تحصیل در ترم تابستانی دانشگاه ها در بین دانشجویان طرفداران زیادی دارد اما نگاهی به تعداد دانشگاه هایی که این ترم را برگزار می کنند نشان از کم علاقگی مسئولان دانشگاه ها برای ارائه واحدهای درسی در تابستان به دانشجویان است، بررسی تعداد دانشگاه هایی که سال گذشته ترم تابستانی برگزار کردند نشان می دهد که تنها 33 دانشگاه حضور دانشجویان را در تعطیلات تابستانی پذیرا بودند.
به گزارش «تابناک»، رصد نام دانشگاه های برگزار کننده ترم تابستانی به خوبی حکایت از کم رنگ بودن حضور دانشگاه های مهم و بزرگ کشور دراین ترم تحصیلی دارد و این درحالی است که ارائه واحد تحصیلی در تابستان می تواند به کاهش سنوات و طول تحصیلی دانشجویان دانشگاه های کشور کمک کند.
به عبارت دیگر درشرایطی که دانشگاه ها باید تلاش کنند که دانشجویان از امکانات موجود برای تحصیل استفاده بهتری داشته باشند و یکی از راه های افزایش این بهره گیری، برگزاری ترم تابستانی است اما به نظر می رسد که بسیاری ازدانشگاه ها رغبتی برای تحقق این هدف ندارند.
البته مسئولان آموزش برای این عدم تمایل یا به عبارتی کم کاری توجیهات مختلفی رامطرح می کنند، آنها بااشاره به اینکه اجباری از سوی وزارت علوم برای ارائه ترم تابستانی در دانشگاه ها وجود ندارد، دانشگاه ها هم مسئولیتی را بر شانه های خود احساس نمی کنند.
از دیگر دلایلی که مسئولان دانشگاه ها مخصوصا دانشگاه های بزرگ پایتخت درواکنش به علل عدم ارائه ترم تابستانی مطرح می کنند این است که اساتید برای به روزرسانی دروس و اطلاعاتشان نیاز به زمان دارند و تابستان فرصت مناسبی برای این موضوع است ضمن اینکه دانشجویان هم با دریافت واحدهای تابستانی، آمادگی لازم ذهنی و روحی برای ترم اول تحصیلی در پایان تابستان و اوایل پاییز را از دست می دهند.
فشرده بودن آموزش و یادگیری در سه ماه و به تبع آن آسیب رساندن به دانشجو و استاد هم از دیگر دلایلی است که برای عدم ارائه ترم تابستانی ذکر می شود.
جدا از مشکلاتی از جمله نیاز استاد به زمان برای به روز کردن اطلاعات، عدم آمادگی روحی و ذهنی دانشجو ... که مسئولان دانشگاه های دولتی برای عدم برگزرای ترم تابستانی مطرح می کنند انتقاداتی را هم کارشناسان آموزشی به این ترم تحصیلی وارد می کنند آنها معتقدند که کوتاه و فشرده بودن ترم تحصیلی تابستان موجب کم عمق شدن آموخته های دانشجویان در این ترم می شود و همین موضوع بازدهی کلاس ها کمتر از ترم های اصلی است.
در این میان برخی دانشگاه های بزرگ و معتبر که اقدام به برگزاری ترم تابستانی نمی کنند لیست دانشگاه هایی را در اختیار دانشجویان متقاضی قرار می دهند که ترم تابستانی ارائه می دهند و از این طریق امکان مهمان شدن دانشجو برای تعدادی از واحدهای درسی را فراهم می کنند؛ که این اقدام تاحدودی می تواند به دانشجویانی که نیاز به سپری کردن واحد در ترم تابستان هستند، کمک کند.
اما ابهامی که درباره عدم تشکیل ترم تابستانی وجود دارد صرفه اقتصادی دانشگاه ها از تشکیل این واحدها و انصراف برای برگزاری این ترم تحصیلی است، درشرایطی که تشکیل ترم تابستانی برای دانشگاه های دولتی به صرفه است و حتی دانشجویان روزانه هم مجبور به پرداخت شهریه متغیر دروس هستند اما به نظر می رسد دانشگاه های غیردولتی که به دلیل پرداخت نصف هزینه شهریه ثابت توسط دانشجو متضرر می شوند نقش پررنگ تری در برگزاری ترم های تابستانی دارند.
درواقع باوجود به صرفه بودن تشکیل ترم تابستانی برای دانشگاه های دولتی اما به نظر می رسد که این دانشگاه ها به دلایل ذکر شده دربالا تمایلی برای برگزاری این ترم تحصیلی ندارند و تجربه سه چهارسال گذشته دانشگاه های معروف پایتخت هم نشان می دهد که تنها دانشگاه شهید بهشتی در این زمینه فعال بوده و دانشگاه تهران، علامه ، خواجه نصیر چندان از تشکیل ترم تابستانی استقبال نکرده اند.
این اتفاق موجب شده تا دانشگاهی مثل دانشگاه بهشتی همه ساله با متقاضیان فراوانی از سایر دانشگاه های کشور برای اخذ واحد ترم تابستانی رو به رو باشند و دانشگاهی بزرگی مثل تهران، شریف و... از توانمندی هایی که در این حوزه دارند و به نفع دانشجویان می توان از آن بهره برد، غافل شوند.
البته می توان پذیرفت که ممکن است ارائه واحدهای تخصصی با توجه به زمان کوتاه ترم تابستانی، دانشجو و استاد را با مشکلاتی مواجه کند اما ارائه واحدهای عمومی با توجه به اینکه مانند دروس تخصصی زمان بر نبوده و دست دانشجو برای گذراندن این واحدها بازتر است پیشنهاد خوبی به مسئولان آموزش دانشگاه هاست همانگونه که در اغلب دانشگاه هایی که ترم تابستانی ارائه می شود اکثر واحدها عمومی بوده و دروس تخصصی سنگینی ارائه می شود.
درواقع می توان با برگزاری ترم تابستانی و ارائه دورس عمومی هم به نیاز دانشجویان برای دریافت واحدهای درسی پاسخ داد و هم فشار سنگینی به دانشگاه و اساتید وارد نکرد.