به گزارش خبرآنلاین؛ در بازی های تیم ملی والیبال در لیگ جهانی
جدا از تماشاگران،مسئولان و ....که تیم ملی را حمایت کردند یک نفر بود که
در هر بازی در سالن حضور داشت و تلاش زیادی می کرد تا هواداران را تهییج
کند.
در گرمای تابستان و در حالی که سیستم های خنک کننده سالن 12 هزار نفری
هم جوابگوی این جمعیت نیست او در جلدی فرو می رود که شاید هر کسی حاضر به
انجام دادن آن کار نباشد.
فارغ از مسئله مادی،چیزی که باعث می شود او لباس شیر را بپوشد و برای
تیم ملی کشورش سنگ تمام بگذارد فقط و فقط عشق است.عشق به تیم ملی،عشق به
والیبال و عشق به ایران.
دمش گرم 
