مسأله انتقاد مسئولان حاضر و سابق از شرایط کشور و وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و مدیریتی، در نهایت کار را به جایی رساند که صدای رهبر معظم انقلاب و حتی برخی سیاسیون در برابر این رویکرد درآمد؛ رویکردی که به جای پاسخگویی در برابر اقدامات انجام شده و در حال انجام نه تنها پاسخگویی در آن شاهد نیستیم، بلکه در آن شاهد انتقاد از شرایط و اقدامات توسط افرادی هستیم که یا قبلا مسئول بوده اند و یا مسئولیت امور را در زمان حال در دست دارند.
به گزارش «تابناک»؛ رویکرد در موضع نقاد قرار گرفتن افرادی که یا دیروز یا امروز همه امکانات و امور اجرایی کشور را بر عهده داشته اند، کار را به جایی رساند که «حضرت آیت الله خامنه ای» در سخنرانی اخیرشان پیرامون آن گفتند: کسانی که دیروز همه امکانات کشور در اختیار آنها بود و کسانی که امروز همه امکانات مدیریتی کشور را در اختیار دارند، حق ندارند نقش اپوزیسیون بازی کنند و علیه کشور سخن بگویند بلکه باید پاسخگو باشند، ضمن آنکه مردم آگاه هستند و این گونه رفتارها در آنان تأثیرگذار نخواهد بود.
جالب است که مدیران سابق و فعلی کشور به جای پاسخگویی در برابر اقدامات، رویکرد و عملکردی که از خود برجای گذاشته و می گذارند، رویه انتقاد از شرایط و مدیریت ها را در پیش گرفته و نه تنها پاسخگوی عملکرد و کارهایی که انجام داده اند، نیستند، بلکه در مقام منتقد قرار گرفته و شرایط سابق و موجود را نقد می کنند.
این رویه برخی مدیران ارشد و مسئولان اجرایی کشور کار را به جایی رساند که حتی حامیان آنها نیز زبان به انتقاد از این رویکرد گشوده و آن را به طور جدی مورد انتقاد قرار دادند. در واقع این رویه را می توان همان استراتژی بهترین دفاع، حمله است دانست؛ به صورتی که مدیر فعلی سابق، با در پیش گرفتن چنین رویکردی، نه تنها در برابر اقدامات و عملکرد خود پاسخگو نیست، بلکه در مقام منتقد قرار گرفته و شرایط را نقد هم می کند!
یکی از منتقدان در پیش گرفته شدن چنین رویه ای، «غلامحسین کرباسچی» دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی است که اتفاقا بیشترین همسویی را با دولت روحانی و به ویژه معاون اول کارگزارانی آن داشته و دارد. او اخیرا با انتقاد از برخی اظهارات «اسحاق جهانگیری» که به جای پاسخگویی در مقام منتقد قرار گرفته است، گفته، «خیلی ناراحت شدم که جهانگیری هم مثل ما که انتقاد می‌کنیم گفته یک عده مدیر آویزان هستند. اگر آویزان هستند عوضشان کن و همانطور که رهبری گفت مثل اپوزیسیون ها حرف نزن. اگر عده ای از مدیران آویزان دولت هستند و نمی گذارند کار کنید، عوضشان کنید.»
کرباسچی با اشاره به اظهارات رئیس جمهور در مورد دانشجویان ستاره دار هم یادآوری کرده که «دلم می خواست روحانی بجای حمایت از دانشجویان ستاره دار، از وزیر علوم بخواهد که در جلسه هیأت دولت تعداد این دانشجویان را بپرسد و در جلسات آینده گزارش عملکرد بخواهد. از آقای روحانی می خواهیم ماهی یک بار سخنرانی بکند و در آن فعل ماضی به کار نبرد. به جای این نوع خطاب دادن ها که معلوم نیست مخاطب آن مردم یا افراد دیگری هستند به وزیر اطلاعات بگو وارد حریم خصوصی مردم نشوند.»
اینها بخشی از سخنان دولتی های فعلی است که کرباسچی آن را مورد اشاره قرار داده از در مقام منتقد قرار گرفتن رئیس جمهور و معاون اول حاکم انتقاد کرده است. در طرف دیگر ماجرا هم «محمود احمدی نژاد» رئیس دولت های نهم و دهم قرار دارد که نه تنها تا کنون هیچ پاسخگویی در خصوص اقدامات و عملکرد خود نداشته و از چرایی ایجاد مشکلات اقتصادی و سیاسی در دولتش برای کشور سخنی نگفته، بلکه در مقام منتقد خیلی رویکردها و عملکردها را نقد کرده است.
به نظر می رسد، مسئولان سابق و فعلی فراموش کرده اند که در جایگاه و مقام پاسخگویی به مردم باید قرار بگیرند، نه در جایگاه منتقد. به نظر می آید، اگر قرار باشد همین رویه ادامه پیدا کند، زمانی خواهد رسید که مسئولان محترم به جای پاسخگویی به مردم، طلبکار و منتقد آنها خواهند بود که چرا شرایط کشور این گونه است؟!
این رویکرد احتمالا به جایی ختم خواهد شد که در نهایت مسئولان محترم، نه تنها پاسخگویی در قبال عملکرد خود نخواهند داشت، بلکه از مردم سؤال خواهند کرد که چرا همراهی بیشتری با دولت و مسئولان اجرایی نکرده اند تا آنها بتوانند اقدامات بدون پاسخ بیشتری را در جایگاه و مسئولیتی که هستند، دنبال و پپیگیری کنند.
آقایان مسئول باید متوجه آنچه بر زبان جاری می کنند و خواستار آن می شوند باشند. بدون شک جامعه، جامعه آگاهی است و فریب سخنوری ها و اقدامات پوپولیستی را دیگر نخواهد خورد. هرچه هست، باید مسئولان محترم در قبال اقدامات و عملکردی که از خود بر جای گذاشته اند، پاسخگو باشند و این رویکرد که مسئولی در مقام طلبکار و منتقد قرار گیرد، به هیچ عنوان پذیرفته نیست.
آنچه مردم و جامعه انتظار دارند، این است که هر کسی باید در قبال مسئولیتی که پذیرفته پاسخگو باشد و در مقابل ملت و انتقادات آنان گردنش از مو باریکتر باشد. هیچ رویکرد اپوزیسیون مآبانه از مسئولی که در جایگاه اجرا قرار گرفته و قرار است به نفع مردم، جامعه و کشور اقدامات موثر انجام دهد، پذیرفته نیست و در حقیقت اگر چنین رویه ای در پیش گرفته شود، آن را باید فرار رو به جلو و فرار از پاسخگویی در مقابل افکار عمومی قلمداد کرد.
مسئولان محترم سابق و فعلی باید بدانند که حوزه اجرا و پذیرش مسئولیت، جای در پیش گرفته شدن استراتژی «بهترین دفاع، حمله است!» نیست و جامعه چنین موضوعاتی را به خوبی تمییز می دهد و متوجه آن هست؛ بنابراین، اگر مسئولی توان اجرای خواسته ها و نظرات مردم به نفع مصالح کشور و ملت را ندارد، بهترین است ضمن عذرخواهی از مردم، از مسئولیت کنار برود و طلبکار مردم هم نشود.
ما مردم بدی هستیم که اینقدر از مسئولن توقع داریم!
بله مردم بدی هستیم