اردیبهشت جنوب، طعم ترش و گس انبه نارس دارد و از خرداد تا خرماپزان مرداد با انبه‌های رسیده‌اش شیرین‌زبانی می‌کند، زن‌ها ترشی می‌اندازند و بچه‌ها به انبه‌های تکه شده ناخنک می‌زنند؛ انبه مانند خرما در تمام طول سال در زندگی مردم جنوب جاری است و یکی از درختان قدیمی که با آب‌وهوای گرم هرمزگان سازگاری پیدا کرده درخت انبه است.
به گزارش ایسنا، این درخت دارای عمر طولانی (حدود ۱۵۰ الی ۲۰۰ سال) جزو درختان تنومند و بزرگ است. ارتفاع آن حدود ۲۵ متر و عرض آن تا ۱۰ متر هم می‌رسد، سایه بسیار خوبی دارد و عموماً در کنار جوی آب و نقاطی که دسترسی بیشتری به آب دارند کاشته می‌شود. میوه نارس آن ترش‌مزه است و برای ساختن ترشی و سس غذا از آن استفاده می‌شود، یا اینکه پوست آن را تراشیده و مغز آن را قطعه‌قطعه می‌کنند و به آن نمک می‌زنند و در معرض آفتاب قرار می‌دهند تا خشک شود.
بهره‌دهی یک درخت از ۷۰۰ عدد تا ۲۰۰۰ عدد است، یعنی هر درخت حدود ۱۲۰ کیلوگرم محصول می‌دهد. برداشت میوه انبه در باغات هرمزگان آغاز شده است و حدود ۳۰ درصد محصول انبه از اوایل اردیبهشت به‌صورت سبز برداشت می‌شود و بخش دیگر آن از نیمه دوم خردادماه رسیده برداشت می‌شود. انبه که از آن به‌عنوان سلطان میوه‌ها یاد می‌شود، میوه‌ای خوش طمع، خوش‌خوراک و مقوی است.
انصافا انبه ايران به هيچ عنوان با نوع مشابه پاكستاني و غيره قابل قياس نيست. اين رو اونايي كه انبه ميناب و رودان رو خورده باشن تائيد مي‌كنند. 
