هوای تهران و برخی کلان شهرهای دیگر ایران برای سومین هفته پیاپی در وضعیت «ناسالم برای گروه‌های حساس» قرار دارد؛ وضعیتی که حتی اگر آمار مرتبط با آن توسط شرکت کنترل کیفیت هوا ارائه نشود، بحرانی بودن آن توسط هر عابری قابل تشخیص است. تصاویری که کوهنورداران از توچال و دیگر قلل تهران در این روزها منتشر کرده‌اند، نشان دهنده عمق فاجعه است. یک لایه خاکستری دود که تمام شهر را در بر گرفته است. هرچند این ماجرا در تهران در یکی از بحرانی‌ترین و حادترین وضعیت‌های خود قرار دارد اما در کلان‌شهرهای دیگر هم حاکم است.
تمهیداتی مانند تعطیلی مدارس در هفته گذشته هم که در این ایام در نظر گرفته میشود، کارآیی چندانی نداشته و نتوانسته وضعیت آشفته هوای تهران را بهبود بخشد تا تنها امید همه به بارندگی روزهای آینده باشد که طبق پیش‌بینی‌ها از سه‌شنبه در کشور آغاز میشود.
در این میان هم هر کسی گروه دیگری را به عنوان متهم اصلی ماجرای آلودگی هوا معرفی میکند. مخالفان دولت، دولت و مشخصا سازمان محیط زیست و معصومه ابتکار را به ناتوانی در حل مشکل آلودگی هوای متهم میکنند، دولتی‌ها شهرداری را به کم‌کاری در این مسأله متهم میکنند و مجلسی‌ها هم کیفیت بنزین را عامل اصلی این ماجرا میدانند؛ اما در میان همه این دعواهای سیاسی چیزی که ثابت است و کسی در آن شک ندارد وجود نداد پایداری آلودگی هوای تهران و دیگر کلان شهرهاست.
اکنون می‌خواهیم نظر و راهکار شما را برای حل معضل آلودگی هوای بدانیم:
- آیا حل معضل آلودگی هوا تنها در دست دولت و نهادهای حاکمیتی است یا به اراده مردم هم بستگی دارد؟
- آیا در مقابله با آلودگی هوا کوتاهی و اهمال صورت گرفته یا خیر؟ اگر پاسخ مثبت است، کدام فرد یا نهاد؟ در گذشته چطور؟
- خود شما در این روزهای بحرانی تهران از خودروی شخصی استفاده می‌کنید یا وسایل نقلیه عمومی؟
- چاره چیست؟ برای مقابله با آلودگی هوا در کوتاه مدت و بلند مدت چه طرح و ایده ای را پیشنهاد می‌دهید؟
فرصت مشارکت در این خبر به پایان رسیده است و دیگر نظرهای کاربران منتشر نمی‌شود.
توقف تولید ماشین های بی کیفیت و آلاینده
افزایش زیاد حمل و نقل عمومی خصوصا مترو 
