محققان امریکایی متوجه شدند که حلقه های زحل بر این سیاره سایه می اندازند و نوعی باران تولید می کنند.
به گزارش ایرنا از هفته نامه نیوزویک، این تحقیق که در ساینس منتشر شده، از یافته های ماموریت آخر کاوشگر کاسینی است.
کاسینی که بیش از یک دهه به مطالعه زحل پرداخته بود، پانزده سپتامبر ۲۰۱۷ به تصمیم ناسا برای جلوگیری از برخورد کنترل نشده آن با فمرهای زحل و احتمال آلودگی یا نابودی هرگونه زیست فرازمینی احتمالی در آنها، با استفاده از آخرین مقادیر سوخت باقیمانده به درون جو زحل سقوط کرد و از بین رفت.
داده های ارسال شده از کاسینی نشان می دهند که باران حاصل از حلقه های زحل، وزش بادهای قوی و سایه های ناشی از این حلقه ها، اتمسفر این سیاره را متلاشی می کنند.
محققان دانشگاه آیووا در آمریکا در این مطالعه بر اساس داده های کاسینی، یونوسفر زحل را - بخشی از اتمسفر بالای زحل که مملو از ذراتی با یک بار مغناطیسی است، آنالیز کردند و متوجه تغییرات عجیب و غریبی در یونوسفر سرد و متراکم زحل شدند.
به گفته محققان، این رفتار یونی غریب علاوه بر این که ممکن است ناشی از ابرهای گسترده ای باشد که توسط حلقه های زحل ایجاد می شوند، می توانند از وزش بادهای قدرتمند و باران ناشی از حلقه های یخی این سیاره نیز نشات گرفته باشند.
ویلیام کورث محقق دانشگاه ایووا و نویسنده این مطالعه، این مشاهدات را اولین رصد مستقیم یونوسفر بالای زحل عنوان کرد و گفت این رصدها نتیجه مستقیم کاوش چند ساله ناسا در زحل است.
محققان بارش باران را در زحل علتی برای یونوسفر متغیر این سیاره عنوان می کنند و می گویند وجود سایه در این سیاره برای توضیح تغییراتی که توسط کاسینی مشاهده شده است، کافی نیست بلکه بر اساس تئوری آنها باران و باد نیز احتمالا به این فعالیت کمک می کنند.
حلقه های زحل بیشتر از یخ ساخته شده اند و ذرات کوچک آب می توانند در امتداد خطوط مغناطیسی از حلقه ها به اتمسفر حرکت کنند. بادهای شدید جوی همچنین می توانند تعادل ذرات یونی را تغییر دهند.
