملل در اين ماجرا چيست؟ چرا در برابر اين تخلف آشكار از مقررات بين‌المللي سكوت كرده‌ايد؟ شما وظيفه داريد اجلاس سال جاري مجمع عمومي سازمان ملل را به اجلاسي براي محاكمه رئيس‌جمهور آمريكا و سران رژيم صهيونيستي به خاطر آنهمه جنايت كه در جنگ 51 روزه غزه مرتكب شده‌اند تبديل كنيد. متأسفانه شما نه تنها چنين كاري نخواهيد كرد بلكه به باراك اوباما اجازه خواهيد داد در اجلاس مجمع عمومي سازمان ملل سخنراني كند و هرچه مي‌خواهد در حمايت از جنايتكاران بين‌المللي و عليه مظلومان سخن بگويد و حقوق بشر را به سخره بگيرد!
شما آقاي دبيركل مي‌دانيد كه حامي اصلي داعش و بقيه گروه‌هاي تروريستي كه نزديك چهار سال است كه در سوريه جنايت مي‌كنند، دولت آمريكاست، همان دولتي كه حالا مدعي مبارز با داعش است! با اينحال چرا شما از جايگاه خودتان براي افشاي اينهمه جنايت عليه بشريت كه با حمايت‌هاي مالي، نظامي، اطلاعاتي، سياسي و تبليغاتي آمريكا صورت گرفته استفاده نمي‌كنيد؟
از كارشكني‌هاي دولت آمريكا عليه مذاكرات هسته‌اي و حقوق هسته‌اي ملت ايران شما كاملاً آگاهي داريد. با اينحال چرا در اين زمينه افشاگري نمي‌كنيد؟ شما و خانم اشتون، همين ديروز نسبت به نتيجه بخش بودن مذاكرات هسته‌اي ايران و گروه 1+5 ابراز خوشبيني و اميدواري كرديد. آيا براي تحقق اين اميد متعهد مي‌شويد عليه كارشكني‌هاي آمريكا افشاگري كنيد؟ اگر چنين كنيد، شايد بتوانيد اندكي از كوتاهي‌هاي خود در انجام وظايف دبيركلي سازمان ملل را جبران نمائيد.
