به گزارش «تابناک»؛ ماه گذشته خبری منتشر شد که حکایت از انسداد یکی از خطوط مترو تهران داشت. مسدود شدن شاخه غربی بخش انتهایی خط ۳ متروی تهران که ظاهرا از دوره شورای چهارم شهر و مدیریت وقت شهرداری تهران به یادگار مانده و دلیل آن، ساخت یک سازه بسیار بزرگ در مسیر این خط است که آنقدر در زمین پایین رفته که به خط مترو رسیده است!
رویدادی که افشا کننده آن، پورسیدآقایی، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری فعلی است. مدیری که گفته بود: «آن عزیز طرفدار مترو، بد نیست توضیح دهد چرا امتداد خط ۳ به نیاوران را به خاطر فروش زمین و آسمان شهر، کور کرد و با دادن مجوز به اطلس مال در پاسداران و فرو رفتن پایههای این ساختمان در عمق زمینی که باید در آن تونل مترو احداث میشد، امتداد این خط به سمت نیاوران را کور کردند.»
اظهار نظری که هرچند بخشهایی از آن نیازمند رمزگشایی بود، سر و صدای زیادی به پا کرد و با انبوهی از واکنشهای مختلف مواجه شد؛ واکنشهایی که از جمله آنها، تکذیب ماجرا از بیخ و بن توسط تشکری هاشمی، معاون شهردار وقت تهران بود که گفت: «این موضوع فرافکنی بیش نیست، چون خط ۳ به عنوان یک طرح پیشنهادی و در اولویتهای بعدی ما در دست اعمال برنامههای لازم الاجرا بود.»
ادعایی که تأکید داشت بخش غربی قسمت انتهایی خط ۳ مترو تهران، پیشنهاد بوده و نه مصوبه و همچنین اولویتی برای اجرا نداشته است. سخنانی که در آن به طرح این دست شبهات بسنده شده بود، حال آنکه ظاهرا ماجرا وسیعتر از کور شدن خط مترو و کور شدن این خط مترو هم فراتر از یک ادعای خام و بی پشتوانه بوده است؛ این را سخنان امروز مدیرعامل مترو تهران نشان میدهد.
علی امام در واکنشی دیرهنگام به این ماجرا، امروز در گفت وگو با ایسنا نکاتی در خصوص این پرونده بیان کرده که نه تنها نشان از انسداد این خط دارد، که ثابت میکند بخشهایی از این پروژه اجرایی شده و حتی پایان هم یافته است و به رغم آن، پروژه اطلس مال در مسیر مترو سبز شده و همه چیز را نابود کرده است؛ پروژهای که مدیرعامل مترو در خصوص آن هم نکاتی افشاگرانه بیان کرده است.
برای شروع بیایید بخشهایی از سخنان این مقام رسمی شهرداری را با هم مرور کنیم تا اوضاع بهتر دستمان بیاید: «بالاتر از ایستگاه نوبنیاد یک سه راهی تعریف شد که در حال حاضر نیز موجود است. قرار بود این شاخه تا میدان قدس (ایستگاه شهید باهنر) برود و یک ایستگاه میانی در نیاوران داشته باشد؛ بنابراین، یک قطعه زمین که پارکینگ معاونت حمل و نقل بود در اختیار شرکت مترو قرار گرفت تا به عنوان کارگاه عمرانی از آن استفاده شود. قرار بود در همان کارگاه ایستگاه نیاوران نیز ساخته شود و بر همین اساس از سمت ایستگاه نیاوران عملیات اجرایی تونل آغاز شد و در ادامه مسیر در خیابان شهید موحد دانش در عمق ۲۵ متر ادامه مسیر دادند و ۲۵۰ متر تونل حفاری شد؛ البته تنها ۸۰ متر تونل به طور تمام مقطع اجرا و مابقی به صورت نیم مقطع حفاری شد.
با تغییر مدیریت شرکت مترو، شهرداری مصلحت دانست به این زمین که کارگاه عمرانی ایستگاه نیاوران بود پروانه ساخت بدهد و آن را به مالک دیگر واگذار کنند. در همان محلی که قرار بود ایستگاه نیاوران ساخته شود و برای پایدارسازی گود ۸۰ عدد شمع بتنی قبلا حفاری شده بود مالک جدید برای احداث ساختمان خود ناچار شد شمعها را تخریب کند که این امر مسیرهای دسترسی به تونل را از بین برد و عملا مسیر تونل بسته شد. هرچند مترو قانونا میتواند از زیر ساختمانهای مردم رد شود، ولی از آن جایی که این مسیر بسته شده باید برای امتداد شاخه غربی مترو تغییر مسیر بدهیم و اگر قرار باشد روزی، دوباره مترو تا نیاوران و شهید باهنر امتداد یابد، باید تغییر مسیر دهیم.»
آن گونه که مدیرعامل متروی تهران خبر داده، از این بخش مترو که مسدود شده، یک سه راهی ساخته شده در ایستگاه نوبنیاد و بخشی از تونل حفاری شده، شواهدی متقن هستند که نشان میدهند بر خلاف نظر تشکری هاشمی، این خط فرعی نه پیشنهاد و نه طرحی بیرون از اولویتهای کاری شهرداری، که بخشی آغاز به کار شده بوده که متوقف شده است. بخشی که برای پیش برد اهداف در نظر گرفته برایش، زمینی از یکی از معاونتهای شهرداری گرفته شده و به مترو اختصاص داده شده تا ابتدا به عنوان کارگاه ساخت مترو مورد استفاده قرار گیرد و در نهایت، تبدیل به ایستگاهی از ایستگاههای مترو تهران شود.
نکته جالب توجه در این میان آن است که نه تنها خط یاد شده مترو ساخته نشده و به معضلاتی گرفتار آمده است، که حتی زمین متعلق به معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران به غیر واگذار شده است؛ واگذاری بسیار شبهه برانگیز و ابهام آفرین که جا دارد در قالب پروندهای مفصل پیگیری و مشخص شود چه افرادی تسهیل کننده واگذاری آن بوده اند و مصوبه واگذاری این ملک شهرداری تهران را چه کسی و بر اساس چه توجیهاتی امضا کرده است؛ ملکی که گویی به مترو داده شده تا بشود رد و اثرش را در واگذاری شست و پاک کرد!
به این موارد، بلااستفاده شدن تونلهای حفر شده برای این خط را هم میتوان افزود که اگر روزی ادامه احداث این خط هم در دستور کار قرار گیرد، به هیچ دردی نمیخورند و از آن بدتر، حتی خطر آفرین هم هستند. خطری که امام بر ضرورت رفع آن تأکید دارد و گفته: «هنوز تونل پر نشده است و پایدارسازی نیز کامل انجام نشده است. اگر پوشش بتنی تونل تکمیل شود، همه خیالشان راحت میشود که اتفاقی نمیافتد، اما الان دغدغه تونل ناایمن در زیر یک خیابان را داریم و از مشاور خواستهایم که در این زمینه بررسیهای لازم را انجام دهد.»
اظهار نظری که نشان میدهد، تنها راه امن کردن سازه سنگین اطلس مال، تکمیل تونلهای حفر شده برای مترو زیر آن است که باید پوشش بتنی شان تکمیل شود؛ تکمیل تونلهایی که حتی راه دسترسی به آنها هم مسدود شده، وگرنه میشد به عنوان موزه از وجودشان بهرهمند شد و یا با تبدیلشان به یک پروژه درآمدزا، کاری کرد که بهرهای از هزینههای صورت گرفته از بیت المال برای حفر و ایمن سازی شان به عموم بازگردد!