میزان سوزاندن گازهای همراه نفت به حدود 50 میلیون مترمکعب در روز رسیده است؛ یعنی چیزی معادل دو فاز پارس جنوبی و سرمایه ای به ارزش حداقل دو میلیارد دلار در سال!
به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه خراسان، به گازهایی که از میادین نفت، همراه با طلای سیاه استخراج و از آن جدا می شود، گازهای همراه یا گاز مشعل گفته می شود که هم اکنون حدود 40 درصد این گازها روی مشعل می سوزد! از نظر مقدار نیز با رفع تحریم ها و رشد تولید و صادرات نفت، میزان هدررفت گازهای مشعل نیز رشد کرده و به بیش از 47 میلیون مترمکعب در روز رسیده است. این مقدار، حدود دو برابر سال 1391 است. این در حالی است که طبق برنامه ششم توسعه، دولت موظف است تا سال 1400 حداقل 90 درصد از این گازها را استحصال کند.
وزیر نفت نیز در زمان ارائه برنامه هایش در مجلس برای دریافت رای اعتماد وعده داد که گازهای سوزانده شده روی مشعل را به صفر برساند. اما اکنون با روشن شدن عملکرد سال 1396، نه تنها از میزان این گازها کاسته نشده، بلکه رشد قابل توجهی نیز مشاهده می شود. به گزارش فارس، «براساس هدف کمی درنظر گرفته شده برای سال ۹۶، قرار بود میزان سوزانده شدن این گازهای غنی در این سال به ۳۰ میلیون متر مکعب در روز کاهش یابد. اما نه تنها این کار تحقق نیافته بلکه میزان گازهای غنی همراه نفت سوزانده شده در سال ۹۶ به 47.7 میلیون متر مکعب در روز رسیده است.» اما مشکل کجاست؟
طبق گزارش سازمان برنامه بودجه (گزارش های بررسی عملکرد برنامه ششم توسعه) متاسفانه هیچ کدام از طرح های NGL نهایی نشده است و برنامه های واگذاری همچنان در دستور کار و مرحله انجام است. در این گزارش آمده است: "طی بازدیـدهای نظـارتی کارشناسـان سـازمان برنامـه و بودجـه کشـور ان جی ال 3200 غـرب کــارون به رغم واگذاری به بخش خصوصی متوقف شده زیرا به مدت شش سال متوالی پیشرفت پروژه فقط 32 درصد بوده است".
در این باره مرکز پژوهش های مجلس نیز تیرماه امسال در گزارشی ضمن اشاره به دو سیاست اصلی وزارت نفت یعنی واگذاری واحدهای NGL به سرمایه گذاران بخش خصوصی و فروش این گازها به سرمایه گذاران بخش خصوصی تصریح کرده بود که نحوه واگذاری واحدهای NGL، دوره فروش گازهای مشعل و سازوکار قیمت گذاری گازهای مشعل و محصولات برای بخش خصوصی محدودیت هایی ایجاد کرده است و خواستار تسهیل این شاخص ها از سوی وزارت نفت شده بود.
مهم ترین مشکل نیز قیمت بالای تعیین شده از سوی وزارت نفت و به صرفه نبودن تولید برق از گاز همراه (با توجه به قیمت خرید و فروش گاز توسط نفت و قیمت خرید وفروش تولیدی) اعلام شده بود.به این ترتیب همچنان سالانه چیزی حدود دو میلیارد دلار گاز همراه می سوزد و نه تنها یک سرمایه بزرگ از دست می رود بلکه تبعات بسیار زیاد زیست محیطی را هم برای کشور، مخصوصا شهرهای جنوبی ایجاد کرده است.
فعلا اگر گازهای در حال سوختن مجانی هم به سرمایه گذاران واگذار شود به صرفه است.اولا آلودگی برای مناطق جنوبی از بین می رود در ثانی به جای دود شدن تبدیل به انرژی برق و غیره می شود.