ترک دیار در جستجوی کار

رفتن به خارج از کشور برای کار، گزینه ای است که اگر چه دیرتر به ذهن می رسد اما ممکن است برای برخی افراد مفید و راهگشا باشد. با گسترش ارتباطات و همچنین شرکت های کاریابی بین المللی، جستجوی کار در خارج از کشور، با همه سختی ها و مشکلاتش، نسبت به قبل راحت تر شده است. هم اکنون در تمام استان های کشور موسسات کاریابی خارجی فعال هستند. معمولا هر کدام از آنها در چند حوزه خاص فعالیت می کنند؛ مثلا برخی از این موسسات با ارتباطات و شناختی که از کشور کانادا دارند، به کارجویان، فقط در مسیر کاریابی در این کشور کمک می کنند. برخی دیگر از شرکت ها در حوزه شرق آسیا فعالیت می کنند و برخی دیگر متخصص کشورهای اروپایی یا عربی حوزه خلیج فارس هستند.

برای آشنایی با این موسسات، قبل از هر چیز به سامانه وزارت کار (دفتر امور کاریابی ها) مراجعه و فهرست کاریابی های مجاز خارجی را ملاحظه کنید. از همان جا می توانید با شرکت ها و حوزه فعالیت آنها آشنا شوید. برخی از موسسات فرصت های شغلی مختلف پیشنهادی را هم در همان صفحه اول خود معرفی می کنند؛ از هتلداری و آشپزی در اروپا تا راننده ترانزیت در آسیای میانه. آنجا می توانید بر حسب علایق و تجربیات خود انتخاب کنید و وارد تعامل با کاریابی ها شوید. یک راه حل بهتر هم استفاده از سامانه انجمن صنفی کاریابی های بین المللی ایران اصکابا(scaba) است. شما می توانید با مراجعه به سایت  http://www.scaba.ir/fa  در قسمت ثبت نام کارجویان، مشخصات و علایق خود را اعلام کنید. اطلاعات شما در اختیار کاریابی های عضو انجمن قرار می گیرد و در صورت وجود شغل مناسب، با شما تماس گرفته می شود.

همانند کاریابی های داخلی، کاریابی های خارجی نیز دو نوع هزینه از متقاضیان می گیرند؛ حق الزحمه مشاوره و ثبت نام و حق الزحمه به کارگماری. البته برخی کاریابی های خارجی خدمات جانبی مثل آموزش زبان را هم ارائه می کنند که هزینه خاص خودش را دارد. طبق اعلام دفتر کاریابی وزارت کار، هزینه ثبت نام و مشاوره در سال جاری 23 هزار تومان است. اگر کاریابی برای شما کار مناسبی پیدا کرد و مشغول به کار شدید باید حق الزحمه به کارگماری را هم به موسسه کاریابی بپردازید. این هزینه هم معادل حداقل حقوق پایه در کشور هدف است که رقم آن به تایید سفارت ایران در آن کشور می رسد. می توانید این گونه فرض کنید که 50 تا 100 درصد حقوق یک ماه خود را باید به کاریابی پرداخت نمایید. البته هزینه های کاریابی در خارج از کشور به همین جا ختم نمی شود. هزینه های ویزا، رفت و آمد و اسکان در کشور هدف چند مورد گریزناپذیر است. ارائه مظنه ای از این هزینه ها هم آسان نیست؛ برخی کشورها فقط 40 تا 50 دلار بابت ویزا دریافت می کنند، برخی کشورها مانند ترکیه اصلا ویزا نمی خواهند و برای اخذ ویزای برخی دیگر از کشورها باید چند هزار دلار هزینه کنید. البته اگر شما معرفی نامه یا دعوت نامه از یک موسسه یا شرکت ( که قرار است در آن کار کنید) داشته باشید ممکن است در هزینه ها و فرآیند مهاجرت صرفه جویی شود.

اگرچه کاریابی های بین المللی به صورت خصوصی اداره می شوند، اما وجود تفاهم نامه بین کشورها روند کار را تسریع می بخشد. نمود بارز این تفاهم نامه ها را می توان در مورد کشور ایرلند دید. ایران و ایرلند تفاهم نامه ای امضا کرده اند که 3هزار و 800 ایرانی می توانند در ایرلند به کار گرفته شوند. گفته می شود این افراد در دو حرفه آشپزی، هتلداری و زیرمجموعه های آن استخدام خواهند شد. آن طور که رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی کاریابی های بین المللی گفته است، این افراد پس از ورود به ایرلند باید زبان بیاموزند و در دوره های آموزشی شرکت کنند. در پایان مرحله اول، اگر کارفرما از فرد راضی بود، می تواند بدون دغدغه به کار در ایرلند بپردازد. براساس گفته های مسئولین، حداکثر سن برای اعزام به ایرلند، 40 سال است و فرد باید مدرک زبان خود را تا زمان اعزام ارائه کند. علاوه براین باید مدرک فنی و حرفه ای یا سابقه کار مرتبط داشته باشد. اما نیازی به تحصیلات دانشگاهی نیست و دارا بودن دیپلم کفایت می کند.
بدون شک مسئول اصلی اعزام نیرو به ایرلند، کاریابی های بین المللی هستند. اما در حال حاضر، نباید هیچ گونه وجهی برای دوره آموزشی دریافت کنند. شنیده می شود که برخی از کاریابی ها 3 تا 5 هزار یورو برای دوره های آموزشی دریافت کرده اند که غیر قانونی است و فقط باید 23 هزار تومان برای هزینه ثبت نام کاریابی پرداخت شود.

کانادا هم مثل کشورهایی چون استرالیا، نیوزلند و سنگاپور مهاجرپذیر است و تلاش می کند نیروی کار موردنیاز خود را از کشورهای مختلف تامین کند. موسسات کاریابی فعال در حوزه این کشور هم رو به افزایش است که می توانند شما را راهنمایی کنند. از آنجا که این کشور اقدام به معرفی فرصت های شغلی خود می کند شما می توانید به صورت شخصی نیز اقدام کنید اما کار اصلا آسان نیست. اگر به صورت شخصی یا با کمک کاریابی ها با یک کارفرما به توافق رسیدید می توانید برای دریافت ویزای کار اقدام کنید با این نوع ویزا شما از حمایت های دولتی محرومید و همه چیز با کارفرماست اما اگر ویزای اقامت کاری بگیرید از مزایای دولتی کشور هدف هم می توانید استفاده نمایید.

برای اینکه در این کشور شاغل شوید، لازم است که زبان انگلیسی یا عربی بیاموزید. در غیر این صورت قادر نخواهید بود شغل مناسبی پیدا کنید. از آنجایی که متخصصان این کشور عمدتا غیربومی هستند، کارگران خارجی پذیرش می شوند.

اکثر کسانی که قصد ترک ایران را دارند، به استرالیا فکر می کنند. با این حال، امکان یافتن کار در استرالیا از طریق کاریابی ها وجود دارد. اما شاید بد نباشد که شرایط ورود به این کشور را بررسی کنیم. قبل از اینکه بخواهید وارد یک کشور شوید باید وضعیت ویزای خود را مشخص کنید. ویزای تخصصی و مهارتی بهترین ویزاست. برای دریافت این ویزا باید حداقل امتیازی را به دست بیاورید. این امتیاز از سن شما، نمره زبان، سابقه کاری و مدرک تحصیلی منبعث می شود. بعد از این که ملاحظه کردید امکان دریافت ویزا وجود دارد، به سمت مشاغل بروید و از طریق کاریابی ها اقدام کنید. با این ویزا قادر خواهید بود 4 سال در استرالیا کار کنید.

فرآیند کاریابی در خارج از کشور اصلا آسان نیست؛ از آموزش زبان و تطبیق با محیط و فرهنگ تا پیداکردن کار، اخذ ویزا و اقامت. همه این ها فرآیندی زمانبر و هزینه بر است. طبق اعلام رئیس اداره کاریابی های وزارت کار، این فرآیند حدود 18 ماه ( و نه بیشتر) به طول می انجامد. لذا فریب تبلیغات مختلف در سایت ها و شبکه های ماهواره ای را نخورید. هرجا از اخذ آسان ویزا و استخدام راحت در کشورهای مختلف حرف زدند، بدانید که کاسه ای زیر نیم کاسه است. متاسفانه گزارش ها درباره فریب و کلاهبرداری در این رابطه هم کم نیست. لذا سعی کنید قبل از هرچیز از مجاز بودن موسسه مورد نظر اطمینان حاصل کنید و به کاریابی های غیرحضوری هم اصلا اعتماد نکنید.

این همه هزینه برای شغلی پردرد سر می ارزد؟