نگاهی به فهرست گزینه های تایید شده و تایید نشده برا تصدی پست های مختلف در کابینه دولت ترامپ به خوبی نشان میدهد که همگی آنها از جمله سیاستمداران و مقامات داخلی حزب جمهوری خواه بوده و تقریبا همه آنها پیشینه نومحافظه کاری دارند. افرادی که از زمان خداحافظی جرج بوش با ریاست جمهوری در 2008 دیگر مقام اجرایی و مهمی در کاخ سفید بر عهده نداشته اند.
به گزارش «تابناک» از زمانی که دونالد ترامپ
موفق شد در رقابت شگفت آور هیلاری کلینتون را از صحنه به در کرده و خود را 45 امین رئیس جمهور ایالات متحده معرفی کند، تا کنون چندین چهره و شخصیت برای تصدی
پست های مختلف در کابینه آینده وی تأیید شده و یا نام آنها برای در اختیار گرفتن
این مسئولیت ها مطرح شده است.
در هفته گذشته، رینس پریبوس به عنوان مدیر امور اجرایی در کاخ سفید تأیید شد. وی که رئیس کمیته ملی حزب جموری خواه است، پیش از این به عنوان مشاور ارشد این کمیته فعالیت داشته و همچنین رئیس کمیته حزب جمهوری خواه در ایالت ویسکانسین نیز بوده است. وی یکی از چهره هایی است که تأثیر بسزایی در اهلی کردن تی پارتی در ایالت ویسکانسین و ادغام آن با جمهوری خواهان داشته است.
این انتخاب در همان زمان مطرح شدن نام وی برای تصدی پست به خوبی حاکی از این بود که دونالد ترامپ به دنبال یک شیفت اساسی در سیاست های کاخ سفید بوده و در پی آن است که دستور کار حزب جمهوری خواه را دنبال کند؛ دستور کاری طولانی که شامل جنگ بی انتها علیه ترویسم بوده و یادآور نظام ذهنی یازده سپتامبر است و دامنه آن از افغانستان تا عراق و سوریه را نیز در بر می گیرد.
همچنین تیم ترامپ که به سرپرستی مایک پنس فعالیت می کند، استفن بنون را به عنوان استراتژیست ارشد مشاور عالی کاخ سفید برگزید. وی پیش از این مدیر اجرایی بریت بارت رسانه افراطی دست راست در آمریکا بود که گروه Government Accountability را به همراه پیتر شوایزر راه اندازی کرد. شوایزر محقق نزدیک و مشاور اصلی ویلیام، کسی بوده است که خود در دولت ریگان رئیس CIA بود. کسی نقش موثری در تسلیح و حمایت از مجاهدین افغان داشت که بعدا بانی شکل گیری طالبان و القاعده شد.
در همین حال تا کنون چندین نام برای تصدی پست وزارت خارجه در دولت جدید مطرح شده است. مهمترین این نام ها شاید جان بولتون باشد؛ یعنی کسی که در دوره جورج بوش عهده دار نمایندگی آمریکا در سازمان ملل متحد بود. وی اکنون یکی از چهره های مطرح مؤسسه آمریکن اینترپرایز است که یکی از اتاق های فکر شناخته نومحافظه کاران و از حامیان اصلی اشغال خاک عراق توسط دولت بوش بود. وی همچنین سابقا عضو هیأت مدیره پروژه New American Century بوده که یکی دیگر از نهادهای نومحافظه کاری و از حامیان جنگ عراق است.
از دیگر چهره های مطرح برای تصدی پست وزارت خارجه دونالد ترامپ، سناتور باب کورکر، نیوت گینگریچ، زالمای خلیل زاد و استنلی مک کریستال هستند که آخرین آنها از فرماندهان ارشد جنگ در افغانستان بوده است. خلیل زاد یکی از محافظه کاران وفادار به این خط فکری است. وی نیز در دوره جورج بوش سفارت افغانستان، عراق و همچنین نمایندگی آمریکا در سازمان ملل متحد را بر عهده داشته است. وی همچنین در حال حاضر عضوی از هیأت مدیره National Endowment for Democracy است که کار اصلی آن ارائه چهره ای نرم از اقدامات CIA است.
همچنین این احتمال می رود که در دولت دونالد ترامپ، استفن هادلی به عنوان وزیر دفاع مطرح شود. وی در دوره بوش نقش مشاور امنیت ملی را داشت. وی در مرکز فعالیت های نو محافظه کاران در دوره بوش برای ساخت پروپاگاندای تبلیغات در راستای جنگ و علیه صدام حسن بود و همچنین از جمله چهره هایی است که برای هشت سال دوره ریاست جمهوری بوش سیاست خارجی را هدایت می کرده است. در سال 2009 وی به عنوان عضوی از هیأت مدیره پیمانکار غول پیکر نظامی Raytheon انتخاب شد.
ترامپ همچنین به دنبال کیلی آیوت، عضوی از کمیته خدمات نظامی سنا است و شب گذشته نیز نام مایکل فلین ژنرال بازنشسته و مدیر سابق آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا را برای تصدی پست مشاور امنیت ملی مطرح کرده است. در همین حال جف سشن نیز از جمله افرادی است که برای تصدی پست وزارت دفاع در دولت ترامپ از سوی تیم انتقال قدرت مطرح شده.
البته گفته می شود که جف سشن اکنون بیش از هر شخص دیگری به تصدی پست دادستانی کل آمریکا نزدیک است. وی از جمله چهره هایی است که به شدت طرفدار جنگ است و دو بار علیه بیرون کشیدن نیروهای آمریکایی از عراق رأی داده است.
کایکل مک کول از دیگر چهره هایی است که گفته می شود در دولت ترامپ می تواند گزینه ای جدی برای تصدی پست وزارت دفاع باشد. وی نیز از چهره هایی است که صدایی رسا در سیاست آمریکا برای دفاع از جنگ داشته است. از جمله حمایت از طرح H.R. 5471 یا طرح موسوم به Countering Terrorist Radicalization Act. این طرح مبتنی بر ایجاد یک نهاد مشاوره ای ضد تروریسم در دل دولت ایالات متحده است.
وی همچنین از حامیان بزرگ طرح H.R. 159 است که طرحی مبتنی بر محکوم کردن ایران برای اعدام منافقین در سال 66 است. گروهی که دولت ایالات متحده تا سال 2012 آن را جزو گروه های تروریستی خطرناک طبقه بندی کرده بود و اکنون حامیان جدی تری به غیر از سشن در بین نومحافظه کاران از جمله مکس بوت دارد.
همچنین تا قبل از پومپئو نام خوزه رودریگز برای تصدی مقام ارشد CIA نیز مطرح شده بود که در واقع یکی از طراحان اصلی سیاست های شکنجه بوش بوده است. وی مدیر ارشد سابق National Clandestine Service بوده است که کار آن راه اندازی سایت های سیاه CIA زندان های مخفی در کشورهای دیگر و به کار گیری تاکتیک های شکنجه زندانیان اقتباس شده از خمرهای سرخ کامبوج و نازی ها بوده است.
در فهرست دونالد ترامپ برای پست های دیگر کابینه چهل و پنجم ایالات متحده، نام چهره ها و شخصیت های دیگری نیز دیده می شود که تقریبا همگی آنها جزوی از نومحافظه کاران بوده یا قرابت دیدگاهی با این طیف در سیاست آمریکا دارند. این فهرست ها در اولین قدم ادعاهای دونالد ترامپ برای تشکیل دولتی ضد سیاست های قبلی و موجود و مخالفت با حضور نظامی آمریکا در خارج از این کشور را زیر سؤال می برد.
انتخاب های دونالد ترامپ تا کنون و مطرح کردن اساسی احتمالی برای تصدی پست های وزارت خارجه و وزارت دفاع به خوبی نشان می دهد که این احتمال بسیار قوی است که ترامپ پا جای پای جورج بوش در سیاست خارجی و داخلی آمریکا بگذارد.
چرا اینقدر ترامپ و دوستانش برای ما مهم است؟ آیا فکر می کنیم هیلاری بهتر بود و یا کسی دیگری؟ واقعیت این است که قدرتهای کنترل کننده آمریکا به لابیهای صهیونیستی و سعودی متصل هستند و فراغ از شخصیت ردیس جمهور آمریکا، سیاستشان همیشه مخالف و دشمن ماست؟ 
طوری میگی "هزینه جنگ" ، انگار اونها هم مثل ما به بی پولی خوردن!!!! طرف اقتصاد اول دنیاست. اگر بخواد کاری بکنه ، هزینه اش رو هم میده. پول داره آقا جون. پول زیاد. ما هم اگه می خواهیم آقایی کنیم باید پول داشته باشیم که با اختلاس و فساد موجود کاملا غیر ممکنه 
