آيت الله هاشمى شاهرودى، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و نائب رئیس مجلس خبرگان رهبری پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری و مجاهدت همزمان برای تداوم پیگیری و تمشیت امور کشور، جان به جان آفرین تسلیم کرد و به دیار باقی شتافت.
به گزارش «تابناک»؛ آيت الله سيدمحمود هاشمى شاهرودى رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و نائب رئیس مجلس خبرگان رهبری پس از پشت سر گذاشتن یک دوره طولانی بیماری و در شرایطی که در روزهای گذشته در کما به سر می برد، امروز در هفتاد سالگی بدرود حیات گفت.
از شب گذشته (یکشنبه) خبرهایی درباره فوت این روحانی به گوش می‌رسید و این خبرها صبح امروز به اوج خود رسید؛ اما نزدیکان ایشان، این اخبار را رد کردند، تا اینکه سرانجام رسما اعلام شد: «علیرغم تلاش پزشکان آیت الله هاشمی شاهرودی ساعت 22:03 امشب (دوشنبه) به لقاء الله پیوست.»
آیت الله شاهرودی چندی پیش در دفترش با توضیح منشأ بیماری و فرایند درمانی اش به ویژه در خارج از کشور گفته بود: «از یک سال پیش با مشکلی در روده مواجه شدم که پس از مدت ها مشخص شد توده ای در روده بزرگ قرار دارد که برخی پزشکان اصرار می کردند برای درمان آن به خارج از کشور بروم. با این حال توصیه ایشان را قبول نمی کردم و می گفتم در کشور خودمان پزشکان بسیار خوبی داریم و بر همین اساس به مراکز درمانی در تهران و مشهد مقدس مراجعه کردم و چند بار عمل جراحی انجام دادم.»
این عضو فقید شورای نگهبان اضافه کرد: «در این چارچوب دو عمل جراحی در بیمارستان ساسان انجام دادم؛ اما پس از مدتی پزشکان متوجه مشکلی در کلیه سمت چپ شدند و اینکه آیا رفع این مشکل نیاز به عمل جراحی دارد یا ندارد، محل اختلاف میان برخی متخصصان شد. با توجه به اینکه غده دیگری نیز بزرگ شده بود مجبور به عمل جراحی شدیم و جراحی سوم را در بیمارستان ساسان انجام دادیم اما این موضوع که ادامه روند درمانی در داخل کشور مشکل است میان پزشکان محل اختلاف شد به نحوی که برخی پروفسورهای ایرانی نیز که مایه افتخار ما هستند وقتی مدارک پزشکی ما را دیدند اصرار کردند که به خارج از کشور مراجعه کنیم.»
وی افزود: «به اصرار دوستان سفری به خارج از کشور داشتم که در آنجا پزشکان مدارک را به دقت بررسی کردند. برخی اقدامات پزشکی در ایران را قبول داشتند اما معتقد بودند عمل جراحی سوم بیهوده انجام شده است. در روند درمانی خود در خارج از کشور پزشکان متوجه آبسه و عفونتی شدند که پیش از آن به طور مستمر سبب تب می شد و موفق شدند آن را درمان کنند. برای مداوای اصل بیماری از پزشکان در خارج از کشور خواستم به سرعت پروتکل درمانی بنویسند تا به روند درمانی در ایران ادامه دهم و چون باید مدتی از معالجه ام می گذشت و اقدام پزشکی دیگری انجام می شد که آن زمان وقتش نبود و بالاخره به تهران بازگشتیم.»
آيت الله سيد محمود هاشمى شاهرودى در سال 1327 هجرى شمسى در شهر نجف و در خانواده‌ى مذهبى و از سادات منسوب به امام حسين(ع) چشم به جهان گشود. پدرش مرحوم آيت الله سيد على حسينى شاهرودى، از شاگردان برجسته مرحوم آیت الله العظمی خویی (ره) بود که بحث های اصول و فقه استاد خود را به رشته تحریر درآورد. او تحصيلات ابتدايى را در مدرسه علوی نجف به پايان رسانيد و سپس به تحصيلات حوزوى روى آورد. او با توجه به موقعيت علمى خانوادگى و نيز با توجه به هوش و استعداد سرشار و كوشش فراوان خود، در مدتى اندک توانست دروس دوره سطح را به پايان رساند.
پس از آن به حلقه درس آيت الله العظمى شهيد سيد محمد باقر صدر پيوست و سال ها در خدمت استاد خود، مبانى اجتهاد در اصول و فقه را به خوبى آموخت و در درس ديگر مراجع آن روز نجف ـ از جمله امام خمينى(ره) و آیت الله العظمی خویی (ره) ـ نيز با جديت شركت جست و بهره‌هاى فراوان برد. آيت‌الله العظمی سيد محمود هاشمى شاهرودى(مد ظله) در سالهاى تحصيل خود از محضر استادان بسيارى بهره برد. مهم‌ترين و اصلی‌ترين استاد او در درس خارج آيت الله العظمى شهيد سيد محمد باقر صدر بود. از ديگر استادان آيت الله العظمی هاشمى شاهرودى(مد ظله)، امام خمينى(ره) و آيت الله العظمى خويى(ره) را می توان نام برد.
از چپ: شهید سید محمدباقر حکیم، آیت‌الله شاهرودی، ناشناس، آیت‌الله شهید صدر، عبدالعزیز حکیم
هاشمى شاهرودى در سال هاى تحصيل و تدريس، فعاليت هاى سياسى بسيارى را پديد آورده است. در پى يورش مزدوران رژيم صدام به علما و انديشمندان در سال 1974 ميلادى، آيت‌الله العظمی هاشمى شاهرودى به زندان افتاد و شكنجه‌هاى فراوان بدنى و روحى را به جان خريد. او در پى تظاهرات مردم عراق پس از پيروزى انقلاب اسلامى ايران به رهبرى امام(ره)، بويژه در نجف، و در گراميداشت اين پيروزى، تحت پيگرد رژيم بعث قرار گرفت و به سفارش شهيد صدر(ره) به وطن خود بازگشت تا وكالت عام شهيد صدر و نمايندگى او را نزد امام خمينى(ره) بر عهده گيرد.
او با ورود به ايران به خدمت امام خمينى(ره) مشرف شد و با موافقت ايشان، رابط امام(ره) و شهيد صدر(ره) شد و پيام هاى علمى نجف را به سمع امام(ره) مى‌رساند. او با دستور آيت‌الله العظمی خامنه اى كه در آن زمان با حكم امام(ره) مسئوليت نهضت‌هاى اسلامى را بر عهده داشت، تشكيلاتِ جامعه روحانيت مبارز و مجلس اعلى عراق را به راه انداخت و آن را مديريت و سازماندهى كرد. او كه به دستور امام(ره) تدريس و بررسى مسائل فقهى، به ويژه احياى فقه حكومتى استوار بر ادله استنباط جواهرى را بر عهده داشت.
آيت الله العظمی هاشمى شاهرودى سال ها از اعضاى فقهاى شوراى نگهبان بود، تا اينكه با حكم مقام معظم رهبرى به رياست قوه قضائيه منصوب شد. او در طول مسئوليت خود در قوه قضائيه، خدمات بسيارى را انجام داد كه توسعه قضايى، تسريع در رسيدگى به پرونده‌ها و ايجاد ارتباط مردمى از جمله آنهاست. پس از مسئولیت در قوه قضاییه، آیت الله هاشمی شاهرودی با شروع مجدد درسهای فقه و اصول خود در شهر مقدس قم در کنار فعالیت‌های مؤثر سیاسی و استمرار خدمات شایان خود به نظام مقدس اسلامی، مسئولیت خطیر مرجعیت دینی را نیز بر عهده گرفت.
هاشمى شاهرودى که رياست مؤسسه دايرة‌المعارف فقه اسلامى را بر عهده داشته، مقالات فراوانى در فصلنامه فقه اهل بيت (علیهم السلام) به چاپ رسانده بود و در زمينه‌هاى گوناگون نزدیک به 26 جلد کتاب منتشر كرده بود. عضویت در مجمع جهانی اهل بيت (علیهم السلام)، مجمع جهانى تقريب مذاهب اسلامى، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و ریاست هیأت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه گانه بخشی دیگر از مسئولیت‌های این روحانی فقید بود.
