ام قاسم و خانواده، در تلعفر یعنی 60 کیلومتری شهر موصل و 60 کیلومتری مرز سوریه زندگی می کرد. ام قاسم می گوید: پس از حکومت صدام و تسلط گروه تروریستی القاعده بر منطقه، هر روز بر دامنه نا امنی ها افزوده، تا جایی که نیمی از تلعفر توسط القاعده اشغال شد. از مناطقی که در دست القاعده بود هر روز بخش شیعه نشین توسط خمپاره مورد هدف قرار می گرفت و مردم به امید روزی که وضعیت نا امنی خاتمه یابد، به صورت خودجوش از خانه ها و سرزمین مادری خود دفاع می کردند. مردم بدون حمایت حکومت مرکزی، القاعده را در سال 2010 از شهر بیرون که با ورود پلیس، امنیت نسبی برقرار شد. تا ژوئن 2014 و همزمان با ورود داعش به موصل و سقوط این شهر و شهرهای اطراف تلعفر، داعش قصد ورود به تلعفر کرد. داخل تلعفر 10-15 روز مقابله کردیم و با دیدن اوضاع سنگین حملات، ناچار به شهر سنجار عقب نشینی و به این امید که لشکر وارد شود و داعش را بیرون کند 40 روز آنجا ماندیم . اما اینطور نشد و باز مجبور به مهاجرت به اقلیم کردستان کردیم. پس از آن هم به بغداد مهاجرت کردیم. در حال حاضر منطقه تلعفر توسط نیروهای مقاومت و عراقی محاصره شده و منتظر دستور ورود به شهر هستند. ام قاسم به اتفاق خانواده، در مدت راهپیمایی اربعین، در عمود 678 و در موکب خانوادگی به زوار اباعبدالله الحسین(ع) خدمت می کند.
درود بر شرف ام قاسم