وزیر خارجه سابق انگلیس با راهاندازی رسمی کارزار انتخاباتیاش، گفت: در صورتی که نخستوزیر شود، قطعا انگلیس را در تاریخ مقرر از اتحادیه اروپا خارج میکند.
به گزارش فارس، «بوریس جانسون» وزیر امور خارجه پیشین انگلیس روز یکشنبه با انتشار یک کلیپ ویدئویی رسما نامزدیاش برای ریاست حزب محافظهکار و نخستوزیری انگلیس را اعلام کرد و گفت: اگر پیروز انتخابات شود کشورش در تاریخ ۳۱ اکتبر (۹ آبان)، بهطور قطعی برگزیت را اجرایی میکند.
او در ویدئویی در صفحه شخصیاش در توییتر بیان کرد: «اگر وارد [دولت]شوم، ۳۱ اکتبر، با توافق یا با توافق، [از اتحادیه اروپا]خارج میشویم».
جانسون در این ویدئو در حالی که در توسط رأیدهندگان به برگزیت احاطه شده بود گفت: «اکنون زمان آن رسیده است که جامعه را متحد کنیم و کشورمان را متحد کنیم؛ که زیرساختها را بسازیم، که در آموزش سرمایهگذاری کنیم، که محیط زیست را بهبود بخشیم و از خدمات ملی سلامت حمایت کنیم؛ که همه را در کشورمان مترقی کنیم و البته مطمئن شویم از افراد پولساز و کسبوکارهایمان که سرمایهگذاری را ممکن میکند، حمایت کنیم».
جانسون در حال حاضر برای تصاحب جایگاه نخستوزیری بریتانیا با ۱۳ کاندید دیگر رقابت میکند، اما نسبت به آنها شانس بیشتری دارد. پروسه تعیین نخستوزیر ممکن است دو ماه طول بکشد.
رقبای جدی جانسون شامل «ساجد جاوید» وزیر کشور و «جرمی هانت» وزیر امور خارجه هستند که تعهد بیشتری نسبت به رسیدن به توافق با اتحادیه اروپا دارند.
«ترزا می» نخست وزیر بریتانیا جمعه این هفته رسماً از سمت خود کنارهگیری میکند. او در دوران نخستوزیری، بهدنبال کسب ضمانت از سوی اتحادیه اروپا برای بهاصطلاح «ترتیبات پشتیبان» در خصوص مرزهای ایرلند شمالی بود. ترتیبات پشتیبان نوعی سیاست ضمانتی است که از ایجاد مرز سخت بین بخشی از ایرلند که بخشی از بریتانیاست و بخشی که عضو اتحادیه اروپا است جلوگیری میکند. این مسئله مانع اصلی در جلب حمایت پارلمان است.
این امر موجب شد پارلمان سه بار به توافق دولت انگلیس با اتحادیه اروپا رأی منفی دهد. در صورتی که انگلیس بدون تصویب این توافق از اتحادیه اروپا خارج شود با شوک اقتصادی و سیاسی شدیدی مواجه خواهد شد.
مردم بریتانیا (انگلیس، ایرلند شمالی، اسکاتلند و ولز) سوم تیر ماه سال ۱۳۹۵ در یک همهپرسی به خروج این کشور از اتحادیه اروپا رأی مثبت دادند. قرار بود فرآیند خروج تا پیش از ابتدای امسال تکمیل شود، اما ناکامی لندن و بروکسل در توافق در مورد وضعیت رابطه سیاسی و اقتصادی پس از اجرای برگزیت، به تعویق در این فرآیند منجر شد.