پایین کشیدن کمدی پرفروش «من سالوادور نیستم» از پرده سالن‌های سینما، با وجود آنکه این فیلم چندین برابر کف اکران را به دست آورده، این شائبه را به وجود آورد که برخی نگرانی‌ها از قرار گرفتن این فیلم در جایگاه پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران باعث شده تا برنامه پایان بخشیدن زودهنگام به اکران این فیلم آغاز شود.
به گزارش «تابناک»؛ آئین نامه شورای صنفی نمایش لحظه به لحظه تغییر می‌کند و در همین چارچوب طبق آئین نامه شورای صنفی نمایش در سال 95 در 6 ماه نخست سال، فیلم ها تنها می توانند با احتساب کف فروش تا سقف 7 هفته در سرگروه های سینمایی خود اکران شوند و تا سقف 10 هفته در سینماهای آزاد (زیرگروه) به نمایش خود ادامه دهند.
این میزان در نیمه دوم سال به همان سقف 10 هفته با احتساب کف فروش در سینماهای سرگروه افزایش می یابد. با این حساب فیلم های نوروزی باید از 15 اردیبهشت ماه جای خود را به فیلم های دیگر دهند، ولو اینکه این فیلمها توان فروش بیشتری را داشته باشند و کف فروش را در سینماهای سرگروه حفظ کرده باشند. در واقع حتی اگر مردم هر هفته یک میلیارد تومان بلیت یک فیلم سینمایی را بخرند، آن فیلم از پرده پایین کشیده می‌شود!
فیلمهای سینمایی «بادیگارد»، «ابد و یک روز» و «50 کیلو آلبالو» در سرگروه‌های سینمایی از تاریخ 15 اردیبهشت ماه تعویض می‌شوند و 2 فیلم «من سالوادور نیستم» و «کوچه بی‌نام» در کل سینماها به ترتیب در تاریخ‌های 15 اردیبهشت و 8 اردیبهشت تعویض خواهد شد تا بدین ترتیب فیلمهای تازه‌ای به نمایش درآیند و با این سیاست کاری، شمار فیلم‌هایی که در سال 1395 به نمایش در می‌آیند، بیش از سال 1394 باشد.
این رویکرد تامل برانگیز در حالی در پیش گرفته شده که فیلمهای روی پرده به شدت در حال فروش هستند و مشخصاً «من سالوادور نیستم» با 13.5 میلیارد تومان فروش می‌توانست با چند هفته دیگر حضور در چرخه اکران، رکورد فروش را جابجا کند و در جایگاه پرفروش ترین فیلم ایرانی قرار گیرد اما ظاهراً برای برخی این قاعده ننگ آور بود، چرا که در غیر این صورت هیچ دلیل عقلانی برای پایین کشیدن فیلمی که فروش میلیاردی‌اش در هر هفته ادامه دارد، وجود نداشت.
البته به زعم برخی ناظران، موضوع ننگ آور بودن در میان نیست و اصل مسئله این است که یک فیلم با سرمایه 2.5 میلیاردتومانی و بدون برخورداری از تبلیغات وسیع شهری و رانت‌های خاص و با تکیه بر داستانی نه چندان قوی و عمدتاً با استفاده از رضا عطاران به عنوان ستاره این روزهای سینمای ایران توانسته به اندازه برخی فیلمهای پرهزینه بفروشد و اگر این فروش استمرار می‌یافت و از 17 میلیارد تومان عبور می‌کند، عملکرد برخی به شدت زیر سوال می‌رفت.
البته شاید این رفتار شورای صنفی نمایش برنامه ریزی شده نبوده و تصادفی چنین اتفاقی رخ داده و چنین برخوردی با فیلمی شده که چندین برابر کف فروش سینمای سرگروهش می‌فروشد! به هر صورت، این رفتار با اعتراض ضمنی رضا عطاران نیز مواجه شده و بازیگر نقش اول فیلم «من سالوادور نیستم» با بازنشر آنونس این فیلم نوشته است: «
خداروشکر، روزهای آخر اکران، اگه بذارن بازم میفروشه، نمی ذارن...» .
کنایه عطاران این شائبه را تقویت کرده که من سالوادور نیستم قرار نیست بیش از این بفروشد و به همین دلیل حتی به جای آنکه طی چند هفته و به طور پلکانی، سینماهایش گرفته شود، به یک باره باید تا پنج روز دیگر، تمام 90 سالن سینمایی که این فیلم در آنها اکران می‌شود با فیلمهای تازه جایگزین شود!
شاید تصور شود پشت خط برای اکران دوم سال فیلمهای مهم و پرفروشی در نظر گرفته شده اما متاسفانه به جز «اژدها وارد می‌شود» ساخته مانی حقیقی، بعید است سایر فیلمهای جایگزین توان فروش خیره کننده‌ای داشته باشند.
عجیب ترین گزینه در میان اکران دوم سال نیز «دلبری» به کارگردانی سیدجلال دهقانی اشکذری و تهیه‌کنندگی سید محمود رضوی است؛ یکی از سست‌ترین آثار سال که موضوعی مهم را به ضعیف‌ترین شکل ممکن مورد پرداخت قرار داده، به گونه‌ای که اکران این ملودرام آنچنان با خنده‌های مستمر تماشاگران در جشنواره فیلم فجر همراه شد که اگر شخصی به یک باره وارد سالن می‌شد تصور می‌کرد کمدی اکران شده است!
انتظار می‌رود مسیر موفقیت سینمای ایران در سال جاری، با تدبیر بیشتر از طریق کنار گذاشتن گزینه‌های ضعیف از اکران و همزمان، استمرار بخشیدن به اکران فیلم‌هایی پرفروش و دوری از تقسیم سهم در این حوزه، استمرار بخشیده شود. آیا شورای صنفی نمایش در این زمینه نگاه جدی دارد یا سینمای ایران آهسته آهسته با افت فروش مواجه می‌شود؟
امسال سینمای ایران مدیون تبلیغات شبکه های ماهواره ایه اینو خود شما بهتر از همه میدونید وجالب اینه که هیچ کسی حتی بهش اشاره هم نمیکنه 
بنده کاملا مخالف برداشته شدن فیلم سالوادور از پرده سینما هستم اما نکته بسیار مهم این است که کاملا مشخص هست که برنامه ای برای فروش بیشتر برخی فیلمها در پشت پرده در جریان است و برخی بخاطر پاین کشیدن فیلم آقای مجیدی از صدر پرفروش ترین فیلمهای سینمای ایران و از روی لجبازی به دیدن فیلم سالوادور میروند که چیز خاصی در چنته ندارد و در ساده ترین حالت یک کمدی کاملا معمولی بدون هیچ نوآوری میباشد. متاسفانه سیاسی بازی برخی بینندگان سینما همچنان در سینمای ایران وجود دارد و ای کاش لااقل فیلمی که میخواست به عنوان پرفروش ترین فیلم سینمای ایران قرار بگیرد, حداقلهای استاندارد یک فیلم سینمایی را داشت!!!!!!!!!!!! 