با قطعیت یافتن بازی امیر جدیدی در نقش جهان پهلوان غلامرضا تختی، یکی از نمادهای پهلوانی و فتوت در فرهنگ معاصر، این پرسش پیش روست که قرار است تختی در روایت تازه‌ای که از او به تصور کشیده خواهد شد، چه تصویری خواهد داشت و آیا این تصویرسازی نیز همچون تجربه‌های پیشین شکست خواهد خورد یا به معدود پرتره‌های سینمایی تبدیل می‌شود که بیننده را گرفتار کرده است.
به گزارش «تابناک»؛ ساخت یک فیلم سینمایی که درباره یک چهره شناخته شده به ویژه چهره‌های تاریخ معاصر که حق مطلب را ادا کند، به ظاهر کاری ساده به نظر می‌رسد، چون بخش‌های وسیعی از جزئیات زندگی سوژه داستان در دسترس است و صرفاً باید این روایت را دراماتیزه کنند تا تماشاگر با آن ارتباط برقرار کند؛ اما این روند بسیار سهل و ممتنع است و در عین سادگی، در اغلب اوقات توان ارائه یک تصویر واقعی و باورپذیر را نسبت به قهرمان یا قهرمانانی که در مرکز داستان هستند، ندارد.
خلق آثاری چون «ایستاده در غبار» و «آخرین روزهای زمستان» با چنین استدلالی مورد توجه قرار گرفت، چرا که در طول چند دهه اخیر، ده‌ها تجربه شکست خورده از به تصویر کشیدن چهره‌های مختلف در قالب فیلم سینمایی، تله فیلم و سریال وجود دارد. اکنون قرار است یک چهره تاریخی دیگر مورد توجه قرار گیرد که نزد بسیاری از ایران با گذشت ده‌ها سال از بدرود حیاتش، به عنوان نماد مردانگی و پهلوانی شناخته می‌شود و آن چهره کسی نیست جز غلامرضا تختی که به شکلی مرموز در دوران پهلوی جان سپرد.
فیلم سینمایی «غلامرضا تختی» به کارگردانی بهرام توکلی و تهیه کنندگی سعید ملکان با دریافت پروانه ساخت و تکمیل عوامل پشت صحنه، وارد مرحله پیش تولید و امیر جدیدی نخستین بازیگری است که حضورش در این فیلم سینمایی قطعی شده و نقش قهرمان کشتی جهان را ایفا خواهد کرد. این ترکیب تجربه‌های موفقی را ثبت کرده‌اند که آخرین آنها، «تنگه ابوقریب» بود و اکنون یک چهره خاص در یک بستر تاریخی سوژه فیلم تازه‌شان است.
«تختی» در سال‌های پس از انقلاب، سوژه آثار متعددی بود؛ گروهی از سینماگران قصد داشتند از تختی سریال بسازند؛ اما این طرح شکست خورد و هیچ گاه چنین سریالی ساخته نشد. جدی ترین تجربه متعلق به علی حاتمی است که روند ساخت فیلم «جهان پهلوان تختی» را در سال 1373 آغاز کرد اما این کارگردان صاحب سبک عمرش به دنیا نبود و «تختی» نیمه کاره ماند. این فیلم سینمایی در ادامه به بهروز افخمی سپرده شد و در نهایت محصول نهایی هیچ شباهتی به سبک آثار علی حاتمی نداشت.
گفته می‌شود در صحنهٔ به دنیا آمدن تختی، پدر که نگران زندگی همسر و فرزندش است، باید به کناری می‌آمده و از خدا با گریه و زاری می‌خواسته که آنها را از او نگیرد. عزت‌الله انتظامی تعریف می‌کند که در آن ایام به قدری ذهنش درگیر درد و رنج حاتمی بوده که موقع فیلمبرداری این صحنه با گریه می‌گوید: «خدایا علی رو از ما نگیر!» به هر حال اجل مهلت تمام کردن این فیلم را به علی حاتمی نداد.
تجربه شکست خورده بهروز افخمی و دیگر تجربیات پیرامون شخصیت این قهرمان ایرانی، عمدتاً به زاویه نگاه به تختی، نوع پرداختِ روایت و کستینگ بازمی‌گشت. از این منظر باید دید اکنون غلامرضا تختی قرار است از کدام منظر مورد توجه قرار گیرد و کدوم بخش از زندگی این قهرمان در گیومه قرار داده شود و به آن روایت زندگی این قهرمان در بستر فیلمنامه گسترش پیدا کند و ارائه دهنده یک تصویر تختی باشد.
با توجه به انتخاب امیر جدیدی، احتمالاً قهرمان این داستان حضور پررنگ‌تری در داستان نسبت به آثار پیشینی که درباره تختی ساخته شده، خواهد داشت. با این حال با توجه به آنکه به تصویر کشیدن زندگی مردی که همچنان درباره او و به خصوص زندگی شخصی‌اش روایت‌های متفاوتی منتشر می‌شود، کار را دشوارتر خواهد کرد. هزاران چشم که تختی را از نزدیک می‌شناخته‌اند و با او مراوداتی داشته‌اند، خیره به اثری خواهند شد که در جشنواره فیلم فجر رونمایی خواهد شد.
با قطعیت یافتن بازی امیر جدیدی در نقش جهان پهلوان غلامرضا تختی، یکی از نمادهای پهلوانی و فتوت در فرهنگ معاصر، این پرسش پیش روست که قرار است تختی در روایت تازه‌ای که از او به تصور کشیده خواهد شد، چه تصویری خواهد داشت و آیا این تصویرسازی نیز همچون تجربه‌های پیشین شکست خواهد خورد یا به معدود پرتره‌های سینمایی تبدیل می‌شود که بیننده را گرفتار کرده است.
