برخی از روزنامههای صبح امروز (۵ آذر ماه) از خبر مهم زلزله کرمانشاه به بزرگی ۶.۳ ریشتر جا ماندند؛ این درحالی است که این زلزله ساعت ۲۰ شب گذشته رخ داد و در نگاه حرفهای نه تنها روزنامهها باید به خبر این رویداد میرسیدند، بلکه میتوانستند مضاحبهها و گزارشهایی نیز منتشر کنند.
جا ماندن روزنامهها از برخی رویدادهای ناگهانی شبانه موضوع جدیدی نیست؛ اما همچنان این انتظار میرود که با طرح انتقادهای متعدد از سوی کارشناسان و پیشکسوتان رسانه، مبنی بر لزوم همگام بودن روزنامهها با اتفاقات روز، دیگر روزنامهها از رویدادهای مهمی همچون زلزله جا نمانند.
در این میان، درست است که مشکلات چاپ و توزیع، دست مطبوعات را در پوشش اخبار دیرهنگام تا اندازهای بسته است، اما عملکرد حرفهای برخی روزنامههای خصوصی و دولتی در سالهای اخیر و پوشش اخبار مهم در تمام ساعات شبانهروز بیانگر این است که در صورت تمایل میتوان به صورت حرفهایتری در فضای رسانههای مکتوب فعال بود؛ به عنوان مثال «ایران»، «آرمان امروز»، «شهروند»، «کیهان»، «اعتماد» و ... از جمله روزنامههایی بودند که توانستند خبر زلزله شب گذشته کرمانشاه را در صفحه نخستشان انعکاس دهند.
در همین راستا، بیژن نفیسی ـ روزنامهنگار پیشکسوت و استاد علوم ارتباطات ـ در گفتوگویی با ایسنا در این زمینه اظهار کرد: خبرها بر اساس ارزشهایی که دارند دستهبندی میشوند که خبر زلزله هم به دلیل داشتن ارزش تصاد و درگیری دارای ارزش بالایی است و خبری نیست که بتوان بهراحتی آن را نادیده گرفت.
او ادامه داد: بنابراین نرسیدن برخی از روزنامهها به خبر زلزله شب گذشته کرمانشاه نشان میدهد که نگاه حرفهای به رویدادهای مهم در این رسانهها وجود ندارد. متاسفانه به خاطر برخی شرایط همچون مشکلات چاپ و توزیع، کمیت فدای کیفیت میشود.
این روزنامهنگار پیشکسوت با اشاره به گسترش روزافزون شبکههای اجتماعی و تاثیری که در فضای رسانهای کشور دارند، یادآور شد: با توجه به این تمام رویدادها بسیار با سرعت در شبکههای اجتماعی انعکاس پیدا میکنند، بسیاری از روزنامهها از روی جبر به سمت تحلیلی شدن پیش رفته و از فضای خبری دور شدهاند. اما باز هم این موضوع نمیتواند دلیل قانعکنندهای باشد برای اینکه برخی روزنامهها به خبر زلزله کرمانشاه نرسند.
نفیسی خاطرنشان کرد: این انتظار میرود که رسانهها نه تنها باید خبر این رویداد را در روزنامههای صبح امروز منتشر میکردند، بلکه باید تحلیلها و گزارشهای اختصاصی نیز از این رویداد میداشتند و در واقع یک گام جلوتر از شبکههای اجتماعی میبودند. اطلاعرسانی به موقع یکی از رسالتهای اصلی رسانهها محسوب میشود، اگر رسانهای نتواند به این رسالت خود پایبند باشد، پس دیگر حضور او چه فایدهای دارد؟
این استاد علوم ارتباطات همچنین در بخشی از سخنان خود به عملکرد روزنامههای گذشته در انعکاس حوادث دیرهنگام اشاره کرد و گفت: در گذشته با وجود اینکه شبکههای اجتماعی و خبرگزاریها حضور نداشتند، روزنامهها به صورت ۲۴ ساعته فعال بودند و شیفت شب داشتند و هر طور شده باید خودشان را به اخبار حوادث میرساندند.