«یوهان سباستیان باخ / Johann Sebastian Bach» آهنگساز آلمانی که با حضور اختصاری BWV نیز خوانده می‌شود، در دوران حیاتش شمار بالایی از قطعات را ساخت. از جمله این قطعات، سه مجموعه از سوئیت‌ها، متشکل از سوئیت‌های انگلیسی (BWV 806-811)، سوئیت‌های فرانسوی (BWV 812-817) و پارتیتاها برای کلاویه (BWV 825-830). هر مجموعه شامل شش سوئیت است که بر روی مدل سنتی بنا شده‌اند (آلماند-کورانت-ساراباند-یک موومان اختیاری-ژیگ). سوئیت‌های انگلیسی به دقت از این مدل سنتی پیروی می‌نمایند و یک پرلود پیش از آلماند اضافه می‌کنند و موومان اختیاری بین ساراباند و ژیگ را نیز دارند. سوئیت‌های فرانسوی پرلود ابتدایی را ندارد ولی چندین موومان متفاوت بین ساراباند و ژیگ دارند. پارتیتاها با موومان‌های «دیباچه‌ای / introductory» پرجزئیات و موومان‌های متفرقه بین بخش‌های اصلی مدل، اثر را از مدل سنتی و اصلی فراتر می‌برند. باخ برای سازهای تک، دو ساز و دسته‌های موسیقی کوچک آثاری نوشته‌است. آثار باخ برای سازهای تک – شش سونات و پارتیتا برای ویولن (BWV 1001-1006)، شش سوئیت برای ویولن سل (BWV 1007-1012) و پارتیتا برای فلوت تک (BWV 1013) – می‌توانند در میان ژرفترین آثار این دسته قرار گیرند. همچنین باخ یک سوئیت و چند اثر دیگر برای لوت تک تصنیف نموده‌است. او سونات‌هایی برای سه ساز و سوناتهای تک با آکومپانیمان یا همراهی بی‌وقفه دیگر سازها (continuo) برای فلوت و ویولا داگامبا تصنیف کرده‌است. او همچنین تعداد زیادی کانُن و ریچرکاره نوشته‌است که بیشتر آنها سازبندی مشخصی ندارند. پراهمیت‌ترین مثال‌های این نوع آثار را می‌توان در «هنر فوگ» و «پیشکش موسیقایی» یافت. اکنون از میان سوئیت‌های او برای ویولنسل، «موومان 3 از سوئیت چلو شماره 3 باخ / Bach Cello Suite No.3 Movement 3» را می‌بینید و می‌شنوید که با کنترباس یا دبل باس نواخته می‌شود.
