با وقوع زلزله مهیب غرب کرمانشاه که آبان ماه سال 96 رخ داد، موج بی نظیری از کمک های مردمی و دولتی به منظور حل هر چه سریعتر مشکلات مردم این منطقه آغاز شد؛ موجی که آرام آرام فروکش کرد و تحت تأثیر عدم مدیریت مطلوب به حل ریشه ای مشکلات مردم و منطقه منجر نشد. حالا و پس از نزدیک به 5 ماه از وقوع زلزله هنوز بسیاری از مشکلات اساسی مردم مثل مسکن پابرجاست.
به گزارش «تابناک»، اگر در فصل پاییز و زمستان سال 1396، سرمای شدید هوا و بارش برف و باران را مانعی برای توقف عملیات های عمرانی در مناطق زلزله زده بدانیم، اکنون که مدتی است آسمان استان کرمانشاه آبی و هوای آنجا گرم است، دیگر نمی توان هیچ بهانه ای را برای تعلل در ساخت و ساز مناطق زلزله زده پذیرفت؛ اتفاق غیر قابل قبولی که البته رخ داده و با این روند مردم در فصل سرمای سال جاری نیز بی خانمان خواهند ماند.
گزارش و تصاویر رسیده از مناطق زلزله به خوبی نشان می دهد که هنوز مردم حادثه دیده غرب کرمانشاه در کانکس و چادر زندگی می کنند و اقدام اساسی قابل ذکری برای پایان این روند زندگی برای آنها صورت نگرفته است.
اگر در فصل سرما و به هنگام بارش برف و باران زندگی در چادر سخت بود و آب گرفتگی امان را از مردم این منطقه می برید، با وضعیت موجود حالا باید منتظر این بود که در فصل گرما کانکس هایی که مردم در آنها زندگی می کنند از شدت گرما به جهنمی غیر قابل تحمل تبدیل شوند و دوباره صبر و تحمل مردم تمام شود.
هنوز زندگی در چادر و کانکس بخش جدایی ناپذیر زندگی مردم حادثه دیده است و هنوز اقدام موثر و قابل ذکری در مسیر آغاز عملیات های ساخت و سازی گزارش نشده است. این خبر بد در حالی است که در هنگام وقوع زلزله و پس از آن حجم زیادی از کمک های مردمی برای این موضوع در نظر گرفته شده بود!
زندگی در چادر و کانکس دشواری های زیادی را برای مردم مناطق زلزله زده پیش آورده است و آنها را همواره ر معرض خطرهای گوناگونی قرار داده که اگر صاحب خانه بودند، چنین نمی شد. سیل، آتش سوزی، حمله حیوانات و جانواران وحشی، سرقت اموال و... از جمله خسارت هایی است که با شرایط موجود زندگی را به کام این مردم تلخ کرده است.
با این توصیف باید تأکید کرد که عدم مدیریت مطلوب کمک های مردمی و اتلاف منابع مالی و مادی اهدایی که در اثر یک بی نظمی قابل تأمل رقم خورد در وقوع این مشکل بی تأثیر نبود.
پرداخت وام های کم و سریع با عنوان مسکن به خانواده های روستایی و شهری که بسیاری از خانواده ها از آن در مسیر ساخت خانه استفاده نکردند، توزیع بدون برنامه و بسیار آشفته کمک های مردمی در میان مردم، عدم برنامه ریزی صحیح برای وضعیت مستأجران، ابهام در رابطه با نوع برخورد با ساختمان های مسکن مهر تخریب شده، اختلافات سیاسی و استفاده از زلزله برای انتقام گیری های سیاسی و... از جمله مشکلاتی بود که در ماه های گذشته، وقوع چنین شرایطی را رقم زد.
با این وضعیت به نظر می رسد در بهار و تابستان سال جاری نیز اقدام موثر و مفیدی برای پایان و حتی آغاز عملیات های ساخت و ساز در مناطق زلزله زده نتوان تصور کرد؛ شرایط نامطلوبی که شهروندان را مجبور می کند همچنان در خانه های موقت خود و به سختی اسکان داشته باشند و به همین منوال خود را برای پاییز و زمستان سرد سال آینده آماده کنند.
البته این ها همه یک بخش ماجراست که در پی عدم مدیریت مطلوب ماه های گذشته ایجاد شده و آرام آرام نیز با دور شدن از زمان وقوع زلزله اسیر بی توجهی های بیشتر خواهد شد. آنسوی ماجرا نیز می تواند اهتمام و وجدان کاری مسئولانی باشد که ضمن پند گیری از عملکرد گذشته و توجه به مسئله برنامه ریزی از همین فردا تلاش های متحد خود را برای پایان این سختی ها آغاز خواهند کرد.
وقوع اتفاق اول تکرار درد و رنج مردم مظلوم مناطق زلزله زده و حادثه دیده را به دنبال خواهد داشت و وقوع اتفاق دوم قطعاً خیلی زود خبرهای شیرینی را برای مردم مناطق زلزله زده به همراه خواهد داشت؛ خبرهایی که در جریان آن و تا پیش از فرا رسیدن فصل سرما برای همه اسکان موقتی های غرب کرمانشاه یک خانه امن و ایمن ساخته خواهد شد و بخش عمده ای مشکلات این مردم پایان می یابد.
باید منتظر ماند و دید در ماه هایی آینده مسئولان با این مشکل بزرگ چگونه رفتار خواهند کرد؟ آیا همچنان بر شعارها تأکید می کنند و یا در مقام عمل به حل ریشه ای مشکلات فکر می کنند؟
با وقوع زلزله مهیب غرب کرمانشاه که آبان ماه سال 96 رخ داد، موج بی نظیری از کمک های مردمی و دولتی به منظور حل هر چه سریعتر مشکلات مردم این منطقه آغاز شد؛ موجی که آرام آرام فروکش کرد و تحت تأثیر عدم مدیریت مطلوب به حل ریشه ای مشکلات مردم و منطقه منجر نشد. حالا و پس از نزدیک به 5 ماه از وقوع زلزله هنوز بسیاری از مشکلات اساسی مردم مثل مسکن پابرجاست.
وقتی مردم آلمان فردای بمباران برلین که یک ساختمان دوطبقه نداشتند، از تمام دنیا قطع امید کردند، خودشان برای خودشان و با کمک هم شروع به ساختن خانه و کارخانه کردند. تا کی این مردم میخواهند همانند گدایان دست گدایی به سمت مسئولین دراز کنند؟ از آنها برایتان چیزی عاید نخواهد شد. هر کسی که درد کشیده باشد میفهمد که فقط مردم باید بر خودشان تکیه کنند...کمک خواستن از این دولت اشتباه است 
اره کمک نخواهید بگذارید دولت پول نفت را هر کجا میخواهد ببرد مهم نیست . روی پای نداشته خودتون بایستید. 
