در ساعات گذشته، خبری به نقل از یکی از سایت های ضد انقلاب در شبکه های اجتماعی تلفن همراه به اشتراک گذاشته شد که در آن داماد رئیس جمهور اسلامی ایران متهم شده که به دنبال رانت خواری از توافق هسته ای است. در خبر این سایت ضد انقلاب داماد رئیس جمهور متهم شده که به دنبال استفاده از رانت برای وارد کردن تجهیزات پزشکی هسته ای است. آنان همچنین داماد رئیس جمهور را متهم کرده بودند، درصدد است ریاست بیمارستان پزشکی هسته ای را که بناست در تهران تأسیس شود، بر عهده گیرد.
به گزارش «تابناک»، انتشار این خبر در سایت های ضد انقلاب و به اشتراک گذاشتن آن در میان مردم در حالی صورت می گیرد که این پیگیری خبرنگار «تابناک» نشان می دهد پروژه متهم کردن نهادهای کشور از سوی عناصر مخالف نظام، مدت هاست کلید خورده و متهم کردن داماد رئیس جمهور، فاز جدید این پروژه است.
بر اساس این گزارش، سایت های مخالف نظام در اولین روزهای پس از توافق هسته ای ابتدا به سراغ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی رفتند و این نهاد انقلابی را متهم کردند به دنبال استفاده از رانت های موجود پس از توافق هسته ای هستند. آنان ابتدا قرارگاه های مهم سپاه و در مرتبه بعدی پیمانکاران این نهاد انقلابی را به استفاده از رانت متهم کردند و تا مدت ها در این باره مطلب نوشتند. به نظر می رسد، گویا فاز اول پروژه این رسانه های مخالف انقلاب، با حمله به سپاه آغاز شد و اینک در فاز دوم با حمله به دولت و خانواده رئیس جمهور ادامه یافته است.
در فاز دوم، حمله به خانواده رئیس جمهور ایران، ماجرای رانت خوارای را از سطح نهادهای موجود در نظام به سطح خانواده منتخب مردم ایران کشانده اند تا نوعی بی اعتمادی بین مردم و دولت منتخبشان ایجاد کنند. در این سناریو به صورت مویرگی، داماد رئیس جمهور را فرزند تاجری معرفی می کنند که با روحانیت، یعنی دختر حسن روحانی ازدواج کرده و به صورت مویرگی به اتحاد بازار و روحانیت اشاره کرده و آن را هدف قرار داده است.
نکته قابل توجه و شاید تأسف انگیز در بین مردم این است که هر خبری را به محض انتشار در هر رسانه ای ولو رسانه ای که مخالف مردم و نظام باشد، در حجم گسترده ای به اشتراک می گذارند بدون اینکه به هدف انتشار این گونه اخبار توجه کنند. به نظر می رسد، هدف قرار دادن نهادهای انقلابی و همچنین شخصیت های سیاسی ایران، پس از توافق هسته ای به عنوان افرادی رانت خوار و کسانی که در رفتار و سیاست هایشان حقوق مردم را نیز رعایت نمی کنند، در اولویت برنامه مخالفان نظام قرار دارد. در واقع دیپلماسی فعال وزارت خارجه در دولت کنونی و زدودن جو ایران هراسی در منطقه و جهان، مخالفان را به طراحی پروژه «بیزاری از مسئولان» سوق داده است.
در کنار نکات گفته شده، لازم است دولت خود نیز برای مقابله با چنین توطئه هایی به شفاف سازی عملیاتی روی آورد. مثلا شخص رئیس جمهور محترم بر اساس ابلاغیه ای نزدیکان درجه یک خود را از ورود به معاملات اقتصادی پر سود ـ که ممکن است به استفاده از منابع دولتی متهم شوند ـ منع کند. اینچنین شفاف سازی هایی هم برای دولت خیر آخرت را به دنبال دارد و هم ایمان و اعتقاد مردم به دولتمردانشان را راسخ تر از گذشته نشان خواهد داد.
