کشف نخستین دندان انسان «نئاندرتال» ایرانی در کرمانشاه می‌تواند، احتمال خویشاوندی دو انسان نئاندرتال و انسان هوشمند را ثابت کند که در صورت تایید این اتفاق، ایران پیشرو می‌شود. این مهم‌ترین نمونه اثر علمی به دست آمده در اثبات کشف نشانه‌هایی از حضور نخستین انسان‌های نئاندرتال در ایران دانست. امان حیدری گوران ـ سرپرست هیات باستان‌شناسی محوطه‌ی باستانی "باوه یوان" ا بیان اینکه کشف این دندان به صورت اتفاقی و در یک ترانشه در محوطه تاریخی «باوه یوآن» کرمانشاه، در عمق سه متر و ۷۰ سانتی‌متری زمین در حدود یک سال گذشته کشف شد، اظهار کرد: «در یک سال گذشته برای اثبات نئاندرتال بودن دندان آن در ازمایشگاه‌هایی مانند انگلیس، فرانسه، ایتالیا و آلمان بررسی شده است.» این باستان شناس در پاسخ به پرسش ایسنا مبنی بر اینکه برچه اساس آزمایش‌های سن‌سنجیِ مطلقِ رادیو کربن ۱۴، دندان یافت شده را متعلق به انسان‌های «نئاندرتال» ثابت می‌کند، گفت: «با گرفتن ۱۷ گیگابایت از دندان کشف شده، توانستیم درون این دندان را ببینیم، باتوجه به اینکه دندان‌های انسان نیاندرتال مارک‌هایی را در خود دارد که انسان‌های بعد از ان دوره ندارند، تعلق این دندان به ان دوره تاریخی برای ما ثابت شده است.» این استاد دانشگاه کمبریج اظهار داشت: «انسان‌های نئاندرتال از حدود ۴۳۰ هزار سال پیش به وجود آمده‌اند و به سمت شرق می‌رفتند. در این راستا می‌توان در ایران شواهدی به دست آورد. نقشه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد در سال ۱۸۵۶ میلادی یعنی بیش از ۱۳۰ سال پیش در دره‌ای نزدیک به «دوسلدورف»، جمجمه‌ای پیدا شد که باستان‌شناسان معتقد بودند، ممکن است آن متعلق به یک انسان بیمار بوده باشد اما زمانی که نشانه‌هایی از انسان‌های اولیه دیگر در مناطق دیگری پیدا شد، نام آن را انسان نئاندرتال گذاشتند. مردان نئاندرتال نیز معمولاً دارای ۱۶۵ سانتیمتر و زنان ۱۵۵ سانتیمتر قد بوده‌اند اما از لحاظ عضلانی، بسیار محکم بودند چون به مناطق و هوای سخت عادت داشتند و این مناطق کوهستانی باعث شده بود که عضلات آنها بسیار محکم شود.» رونمایی از این دندان را می‌بینید.
