به گزارش «تابناک»؛ از تلاش برای اجرای طرحهای انتقال آب در بالادست کارون و بی آبی در پایین دست این رود گرفته تا کارگرانی که حقوقهای معوقه شان روز به روز افزون میشود و هوایی که از فرط آلودگی در سراسر کره خاکی کم نظیر و حتی بی نظیر است، حال و روز خوزستان آنقدر وخیم است که برای دانستن درباره آن حتی لازم نیست سری به این خطه بزنیم؛ شرایطی که اگر به اعتراضات متعدد منجر نشود، عجیب است.
درباره اعتراضاتی سخن میگوییم که انواع مختلف آن در گوشه و کنار این استان شکل میگیرد و گاه از شمارش هم خارج اند؛ اعتراضاتی که برخی شان پاسخ گرفته و به اصلاح امور منجر شده و برخی شان هم نه، اما آنچه مهم است، رقم خوردنشان در فضای مسالمت جویانه و با همراهی مسئولان و استقبال ایشان از بیان اعتراضات توسط مردم است.
موضوعی که غلامرضا شریعتی، استاندار خوزستان در توضیحش میگوید: شاید جالب باشد بدانید که ما در خوزستان تنها در سال ۹۶ بیش از ۹۰۰ تجمع داشتیم و خون از دماغ کسی نیامد. پیرو این مسائل خیلیها به من گلایه میکردند که چرا اجازه میدهی اینقدر تجمع برگزار شود؟ خرده میگرفتند و میگفتند، باید با قاطعیت برخورد کرد و من میگفتم قاطعیت با دشمنان است نه با مردم. مردم خواسته دارند، گلایههای بحق دارند، گاه حقوق نگرفتهاند و... من که نباید با این مردم برخورد کنم!
او در ادامه به یکی از دلایل بزرگ شکل گیری اعتراضات در خوزستان در سال گذشته اشاره کرده و میافزاید: مؤسسه آرمان در کل کشور، ۴۲۰۰ میلیارد تومان پول از مردم گرفته بود که از این میزان، ۲۶۰۰ میلیارد تومان آن متعلق به اهالی خوزستان بود. دقت کنید که خوزستان استان غنی و ثروتمندی است و بزرگترین گردش پولی را در کشور بعد از تهران دارد؛ بنابراین، عجیب نیست که ۶۵ درصد سپرده مؤسسه آرمان در این استان صورت گرفته باشد و وقتی مشکل در این مؤسسه به وجود آید، ۶۵ درصد تجمعهای مال باختگان این مؤسسه در این استان باشد. آیا درست است با این مردم که پولشان رفته، برخورد هم شود یا میبایست اجازه داد آزادانه تجمع کرده و اعتراض کنند؟
استاندار خوزستان با تأکید بر اینکه در بحث کمبود آب در آبادان و خرمشهر، دو شهرستان جنوبی خوزستان هم حق با معترضان بود، به تلاشهای صورت گرفته برای تسریع پروژه آبرسانی در این مناطق اشاره کرده و میگوید: بنده شخصا با طرحهای انتقال آب مخالفم چراکه عواقب زیست محیطی و فنی به دنبال دارد. اصل باید کیفیت آب در پایین دست باشد که این گونه نبوده و موجب بروز مشکلاتی شده است. البته من در این خصوص با رئیس جمهور صحبت کردم و از ایشان خواستم، برای حل مسأله آب و فاضلاب خوزستان دستور ویژهای را بدهند، که به رغم هزینه سنگینی که داشت، ایشان پذیرفتند. الان دولت در این مدت در حد توانش توجه ویژه به خوزستان نشان داده و در رابطه با آبش، برقش، فاضلابش و ریزگردهایش با جدیت پیش میرود.
وی در ادامه عمدهترین دلیل بروز اعتراضات پرشمار در این استان را بی توجهی انباشه به این خطه میخواند و میگوید: علاوه بر اینها، سال گذشته قضیه ریزگردها را هم داشتیم که به قطع برق منجر شد و مردم معترض شدند. به این عوامل، برخی موارد را باید افزود که ما وارث آنها بودیم و از گذشته برجای مانده است. مثل مسأله کشت و صنعت هفت تپه یا مسائل گروه ملی و مسائل مه آفرید خسروی و.... آیا باید با این دست معترضان که مطالبه به حقی هم دارند، برخورد صورت گیرد، یا حکومت و دولت باید نشان دهند که باثبات و پایدار است، با مشکل مواجه نمیشود و نگران این مسائل نیست؟ بر این باوریم که همه اینها مسائل اجتماعی هستند و نباید به آنها جنبه امنیتی داد و همواره تلاش ما بر این بوده که مسائل اجتماعی را اجتماعی نگه داریم.
شریعتی در ادامه خوزستان را به هواپیمایی تشبیه میکند که خدمات مورد نیاز برای هواپیما را دریافت نمیکند. توصیفی که در شرح آن میگوید: بر اساس آمار خوزستان رتبه دومین تولید ناخالص ملی در کشور را بعد از تهران دارد. یعنی مانند یک هواپیما به کشور خدمات ارائه میدهد، اما تعمیر و نگهداری که شاملش میشود، خدمتی مناسب خودرو پیکان است. شما که نمیتوانید با تعمیر و نگهداری پیکان، هواپیما هوا کنید؛ شش ماه تا یک سال این هواپیما بپرد، بعد زمینگیر میشود و خرج خواهد داشت. هر بار هم یک جایش دچار مشکل میشود، چون رسیدگی کافی به آن نشده است. یک بار بالش از کار میافتد، یک بار سیستم سرمایشاش کار نمیکند و بار دیگر موتورش.