پژمان نوری ستاره سرشناس فوتبال بندر انزلی که در باشگاه های استقلال و پرسپولیس بازی کرده بود، بعد از نزدیک به دودهه حضور در تیم های مختلف فوتبال ایران و همچنین پوشیدن پیراهن تیم ملی، سرانجام کفش هایش را آویخت و از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
به گزارش تابناک ورزشی، کایپتان نوری پس از پایان بازی ملوان بندرانزلی برابر آلومینیوم اراک، آخرین قاب از حضور خود به عنوان بازیکن در مستطیل سبز را ثبت کرد و رسما از دنیای حرفه‌ای خداحافظی کند. نوری، اما آنطور که مازیار زارع بعد از برد برابر آلومینیوم گفت: در حضور تنها ۲۰۰۰ نفر از هواداران ملوان، غریبانه از فوتبال کناره گیری کرد.
پژمان نوری شاید تنها ستاره فوتبال انزلی بعد از مرگ سیروس قایقران باشد که با هویت کاملا مستقل از قایقران در خط هافبک این تیم بازی کرد، به محبوبیت رسید و بازوبند کاپیتانی را هم به بازو بست. او با وجود داشتن مو‌های فر مثل سیروس و بازی در پست اسطوره انزلی چی ها، تفاوت زیادی با وی داشت و شاید به همین خاطر بود که موهایش را بلند کرد. زمانی که این چیز‌ها هنوز در فوتبال ایران مد نبود، او بخاطر مو‌های بلندش مدتی منشوری شد اما موهایش را نزد و حتی در یک زمان مثل دکترحشمت، یارغار میرزاکوچک ریش هایش را هم بلند کرد.
او شماره ۸ ملوان را پوشید، سرعت و تکنیک و قدرت شوت فوق العاده‌ای با پای چپ داشت ولی برخلاف سیروس در نقش یک یاغی هم ظاهر شد و در لیگ سوم به تیم پگاه در رشت پیوست. یک انتقال که گفته می‌شد با یک قرارداد خوب مالی انجام شده است. روزی که پگاه در ورزشگاه آزادی و در اولین مسابقه لیگ با ۸ گل مغلوب پرسپولیس شد او ستاره تیمش بود و یک گل هم زد تا چشم پرسپولیسی‌ها را بگیرد و دو سال بعد لباس شماره ۱۸ این تیم را به تن کرد.
از آن بازیکن‌هایی بود که علی پروین می‌گفت: دو تا شُش دارند. او در پرسپولیس آشفته راینر سوبل هم بازی‌های بدی انجام نداد، اما با آمدن آری هان شکوفا شد و فصل بعد از آن ستاره تیمی شد که با کمترین امکانات و بازیکن زیباترین بازی‌ها را انجام می‌داد. پژمان در لیگ ششم و در تیم مصطفی دنیزلی در دفاع چپ، هافبک وسط و دفاع وسط بازی کرد و یکی از بهترین‌های این تیم بود.
اوج بازی‌های او با لباس پرسپولیس، اما در لیگ هفتم رقم خورد. او نه تنها محبوب پروین، آری هان و دنیزلی بود، در تیم قطبی هم مهره‌ای کلیدی لقب گرفت و در نهایت هم جام قهرمانی را بالای سر برد و دوباره به انزلی بازگشت جایی که همیشه در انتظارش بودند.
پژمان نوری آنقدر کم افت و مداوم روی فرم بود که سری هم به امارات بزند. ملوان، استقلال تهران، ملوان، خونه به خونه بابل و بازهم ملوان... هرکجا رفت، از بزرگترین تیم رقیب در رشت تا امارات و تیم‌های پایتخت؛ بازهم به انزلی بازگشت و در انزلی از فوتبال خداحافظی کرد. او در هجده سال حضورش در فوتبال ایران یکی از بازیکنانی بود که کمترین افت و نوسان و البته حاشیه را داشت. کمتر مصاحبه یا حرکت جنجالی از او به یاد داریم و اگر اتفاقی هم بوده، بازی‌های خوب و شخصیت محجوبش باعث شده که کسی تمایلی ندارد آن‌ها را به خاطر بیاورد.
