بحران آب آنقدر شدت گرفته که برخی معتقدند
جنگ آب آغاز شده و بعضی از
کوچ اجباری چند ده میلیون ایرانی در اثر آن سخن می‌گویند ولی برخی در جواب امثال ایشان، هشدارهایشان را به
جوک سال تشبیه میکنند تا ظاهر ماجرا به جنگ کلامی شباهت پیدا کند، ولی نیم نگاهی به حال و روز آبگیرها، تالاب‌ها، رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، کافی است تا دریابیم چه خطری بیخ گوشمان نشسته است.
با وجود این، اگر به تصمیمات مسئولان نگاهی دقیق‌تر بیندازیم، درخواهیم یافت که هرچه شرایط بحرانی به نظر میرسد و کاهش بارندگی‌ها حکایت از تشدید کم‌آبی و بحرانی تر شدن اوضاع آب دارد، هیچ واکنش خاصی رقم نخورده و تنها وعده هر ساله قطع آب مشترکان پر مصرف تکرار شده است.
این در حالی است که بسیاری مصرف بالای آب در بخش کشاورزی را مهمترین دلیل کمبود این مایع حیاتی در کشور می‌خوانند و به این اشکال، استفاده بی رویه از روش های مهار آب مانند سدسازی و توجه حداقلی به اصول صرفه جویی آب در اقلیم گرم و خشک کشورمان را می‌افزایند تا دست آخر با توجه به سکوت مسئولان به وجود این اشکالات، نگرانی‌شان از کمبود آب در آینده دو چندان شود.
«خوانده می‌شوید» امروز به همین موضوع اختصاص دارد.
* تا چه اندازه هشدارهایی را که درباره بحران آب منتشر میشود، قبول دارید و درست میدانید؟
* آیا رقم خوردن و شدت گرفتن بحران آب برای شما هم نگران کننده است؟ راه مقابله با این نگرانی چیست؟
* نظرتان درباره آمادگی مسئولان برای مقابله به مشکلاتی مانند خشکسالی چیست؟ آیا پیش‌بینی و پیشگیری مناسبی صورت گرفته است؟
نظرات ارسال شده تا ساعت ۲۰ منتشر خواهد شد.
کلاً من از قبل قصد مهاجرت داشتم... با وجود قضیه ی آب و خشکسالی مصمم تر شدم...
شما راحت باش کشور هایی هستند که آبش هنوز تمام نشده برو آنجا کاش تمام مشکلات با مهاجرت حل میشد آیا کسی که سفر میکن فرهنگ مصرفش را در جای قبلی جا میگذارد؟ 
