در طرح توسعه حرم شاهعبدالظیم جنازه مومیایی کشف شده است که گمانه زنیهای اولیه از تعلق داشتن این جسد به جنازه پهلوی اول خبر میدهد. مقبره رضا شاه در اردیبهشت ماه ۱۳۵۹، به دستور حاکم شرع وقت صادق خلخالی تخریب شده بود.
به گزارش «تابناک»، در روز یکشنبه دوم اردیبهشت، طی طرح توسعه حرم شاهعبدالظیم، یک جنازه مومیایی در اطراف حرم عبدالعظیم حسنی پیدا شده است. این جنازه مومیایی شده در پی حفاری در قسمت جنوب غربی صحن شاهعبدالعظیم حسنی پیدا شده است. مکانی که موجب شده برخی احتمال دهند این مومیایی جنازه متعلق به پهلوی اول باشد.
تخریب مقبره رضاشاه در اردیبهشت ماه 1359، به دستور حاکم شرع وقت صادق خلخالی
رضاشاه پس از دومین سکتهٔ قلبی در ژوهانسبورگ در تاریخ 4 مرداد 1323 در گذشت. پیکر او را پس از مرگ به صورت مومیایی به قاهره، مصر بردند و در آنجا به امانت در مسجد رفاعی گذاشتند. در اردیبهشت 1329، در دورهٔ نخستوزیری رجبعلی منصور قرار شد جنازه رضاشاه از مصر به ایران آورده شود و هواپیمای حامل جنازه قبل از آمدن به ایران، به منظور طواف در مکه از قاهره به طرف جده پرواز کرد. سرانجام هفدهم اردیبهشت 1329، جنازه رضاشاه به وسیله هواپیما و سپس با قطار مخصوص به تهران حمل شد و با تشریفات رسمی به شاه عبدالعظیم برده و در آرامگاه ویژه دفن شد.
جنازهای که به صورت مومیایی شده در سال 1329 خورشیدی به تهران منتقل شد و در حرم شاهعبدالعظیم در شهر ری دفن شد. در بارگاهی که به این منظور ساخته بودند و در ابتدای انقلاب به دستور آیت الله خلخالی تخریب گردید، اما مشخص نشد جنازه دفن شده زیر آن چه شده است. موضوعی که بر اساس آن برخی حدس میزدند محمدرضاشاه در هنگام فرار جنازه مومیایی شده پدرش را نیز با خود برده است.
خبر کشف این مومیایی در حالی مخابره میشود که یکی از مسولان شهرداری عنوان کرده است که جنازه هنوز در محل کشف شده است، شورای تامین استان در محل کشف مستقر شده و جابهجایی صورت نپذیرفته است. این در حالی است که روابط عمومی آستان حضرت عبدالعظیم کشف جسد مومیایی را شایعه میخواند.
آن گونه که مصطفی آجرلو، مدیرکل روابط عمومی این آستان به ایسنا میگوید،، «این منطقه قبلا قبرستان بوده، بنابراین کشف جسد در آن یک چیز طبیعی است. جسد کشف شده نیز باقی مانده از یک جسد طبیعی است، هیچ جسد مومیایی در این منطقه به دست نیامده است، حتی چهره آن قابل تشخیص نبوده و شایعه پخش شده در خصوص بقایای این جسد صرفا ساخته شده فضای مجازی است.»
محمدرضا نعمتی، مدیر اداره باستانشناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران با اظهار بیاطلاعی از کشف جسد مومیایی به ایسنا میگوید: اگر چنین اتفاقی بیفتد، قطعا باید نخست میراث فرهنگی استان تهران را در جریان بگذارند تا از این طریق تیم کاوش و مطالعه برای بررسی محوطه وارد عمل شود.
امیر مصیب رحیمزاده، مدیر اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرری نیز در این زمینه به ایسنا میگوید: این خبر را هنوز از منبع موثقی نشنیده است و هنوز از سوی متولیان استان حضرت عبدالعظیم (ع) به این اداره اطلاعاتی داده نشده است.
او همچنین در پاسخ به این پرسش که متولیان آستان حضرت عبدالعظیم (ع) برای اجرائی کردن طرح توسعه از میراث فرهنگی استعلام گرفتهاند، یا خیر؟ میگوید: چیزی به دست اداره میراث فرهنگی شهرری نرسیده است، اما شاید استعلام از مقاطع بالاتر انجام شده است که ما اطلاعی از آن نداریم.
زمانی که تصمیم گرفته بودند مقبره رضاشاه را تخریب کنند، بنیصدر کوشش کرد که از آن جلوگیری به عمل آورده و مقبره را به موزه جنایات رضاشاه و محمدرضاشاه تبدیل کند. صادق خلخالی در خاطرات خود در این باره مینویسد: «اگر آنها میخواستند آثار جنایات پهلوی را در موزهای جمعآوری کنند، موزه ایران باستان میتوانست جای بهتر و بزرگتری برای این امر باشد.» خلخالی در کتاب خاطرات خود اذعان میکند مقبره رضاشاه سازه بسیار مقاومی بود و تنها با استفاده از دینامیت و در مدت زمان 20 روز موفق به تخریب آن شدیم.
این صحبتها در حالی مطرح میشوند که خلیلآبادی، رییس کمیته میراث فرهنگی شورای شهر تهران در مورد این اتفاق در گفتوگو با ایسنا نه تنها از کشف مومیایی در حرم حضرت عبدالعظیم خبر داده، همچنین گفت: «این جنازه مومیایی شده در پی حفاری در قسمت غربی صحن شاهعبدالعظیم حسنی پیدا شده است.» و احتمال داده است که این جسد متعلق به رضا شاه باشد.
وی با بیان اینکه حفاری به دلیل پیدا شدن این جنازه مومیایی متوقف شده تا مسولان مرتبط بتوانند بررسی دقیقتری داشته باشند، توضیح داد: برخی احتمال میدهند که جنازه متعلق به پهلوی اول باشد که به صورت مومیایی شده به تهران آورده شده و در حرم عبد العظیم حسنی دفن شده است. جنازه متعلق به هر کسی که باشد به دلیل اینکه مومیایی شده جنبه میراثی دارد و باید حفظ شود، البته نظر نهایی را باید کارشناسان میراث و پزشکی قانونی بدهند که ببینیم که این جنازه متعلق به چه کسی است.