رئیس‌جمهور گفت: علم به نوع تفکر و ایدوئولوژی وابسته نیست. در کشور جناح‌بندی داریم اما نمی‌توانیم بگوییم علم ریاضی اصوگرایان و علم ریاضی اصلاح‌طلبان. علم مرز نمی‌شناسد
به گزارش «تابناک» به نقل از خبرگزاری ها، حجت‌الاسلام حسن روحانی در سی و یکمین جشنواره بین‌المللی خوارزمی عنوان کرد: ایران کشوری است که دارای نقش ارزنده در دو مقطع تاریخ در علم و تمدن بشری بوده است؛ یک مقطع قبل از اسلام است. در دوره ایران باستان صاحب نظران، اندیشمندان، معماران و عالمانی فضا را درخور رقابت با تمدن‌های باستان ایران به عنوان کشوری بزرگ و دارای سخن و مراکز علمی و دانشوری می‌دانستند.
بخش دیگری از سخنان رییس جمهور در ذیل می آید:
*برخی به مفهومی فکر می‌کنند که گویی باید علوم را دسته‌بندی کنند به عنوان علومی که ارتباط با دین دارند. حتی می‌خواهند علوم را به سنتی و جدید تقسیم‌بندی کنند. در مقطعی عده‌ای می‌خواستند علم جدید را نپذیرند و زمانی هم دانشگاه را نمی‌پذیرفتند می‌گفتند هر چه داریم ازحوزه داریم و به دانشگاه نیازی نداریم. عده ای می‌خواستند ثابت کنند اول همه علوم در اسلام بوده و آیه و حدیثی پیدا می‌کردند که حرف خود را ثابت کنند اما این حرف درست نیست، خود پیامبر هم می‌گفت دانش را بیاموزید، حتی اگر در چین باشد.
* بعضی‌ها می‌گفتند پزشکی که متکی بر داروی شیمیایی باشد را ما قبول نداریم و ما پزشکی سنتی را قبول داریم. امروز این تفکرات در جامعه ما جایی ندارد. حکمت دانش و علم گشمده مومن است و هرجا باشد آن را پیدا می‌کند و می‌آورد.
*برخی از تقسیم‌بندی‌هایی که پس از انقلاب در جامعه رخ داده، چندان دقیق نیست، قطعاً علم اسلامی و غیراسلامی شبیه همدیگر است و تفاوتی میان آن‌ها وجود ندارد، بلکه اهداف فرق دارد. ما نمی‌توانیم بگوییم فلان خودرو اسلامی است و آن یکی نیست. این‌که شما یک قرآن در داشبورت خودرو بگذارید که خودروی اسلامی نمی‌شود. اما این‌که چگونه از این خودرو به نحو احسن استفاده کنیم، می‌تواند در این تقسیم‌بندی موثر بوده و تاثیر بگذارد. این نحوه استفاده نشان‌دهنده فردی است که دارای آرمان‌های بلند است.
*خداوند این توانمندی را در اختیار ما قرار داده است. ما ایرانی‌ها هم تمدن‌ساز بودیم و هم تمدن‌هایی را پرورش دادیم، مثل تمدن اسلامی. ما هم در منطقه خودمان پیشتاز بودیم و اولین کشوری بودیم که دموکراسی را در منطقه ایجاد کردیم. در حدود ۱۱۰ تا ۱۱۱ سال پیش زمانی که در منطقه خبری از مردم‌سالاری نبود، دموکراسی را به وجود آوردیم.
* در طول این ۴۰ سال پس از انقلاب هم گام‌های مثبتی برداشتیم. اکنون ما حدود ۴ میلیون دانشجو داریم. ۱۲ میلیون انسان دانش‌آموخته دانشگاهی داریم. دانشگاه و دانشجویان ما نه‌تنها در مسائل علمی، بلکه در مسائل سیاسی و سرنوشت‌ساز همواره تاثیرگذار بودند.
*پژوهشگران و اساتید ما باید بتوانند آزادانه به تحقیق بپردازند و به نتیجه خودشان برسند. خداوند به ما ایرانی‌ها استعداد و انگیزه داده و ما باید محیط را فراهم آوریم و همه دست به دست هم دهیم تا یک محیط مساعد در دانشگاه‌ها به وجود آید و اگر چنین شد پیشرفت ما می‌تواند به سرعت صورت گیرد.
*هیچ کشوری با انزوا به جایی نخواهد رسید، اگر ما روابط علمی‌مان را با دنیا محدود کنیم به نتیجه مطلوب نخواهیم رسید لذا در دنیای علم این صحبت‌ها جایی ندارد. ما در علم و دانش و در رشته‌های تخصصی باید با دنیا در ارتباط باشیم.
*مشکوک بودن به اساتید، دانشجویان و پژوهشگران نادرست است، اینان به آینده، دین، کشور و ملت‌شان علاقمند هستند لذا باید سخت‌گیری‌های بی‌جا را کنار بگذاریم و اگر روابط خوب با دنیا داشته باشیم و بتوانیم پروژه‌های مشترک را با دنیا پیش ببریم سریع‌تر به نتیجه خواهیم رسید.
* ما تا به حال می‌گفتیم، دانشگاه‌های ما باید پژوهش‌محور باشد. دانشگاه نقال نیست که علمی که ۱۰ سال پیش در غرب بوده و ۵ سال پیش ترجمه شده را استاد، امروز به دانشجو منتقل کند تا عملاً دانشجو در جریان علم ۲۰ تا ۳۰ سال قبل قرار گیرد. ما برای نقالی نیامدیم. ما برای خلاقیت آمدیم. علم باید ما را به حرف نو، سخن نو، علم نو و ایده نو داشته باشد.
*استخدام دولتی، حدی بسیار محدود دارد. هم‌اکنون دستگاه اجرایی ما به اندازه کافی چابک نیست. بنابر این معیار دانشگاه ما، باید کارآفرینی و معیار پژوهش ما، صنعتی شدن محصول و به دست آوردن بازار باشد.
