موضعگیری تأمل برانگیز نشریه یالثارات در انتقاد از احمد توکلی، با واکنش تند این نشریه همراه شد؛ اما با گذشت روزهای متمادی از این توهین به شخصی که از هنرمندان و ساحت قلم دفاع کرده بود، کوچکترین دفاعی از توکلی نه در قامت یک چهره مطرح سیاسی بلکه حتی در نقش یک شهروند عادی نداشت.
به گزارش «تابناک»؛ نشریه یالثارات چند هفته پیش با استناد به احادیثی از پیامبر و ائمه اطهار از جمله این حدیث از رسول گرامی اسلامی: «رسول هر مردی که زنش خود را آرایش کند و با آن حالت از منزل بیرون آید، آن مرد دیوث میباشد»، چنین جمع بندی کرده که هنرمندان حاضر در جشن حافظ ـ که پوشش درستی ندارند ـ مشمول آن لفظ هستند.
سوای بحث فقهی، حقوقی و قضایی که استفاده از این لفظ بدون اثبات اصل معنا دارای حد است، اساساً این نوع انتقاد هیچ گاه کارکرد مثبتی نداشته و منجر به ایجاد جنجالهای فراوانی شد. در کنار همه حواشی، استمرار انتشار این نشریه پس از این توهین و اصرار بر تکرار در استفاده از این تعابیر، موضعگیریهای صریحی در نقد یالثارات صورت پذیرفت.
احمد توکلی یکی از چهرههای مطرحِ منتقد بود که خود سالها با «الف» در فضای رسانهای فعال است و اکنون پس از پایان دوران نمایندگی مجلس، در جایگاه یک ناظر حضور دارد. توکلی در نقد نوشته یالثارات صراحت خاصی داشت و در یادداشتی ضمن انتقاد جدی از حجاب بازیگران در جشن حافظ، درباره نوع برخورد با یالثارات نیز مطابق با شرع و قانون مرسوم اسلام و جمهوری اسلامی ایران، نظر داده بود.
توکلی در این زمینه نوشته بود: «مجازات گناه اول حد شرعی است که در آیه ۴ سوره نور آمده است: وَالَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِینَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا ۚ وَأُولَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ به کسانی که بدون داشتن چهار شاهد، زنان عفیف را به زنا متهم میکنند، ۸۰ ضربه تازیانه بزنید و تا پایان حیات شان هرگز گواهی شان را نپذیرید. و آنان فاسق و گنهکاراند"، تنبیه سخت بدنی و محرومیت از یک حق اجتماعی مهم».
توکلی ادامه داد: «نسبتی که به مرد مخاطب داده شد، گرچه مجازاتش حد نیست ولی کم نیست. افتراء انتساب کاری به فردی است که آن کار از نظر قانون جرم باشد. چون "...کشی" قانونا جرم است پس نسبت دادنش به دیگری افتراء است (با شرایطی). مجازات مفتری یک ماه تا یک سال حبس و تا هفتادوچهار ضربه شلاق تعیین شده است. چون خداوند را حکیم و عادل می دانیم، وقتی گناهی برایش مجازات حد وضع شده باشد و گناه دیگری تعزیر، تکلیف مرتکبان آشکار است».
احمد توکلی البته نقدهای متعددی در این یادداشت به پوشش بانوان وارد کرده بود؛ اما همین بخش از نقدش درباره حکم یالثارات، منجر به حمله بیسابقهای نسبت به او شد و در شماره اخیر این نشریه، از توکلی با عنوان «فقیه درس خوانده انگلیس» یاد شد. یالثارات، توکلی را به واسطه تحصیل در انگلیس به نقد کشید و در نهایت با طرح این ادعا که توکلی به یالثارات اتهام زده، خواستار عذرخواهی توکلی از این نشریه شد!
با گذشت چند روز از این تعابیر تازه، این بار در مقابل «فقیه درس خوانده انگلیس » سکوت پیشه شد و کوچکترین حمایتی از این منتقد خبره در فضای مجازی صورت نپذیرفت. هرچند جنس نفوذ کلام توکلی با تاثیر چهره بازیگران متفاوت است اما بعید به نظر میرسد، خون سینماگران از خون احمد توکلی رنگینتر باشد. به همین دلیل انتظار میرفت رسانهها در این زمینه نیز موضع نقادانه داشته باشند و کلام حق با توهین به گوینده کلام، پرهزینهتر نشود.
برخورد سیاسی با جریانهای فعال سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و عدم همراهی با منتقد منصفی که از صنف، گروه و دستهای نیست که ما به آن دلبستگی داریم، یکی از چالشهای سیاسی جامعه کنونی است؛ جامعهای که «من قال» بر «ما قال» غلبه دارد و کلام ناحق یک چهره همسو در بسیاری از اوقات بر کلام به حق یک چهره غیرهمسو در جامعه غلبه مییابد.
در این ارتباط باید تأکید کرد، حتی اگر بحثهای اخیر مطرح درباره انگیزههای سیاسی احمدتوکلی برای موضعگیریهای اخیر صحت داشته باشد و این نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی قصد کاندیداتوری برای انتخابات پیش رو را داشته باشد، توجیه منطقی برای نادیده گرفتن و عدم حمایت از یک موضع اصولی و منطقی محسوب نمیشود و باید باید انصاف در قامت نگاه غیرسیاسی در فضای کشور برجستهتر از گذشته شود.