«دایره مینا» پنجمین فیلم بلند سینمایی داریوش مهرجویی و نخستین فیلم رنگی او در مقام کارگردان و محصول سال 1353 است. فیلم به مدت سه سال توقیف بود و سرانجام در 1356 پروانه نمایش گرفت و در ابتدای سال 1357 اکران شد. دایره مینا در جشنواره پاریس در 1977 و سپس برلین به نمایش درآمد و جوایزی نیز از این دو جشنواره دریافت کرد. پسر جوانی با خانوادهاش در محلههای حاشیهنشین تهران زندگی میکند پدر بیمارش، را برای معالجه به بیمارستان بزرگی میبرد، نمیتواند پدرش را بستری کند و در پیادهرو کنار نردههای بیمارستان چند روزی را سپری میکنند تا این که با شخصی به نام سامری در عوض خون فروشی به آنها پول میدهد و این ورود پسر جوان به چرخه سیاهی است... . عزتالله انتظامی، علی نصیریان، سعید کنگرانی، ایرج راد، اسماعیل شنگله و مرضیه برومند در این فیلم سینمایی مقابل دوربین هوشنگ بهارلو بازی کردند. هرمز فرهت موسیقی متن این فیلم را ساخت و طلعت میرفندرسکی تدوین را برعهده داشت. حجم نقدهای نوشته شده بر این فیلم بسیار قابل توجه است و به باور شماری از منتقدان، این فیلم بهترین اثر داریوش مهرجویی است. آن گونه که برخی روایت های تاریخی است، پس از توقیف این فیلم، فرح پهلوی این فیلم برای شاه نشان داده و شاه در میانه تماشای فیلم با خشم برخواسته و اتاق سینما را ترک گفت و به زبانی بلند و پر اعتراض ادعا کرد که این به اصلاح روشنفکران ـ یا آنچنان که رسم مالوف شوخی هایش با علم بود، این اَن تلکتوئلها ـ چرا همیشه به جنبه های تیره هستی دلبسته اند و تنها سیاهی های جامعه را نشان می دهند؟ این فیلم یکی از معدود روایتهای موجود از خونفروشی مردم در دوره پهلوی برای گذران زندگی شان است. سکانس هایی کوتاه از این فیلم سینمایی را در تابناک تماشا میکنید.