فیلم «اسکی باز» به تهیهکنندگی محمد احمدی و کارگردانی فریدون نجفی، در بخش مسابقه سینمای ایران جشنواره بینالمللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان راه یافت.
این فیلم داستان پسربچه بختیاری در شهرستان کوهرنگ است که در زندگی با مشکلاتی دستوپنجه نرم میکند. این نخستین فیلم سینمایی فریدون نجفی است که ساخت آن از حدود دو سال پیش آغاز شد. فریدون نجفی سهسال پیش هم با فیلم تلویزیونی «ماه تیتی» در این جشنواره حضور داشت. پیش از این با فیلم «جوجه پر» به کارگردانی فرشاد صالحی در بخش فیلم کوتاه جشنواره بینالمللی کودک و نوجوان اصفهان راهیافته بود. سیامین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان از ۹ تا ۱۵ تیرماه در اصفهان برگزار میشود.
فریدون نجفی در بخش فیلم کوتاه تاکنون موفق به دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر و جوایز مختلف جشنوارههای بینالمللی شده است. در همین زمینه، روزنامه «صبا» مصاحبه ای را با فریدون نجفی کارگردان این فیلم ترتیب داده است که خواندن آن خالی از لطف نیست.
درباره فیلم «اسکی باز»، فضای کار و مسیری که پیمودید توضیح دهید؟
«اسکی باز» فیلمی است بر آمده از دل آداب و سنتهای زندگی سختکوش مردمان بختیاری اما درضمن این قصه بهروز شده است و سعی ما روایتی مدرن از یک سنت است. این کار در شرایطی ساخته شد که ما با وجود محدودیت شدید بودجهای گروهی کاملا حرفهای و همراه داشتیم از تهیهکننده گرفته تا مجری طرح، مدیر تولید، گروه فنی صدا، تصویر و بازیگران در یک کلام تک تک عوامل تولید و پس از تولید. اگر همدلی و همکاری عواملی که در عین حرفهای بودن و واقعا دوستانه کار کردن نبود شايد بتوان گفت پروژه با اين كيفيت ساخته نميشد. فضایی که در کار حکمفرما بود یک جو رفاقتی و در عین حال کاملا حرفهای بود. بهنظرم حاصل کار بیش از هر چیز مدیون این نگاه است.
با وجود جشنوارههای متعددی که در سالهای مختلف برگزار شده است از وضعیت جشنواره کودک و نوجوان و کموکاستیهای آن برایمان بگویید.
جشنواره کودک و نوجوان ویترین به تمام معنای سینمای کودک است که باید پایدار مستمر و قوی برگزار شود، جشنواره كودك تنها اميد سينماى كودك است باوجود همه بىمهرىهایی که نسبت به سينماي كودك اتفاق میافتد، تلنگرى است براى توليدات بهتر و شکلگرفتن حمايتها... سينمايى كه سالها مهجور واقع شده است چون حمايتكننده جدى ندارد و مستقل نيست، بهنظرم بايد كمیسيون فرهنگى مجلس تصميمی جدى براى اين ژانر سينمايى بگيرد. وزارتخانهها و سازمانهاى مربوطه مثل آموزشوپرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، كانون فكرى كودك و نوجوان، سازمان سينماى، حوزه هنرى و... كه همه مدعى حمايت از توليدات كودك هستند و در آخر خروجى آثارشان بهلحاظ كمى و كيفى چنگى به دل نمىزند باید بدانند اين پراكندگى سازمانها، مشكل اصلى توليدات كودك و نوجوان است. اميدوارم كه اعتبارات مربوطه را در يك سازمان مخصوصا سازمان سينماى كشور متمركز كنند كه فقط صرف توليدات ارزشمند كودك و نوجوان شود.
هر سال جشنوارههای متعددی در سراسر دنیا برگزار میشود و شما که یکی از کارگردانان فعال عرصه سینمای کودک هستید در این جشنوارهها حضور دارید. جشنواره کودک و نوجوان ایران را در مقایسه با جشنوارههای خارجی چگونه میبینید؟
جشنوارههاى خارجى البته جشنوارههاى معتبر، بازارهاى بينالمللى بزرگى در كنار جشنواره برگزار مىكنند كه اين خود به پخش و عرضه فيلمها خيلى كمك مىكند و مديران كمپانىها و شركتها كه فيلم را مى بينند اگر سبك و كار شما را بپسندند از اثر بعدى حمايت مىكنند ولى در مورد جشنوارههاى داخلى بعد از برگزاری اختتاميه تازه شما بايد بروید و به مسئولان مرتبط التماس کنید تا کاری انجام شود، البته اگر آنها قولى به شما دهند در دستاندازهاى ادارى قرارت ميدهند تا خسته و بىخيال ماجرا شوید.
چند سالی است قدرت سابق را در امر تولید و اکران سینمای کودک شاهد نیستیم. به نظرتان چرا سینمای کودک نسبت به دهه ۶۰ تولیدش کم شده و دلیل آن چه میتواند باشد؟
بهدليل همين پراكندگىها و مستقل نبودن اين جريان و اهميت ندادن به اكران سينماى كودك باعث مىشود تا فيلمسازان نسبت به اين ژانر بىانگيزه شوند و اين سينما چندين دهه مهجور بماند.
سینمای کودک دارای بخشهای هنری و فنی مختص بهخود است اما در جشنوارهها برای آیتمهای سینمای کودک مانند عروسکگردانی جوایزی، تعریفنشده است. دلیل این بیتوجهی چیست؟
این موضوع میتواند پیشنهادی به دست اندکاران سینمای ایران باشد، جشنواره فجر میتواند مانند فستیوالهای طراز اول دنیا چون برلین جایزه کودک داشته باشد.
روزنامه اصفهان زیبا در مورد این فیلم نوشه است؛
این فیلم از آن جهت در روزگار کنونی، یک اثر متفاوت محسوب می شود که فیلم های ژانر کودک و نوجوان را آثاری شهری و آپارتمانی شامل می شوند که روند ساخت پیچیده ای ندارند اما این فیلم در ارتفاعات کوهرنگ و در هجوم سرما ساخته شده بود که این فضا با مشکلات عدیده قهرمان داستان، همخوانی خوبی داشت و هوشمندی کارگردان را می رساند.
فریدون نجفی در نخستین ساخته بلند سینمایی خود، تا حدود زیادی دغدغه مند ظاهر شد و از آن فضای موزیکال دنیای کودکان فاصله گرفت و ترجیح داد در روزگاری که کمتر کارگردانی به مقوله رئالیسم کودکانه ورود می کند، نخستین کار خود را با چنین محوریتی جلوی دوربین ببرد که صد البته توانست یک فیلم سالم و انسانی با لحظات کوچک طنز بسازد. به طوری که طنز ظریف و پرداخت درست شخصیت «جولی» قهرمان فیلم «اسکیباز» به خوبی مخاطبان را تحت تاثیر خود قرار داد و تا پایان روی صندلی ها نشاند.
محمد احمدی، فیلمبردار و تهیه کننده باسابقه سینما نیز این بار حمایت خوبی از یک فیلم اولی کرد و امیدواریم با محقق شدن شرایط خوب برای اکران این اثر، این حجم دغدغه مندی به خوبی توسط مردم دیده شود.