روزی که برای این پرنده آهنین نام انتخاب میکردند، احتمالا به این دلیل «خرمشهر» را برگزیدند تا یادآور شکوه این خطه از خاک کشورمان باشند، اما افسوس کاری کردند که بار دیگر این نام به «سقوط» گره بخورد!
به گزارش «تابناک»؛ ساعاتی پیش، آمار پر و پیمان حوادث هوایی در کشورمان بار دیگر به روز شد. این بار با سقوط یک فروند هواپیمای مسافربری بردکوتاه کشورمان در حوالی کوه دنا. اتفاقی که در ایران بیش از هرجای دیگری در جهان مسبوق به سابقه است و این بار به جان باختن ۶۶ تن از هموطنانمان منجر شد.
رویدادی که در بطن آن، هواپیمای ATR شرکت آسمان قرار داشت که با کد EP-ATS رجیستر شده و مسئولان شرکت هواپیمایی آسمان بر آن نام «خرمشهر» را گذارده بودند. نامی که هدف از انتخاب آن هرچه بوده، حتما یادآوری سقوط خرمشهر در ابتدای جنگ تحمیلی نبوده است. رویدادی که ساعاتی پیش بار دیگر رخ داد؛ این بار با سقوط هواپیمایی که خرمشهر نام داشت.
پرندهای که البته دلیل سقوط آن مشخص نیست، اما آن گونه که گفته میشود، پیشتر نیز خبرساز شده است. این را خبری نشان میدهد که از نقص فنی چنین هواپیمایی در مسیر تهران به یاسوج و بازگشت آن از میانه راه به تهران برای رفع نقص حکایت دارد و در ابتدای بهمن ماه جاری مخابره شده است؛ رویدادی که البته معلوم نیست «خرمشهر» در آن نقش آفرینی داشته یا یکی دیگر از هواپیماهای ایتیآر شرکت هواپیمایی آسمان!
«یاسوج» نام یکی دیگر از هواپیماهای ایتیآر فعال در ناوگان شرکت آسمان است
شرکتی که از کاربرهای قدیمی این نوع هواپیما در کشورمان است و تا پیش از این حادثه، هنوز ۵ فروند ایتیآر در خدمت داشت. هواپیماهایی که در سالهای گذشته و بر اثر تحریمها، برخی شان زمین گیر شده بودند و امکان پرواز نداشتند. از جمله همین هواپیمای سقوط کرده که بعد از بازگشت به ناوگان در حال خدمت آسمان، «خرمشهر» نام گرفت.
هواپیمایی از نوع ATR ۷۲-۲۱۲ که خیلی پیشتر به سفارش آسمان و با شماره سریال ۳۹۱ ساخته شد، نخستین پرواز خود را در ۲۶ /۱۰/ ۱۹۹۳ انجام داد و دو ماه بعد (در ۱۲/۱۲/۱۹۹۳، مطابق با ۲۱ آذرماه سال ۱۳۷۲ خورشیدی) به این شرکت تحویل داده شد تا با پرچم کشورمان آغاز به کار کند؛ پرندهای که البته در آن روزها سفرهای برون مرزی نیز انجام میداد، ولی به مرور از این کار برحذر داشته شد تا در پروازهای داخلی به کار گرفته شود.
پرندهای که هرچند امروز بیش از ۲۴ سال از تولید آن میگذرد، سن خدمتش کمتر از این است، چون چند سال پیش برای مدتی طولانی زمینگیر شده بود. توقف اجباری این پرنده در حاشیه فرودگاه شیراز که از سال ۱۳۸۹ تا چند ماه پیش ادامه داشت و در نهایت با تعمیرات و اورهال، پس از هفت سال به پرواز دوباره این پرنده به آسمان کشورمان گره خورد. بازگشت به خدمتی که زیاد به طول نینجامید؛ از چهارم آبان ماه امسال تا امروز.
بازگشتی ناامید کننده که مدیران آسمان آن را این گونه به اطلاع عموم رسانده بودند: «به گزارش معاونت فنی و مهندسی و اداره تعمیرات اساسی ATR پایگاه شیراز یک فروند ATR۷۲-۲۱۲ این شرکت به رجیستر EP-ATS که به مدت ۷ سال زمینگیر بوده است، به دست مهندسین مجرب و متخصص این ایرلاین تعمیر شده و پس از انجام چکهای مداوم و تستهای خود عملیاتی خواهد شد و به زودی به پرواز در خواهد آمد.»
پستی که آن روز با غرور در صفحات این شرکت در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی منتشر شد و حالا برخی با استناد به آن و رویداد رقم خورده، از اشکالات فنی این پرنده سخن میگویند که به جان باختن تمامی سرنشینان آن منجر شد. گمانهزنیهایی که شاید هرچند با واقعیت هیچ گونه همخوانی نداشته باشد، سکوت مسئولان موجب تقویت آن میشود. سکوتی که آن هم مسبوق به سابقه است، درست مثل سقوطهای پرشمار هواپیما در کشورمان!