کشور آلمان به عنوان اولین تولید کننده کامیون های باربری تحت عنوان «مایلر»، تولید این وسیله حمل و نقل را 22 سال پیش متوقف کرد و اکنون دیگر در هیچکدام از خیابان و جاده های کشورهای توسعه یافته تردد این کامیون مشاهده نمی شود؛ وسیله ای که هنوز تولیدش در ایران ادامه دارد و عامل بسیاری از تصادف های منجر به مرگ کشور نیز همین وسیله غول پیکر است.
به گزارش «تابناک»، اگرچه تولید و استفاده از کامیون های بنز با ارتفاع بالا که به مایلر معروف هستند ده ها سال است که در کشورهای توسعه یافته به دلیل ارتفاع زیاد و دید کم که سبب افزایش ضریب تصادف در جاده ها می شد، ممنوع و منسوخ شده است، اما هنوز تولید و استفاده از این وسیله در برخی کشورهای خاورمیانه مثل ایران، کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین هنوز ادامه دارد.
این کامیون ها بخاطر ارتفاع زیاد و دید کمی که در اختیار راننده قرار می دهند در کنار سپر فولادی سنگینی که در پیشانی خود دارند، عامل بسیاری از تصادف های جاده ای هستند و هنگام تصادف وسیله نقلیه رو به رو را به زیر کشیده و صورت کامل نابود می کنند.
جدا از مسئله ایمنی بسیار پایین، این کامیون های غول پیکر مصرف سوخت بسیار بالایی دارند و مجموع همین عوامل سبب شد که در سال 1995 تولید این وسیله بار بری در کشورهای اروپایی متوقف شود و به جای آن تولید کامیون و تریلی های بدون دماغ با سپر فایبر گلاس در دستور کار قرار بگیرد؛ کامیون هایی که نه تنها مصرف سوخت پایینی دارند، بلکه ارتفاعشان نیز پایین است و به همین دلیل راننده با دید زیاد امکان کنترل بیشتر بر آنها دارد.
کامیون هایی که در دهه های اخیر در کشورهای توسعه یافته مورد استفاده قرار می گیرد از ضریب ایمنی بسیار بالایی برخوردار هستند و در هنگام تصادف با جذب حجم قابل توجهی از ضربه وارده، اتومبیل رو به رویی را نیز به زیر خود نمی کشند.
به رغم تغییر و تحولی که در صنعت خودرو و تولید کامیون های باربری کشورهای توسعه یافته رخ داد، هنوز تولید و استفاده از مایلر در ایران ادامه دارد و هنوز این وسیله بسیار خطرناک جاده ای با به زیر کشیدن خودروهای کوچک تر مرگ هزاران هموطن را به شکلی بسیار فجیع شکل می دهد.
استفاده از فناوریهای کهنه و نخ نما، عدم سرمایهگذاری گسترده در بخش تحقیق و توسعه، بی توجهی به ایمنی تولیدات، ارزش ندادن به جان هموطنان، گرایش به تکرار تولیدات گذشته، نداشتن جسارت تغییر و تحول، عدم آگاه سازی جامعه، بی تفاوتی مسئولان ارشد جامعه به این خطر ملی و... از جمله عواملی هستند که در همه این سال ها این کامیون غول پیکر را به قاتل بی رحم خانواده های ایرانی تبدیل کرده است.
مایلرهایی که در ایران مورد استفاده قرار می گیرد و بدون توجه مسئولان حتی در کوچه های باریک نیز تردد دارند، آنقدر قدیمی و غیر استاندارد هستند که برخی از تصاویر موجود از آنها مربوط به زمانی است که هنوز تکنولوژی عکس رنگی به بازار نیامده بود و این تصاویر سیاه و سفید هستند.
اینکه از نظر فنی چه محدودیت های در مسیر تغییر و تحول اساسی در فرایند تولید کامیون های به روز و استاندارد و توقف تولید این خودروهای دیزلی وجود دارد، تنها یک طرف ماجراست و مهم تر از آن این است که بدانیم هنوز هزاران وسلیه از این جنس در خیابان ها و جاده های کشور در حال تردد هستند و روزانه زمینه ساز مرگ تعداد زیادی از هموطنان می شوند.
از این رو اگر جان هموطنان و کاهش آمار کشته های جاده ای برای مدیران ارشد کشور مهم است، دو موضوع باید به سرعت در دستور کار مسئولان کشور قرار بگیرد.
نخست اینکه صرف نظر از هر گونه پشت پرده و منافع فردی و جناحی تولید و ساخت این وسیله و سیستم فروش آن متوقف شود و دیگر اینکه مقدمات جمع آوری این چرخ گوشت های متحرک در کشور فراهم شود و مسئولان با دادن تسهیلاتی به دارندگان این نوع کامیون، شرایط تعویض را برای آنها فراهم کنند.
اگر جان شهروندان برای مسئولان مهم است، آنها می توانند با دادن وام به صاحبان این مایلرها آنها را ترغیب کنند تا کامیون و تریلی های استاندارد خریداری کنند و یا با به خدمت گرفتن دانش و تکنولوژی روش هایی را برای افزایش دید و کاهش خسارت های این مایلرها در هنگام تصادف فراهم کنند؛ روش هایی که ضمن افزایش دید راننده در هنگام تصادف خودروهای رو به رویی را به زیر نکشد.
در بدترین شرایط و اگر مسئولان حالی برای پیشنهادهای بالا ندارند، چاره ای جز فروش این کامیون های غیر استاندارد و از رده خارج به مشتریان در آفریقای جنوبی، هندوستان و آمریکای لاتین باقی نمی ماند؛ کشورهایی که شرایط جغرافیایی شان با کشور ایران متفاوت است و می توانند در مسیرهای بیابانی و خلوتی خود با ضریب اطمینان بیشتری از این وسیله نقلیه استفاده کنند.