عضو جامعه روحانیت مبارز گفت: اگر روش فضای کسب و کار را آسان و شفاف کنیم، بنده اطمینان دارم بسیاری از گرانیها مصنوعی و بدون دلیل به وجود آمده است و اگر با هم شفاف باشیم، اینکه عدهای به سمت احتکار رفتهاند برطرف خواهد شد.
به گزارش ایلنا، حجت الاسلام سید رضا اکرمی در خصوص لزوم شفافیت، با اشاره به سخنان مقام معظم رهبری گفت: در شرایط حال حاضر با این ظرفیتهایی که در داخل کشور داریم؛ از ظرفیت انرژی خورشیدی، مساحت کشور، نقدینگی سرگردان و نیروی جوان و یا اینکه مقام معظم رهبری سال ۹۷ را سال حمایت از تولید ملی و داخلی اعلام کردند، به خوبی استفاده نمیکنیم.
وی افزود: اگر این ظرفیتها را درست به کار بگیریم و به مردم بگوییم سرمایه خود را در گاوصندوق و مکانهای پنهان قرار ندهید و بیاورید در صنعت، کارگاههای صنعتی، مزرعه و برای تولید داخلی به کار بگیرید یقینا شاهد رونق اشتغال و تولید و کاهش وابستگی به بیرون خواهیم بود.
عضو جامعه روحانیت مبارز ادامه داد: اگر شفاف و روشن فضای کسب و کار را آسان کنیم، بنده اطمینان دارم بسیاری از گرانیها مصنوعی و بدون دلیل به وجود آمده است و اگر با هم شفاف باشیم، اینکه عدهای به سمت احتکار رفتهاند برطرف خواهد شد. والا اگر معماگونه عمل کنیم قطعا به ضرر فرد فرد جامعه و به تبع آن به ضرر انقلاب خواهد بود.
اکرمی در خصوص موضوع شفافیت آرای نمایندگان هم گفت: در عین حال که نباید چیزی پنهان باشد اما روایت هم داریم که معصوم (ع) میفرماید «لیس کل ما یعلم، یقال و لیس کل ما یقال، یکتب» یعنی هرچه در دل من وجود دارد واجب نیست بگویم و یا هرچه گفتم واجب نیست روی کاغذ بیاورم و مدرک ارائه کنم.
وی ادامه داد: همه ما میدانیم که به هرحال هرکسی برای خودش ایده و نیتی دارد؛ مساله روشن این است که دروغ گفتن حرام است اما راست گفتن واجب نیست. در مورد مجلس که خودم پنج دوره در آن عضو بودم برخی حرفها گفتنی نیست؛ چراکه شاید کسی دور اول است که در این نهاد حضور دارد و آیین نامههای مجلس را نمیداند.
این عضو جامعه روحانیت مبارز گفت: یقینا کمیسیون امنیت ملی با کمیسیون فرهنگی متفاوت است. اندیشمندان میگویند ضایعات اقتصادی از ضایعات جراحی به مراتب سنگینتر است اگر شما در جراحی بد عمل کنید یک نفر ضرر میبیند یا کشته میشود اما در تصمیمات اقتصادی جمع قابل توجه و میلیونی آسیب میبینند. ما باید استثناها را قبول کنیم و بدانیم چیزی که مهم است رو راست بودن و راستگویی است. بنده نباید هرچه در دلم میگذرد بیان کنم؛ برخی از حرفها گفتنی نیست چرا که شاید طرف ما ظرفیت نداشته باشد و یا اطلاعات دادن به دشمن تلقی شود.