فیلم سینمایی «قصرشیرین» تازه‌ترین اثر رضا میرکریمی، در حالی توقیف شده و سازمان سینمایی حاضر به صدور پروانه نمایشِ آن نشده که بنا بر اعلام روابط عمومی این فیلم، مخالفت یکی از نهادها با یکی از سکانس‌های فیلم، منجر به جلوگیری از صدور پروانه نمایش شده است؛ وضعیتی که در درجه نخست نشان می‌دهد، سازمان سینمایی تا چه حد فاقد استقلال عمل است و در درجه بعد، به تصویر کشیدن واقعیاتی که امری بدیهی است در فیلم‌های درام ایرانی تا چه حد پیچیده است.
به گزارش «تابناک»؛ «قصرشیرین» دهمین فیلم سینمایی رضا میرکریمی در مقام کارگردان و یکی از مهم‌ترین آثار این کارگردان صاحب سبک است. میرکریمی در فیلم تازه‌اش که یک فیلم جاده‌ای است، زندگی مردی را روایت می‌کند که همسرش مرده و حالا فرزندانش که نزد همسرش بزرگ می‌شدند، از سوی خانواده همسرش به او تحمیل می‌شوند. حامد بهداد در نقش این مرد در این روز پرماجرا، دستخوش تحول می‌شود و تماشاگران را با خود همراه می‌سازد. در طول مسیر جاده که مسیر تغییر و تحول شخصیت حامد بهداد است، اتفاقاتی رخ می‌دهد که حالا گریبان‌گیر این پروژه شده است.
روابط عمومی فیلم سینمایی «قصر شیرین» به کارگردانی سیدرضا میرکریمی اعلام کرد: «علی‌رغم تلاش فراوان و دو ماهه برای دریافت پروانه نمایش قصر شیرین به جهت برنامه‌ریزی اکران آن در فصل تابستان، سازمان سینمایی از صدور پروانه امتناع کرده است که پس از بررسی علت موضوع مشخص شد، یکی از نهادهای انتظامی فقط به دلیل چند پلان از فیلم که خوشایند آنها نیست، به سازمان سینمایی تأکید کرده است حق صدور پروانه اکران برای قصر شیرین را ندارد!»؛ اطلاعیه‌ای که به وضوح اشاره به نیروی انتظامی دارد اما کدام بخش فیلم منجر به توقیف فیلم میرکریمی شده و سازمان سینمایی نیز طبق معمول دست‌ها را بالا برده است؟
در یکی از سکانس‌ها، افسر پلیس راهور به دنبال فرستادنِ خودرو حامد بهداد به پارکینگ است و در نهایت پس از آنکه از بهداد رشوه دریافت می‌کند، دستور حرکت می‌دهد. بهداد در ادامه سعی می‌کند، ماجرای رشوه گرفتن افسر را به مافوقش اطلاع دهد که با التماس افسر پلیس از این حرکت پشیمان می‌شود. تنها سکانسی که می‌تواند چنین واکنشی را در پی داشته باشد، همین سکانس رشوه گرفتن یک مأمور پلیس است؛ اتفاقی که ظاهراً این اعتقاد وجود دارد رخ نمی‌دهد یا اگر رخ می‌دهد، نباید در فیلم سینمایی بیان شود!
اگر این موضوع صحت داشته باشد، قطعاً اسباب شگفتی است، چرا که در درجه نخست اساساً دریافت رشوه توسط «برخی» افسران پلیس انکار ناشدنی است و البته جای شکی نیست که در ساختار کلی پلیس با هرگونه ارتشاء به شدت برخورد و افسر رشوه‌گیر اخراج می‌شود. با این اوصاف، چرا نباید افسر رشوه‌گیر یا افسر پلیسی که هر جرم دیگری مرتکب شده را در فیلمی به نمایش گذاشت؟ آیا اگر یک افسر پلیس در فیلمی «داستانی» رشوه‌گیر باشد، به منزله آن است که به کل پلیس چنین نسبتی داده شده است؟!
بدون شک، مسئولان نیروی انتظامی به تفاوت اثرِ «داستانی» با فیلم «مستند» آگاهی لازم را دارند و اگر درباره این فیلم سینمایی نیز اعتراضی شده، انتظار می‌رود از آن صرف نظر شود. سوای اعتراض یک نهاد به فیلم‌های سینمایی که اتفاق تازه‌ای نیست، پرسش اساسی این است که چرا سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مقابل هر درخواست بیرونی کوچک‌ترین مقاومتی نمی‌کند و فاقدِ حداقل‌ِ استقلال عمل است. آیا با این وضعیت می‌توان به دورنمای سینمای ایران امیدی داشت؟
تکمیلی
پس از انتشار این خبر از سوی روابط عمومی فیلم «قصر شیرین» مسعود نجفی روابط عمومی سازمان سینمایی بدون تکذیب مستقیم توقیف فیلم گفت: «فیلم «قصر شیرین» به کارگردانی سیدرضا میرکریمی در مرحله صدور پروانه نمایش قرار دارد. قرار است در جلسه آینده شورای صدور پروانه نمایش، پرونده فیلم «قصر شیرین» مثل دیگر آثار سینمایی و طبق روال عادی، بررسی و مجوز آن صادر شود.» با توجه به آنکه حتی مسئولان ارشد سازمان سینمایی در این دولت بارها ثابت کرده‌‌اند حرف آنها قابل اتکاء و قطعی نیست، تا زمان صدور پروانه نمایش فیلم تازه میرکریمی، نمی‌توان به این موضع گیری روابط عمومی سازمان سینمایی اعتماد کرد.
فیلم سینمایی «قصرشیرین» تازه‌ترین اثر رضا میرکریمی، در حالی توقیف شده و سازمان سینمایی حاضر به صدور پروانه نمایشِ آن نشده که بنا بر اعلام روابط عمومی این فیلم، مخالفت یکی از نهادها با یکی از سکانس‌های فیلم، منجر به جلوگیری از صدور پروانه نمایش شده است؛ وضعیتی که در درجه نخست نشان می‌دهد، سازمان سینمایی تا چه حد فاقد استقلال عمل است و در درجه بعد، به تصویر کشیدن واقعیاتی که امری بدیهی است در فیلم‌های درام ایرانی تا چه حد پیچیده است.
در هر صنفی افراد خوب و بد وجود دارد. نیروی انتظامی هم مستثنی نیست. بسیاری از افسران نیروی انتظامی افرادی بسیار درستکار ، صادق و وظیفه شناس هستند. اما متاسفانه برخی هم نادرست. متاسفانه باید عرض کنم که رشوه گرفتن توسط برخی از مامورین امری است در حال عادی شدن است. به عنوان مثال پس از متوقف کردن خودرو می گویند جریمه شما مثلاً 100 هزار تومان است اما می توانید نقداً مبلغ 50 هزار تومان پرداخت کنید. پس همانند سایر مشاغل نیروی انتظامی هم نیاز به پاک سازی دارد. اما متاسفانه ....................... 
