روز گذشته، اعضای شورای مرکزی جبهه پایداری برای تعیین خط مشی انتخاباتی شان به سراغ پدر معنوی این جریان یعنی آیت الله «محمدتقی مصباح یزدی» رئیس مؤسسه آموزشی پژوهشی امام‌خمینی(ره) رفتند. در دیدار آنها با آیت الله مصباح، بار دیگر بحث انتخاب «اصلح» مطرح شد؛ موضوعی که در چند انتخابات اخیر ـ چه در مجلس و چه در ریاست جمهوری ـ همواره یکی از مسائل اصلی و مورد نظر این جریان بوده است، تا جایی که در بسیاری موارد حتی باعث عدم همگرایی آنها به طیفی که به آن تعلق دارند، یعنی اصولگرایان نیز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ حالا در فاصله زمانی چند ماه تا انتخابات مجلس باز هم بحث انتخاب «اصلح» توسط آیت الله مصباح مطرح شده و طبیعتا جبهه پایداری ادامه دهنده این ایده خواهد بود. رئیس مؤسسه آموزشی پژوهشی امام‌خمینی(ره) در دیدار با اعضای شورای رکزی جبهه پایداری، با تأکید بر اینکه باید برای رونق تولید به دنبال «اصلح» باشیم، گفته: «بسیاری از مشکلات این سال‌ها ناشی از عدم انتخاب اصلح بوده است.»
آن گونه که آیت الله «محمدتقی مصباح یزدی» گفته، «بسیاری از مشکلاتی که انقلاب در این سال‌ها داشته، ناشی از عدم انتخاب اصلح بوده است. اسلام به ما گفته که به دنبال اصلح برای مدیریت، سیاست و حکومت باشید. انقلاب اسلامی محصول انتخاب اصلح توسط مردم بوده و استمرار آن نیز محصول انتخاب مجدد اصلح در مدیریت کلان کشور است؛ بنابراین، باید بنایمان بر این باشد که افراد اصلح را بشناسیم.»
وی به برخی سهم‌خواهی‌ها انتقاد و عنوان کرده که «سهم‌خواهی یعنی دنیاطلبی؛ سهم‌خواهی چیست؟! یعنی اگر من می‌دانم فردی از یک گروه دیگر اصلح است، به او رأی ندهم بلکه به هم‌گروهی خود رأی بدهم. اما چرا او را انتخاب نکنم؟! فردا که خودم بخواهم رأی بدهم اگر به او رأی ندهم، چه حجتی پیش خدا دارم؟!»
اما نکته قابل تأملی که رئیس مؤسسه آموزشی پژوهشی امام‌خمینی خطاب به اعضای جبهه پایداری گفته، آنجاست که می گوید: «فرض کنید حتی در بین اصلاح‌طلبان فردی بود که من دانستم او اصلح از کاندیدای اصولگرا است؛ چه حجتی دارم که به او رأی ندهم؟! من باید به اصلح رأی بدهم.» موضوعی که تحت هیچ شرایطی امکان عملی شدن وجود ندارد، چون پایداری چی ها حتی با همفکران اصولگرای خود درباره بسیاری از مسائل اتفاق نظر ندارند، حالا چطور ممکن است دست به انتخابات یک اصلاح طلب بزنند؟
آیت الله مصباح یزدی یادآوری کرده، می‌توان با جرأت گفت که پیشرفت ها در کشور نتیجه انتخاب اصلح بوده است. برای اجرای عدالت و رفع مشکلات کشور باید به‌دنبال «اصلح» باشیم. بهتر شدن فرهنگ دینی جامعه در گرو انتخاب «اصلح» است. همچنین باید برای رونق تولید به‌دنبال «اصلح» باشیم. برای مبارزه با فساد نیز به‌دنبال «اصلح» باشید. انتخاب اصلح وظیفه دینی ماست.
اینکه جزئیاتی از این جلسه درباره ائتلاف انتخاباتی و نحوه انتخاب اصلح بیان شده، شاید حاکی از تغییر رویه انتخاباتی جریان پایداری باشد. همچنین آیت الله مصباح گفته، اگر فرد اصلحی از جریان مخالف یعنی اصلاح طلبان هم باشد، باید معرفی و انتخابش کنیم، اما با توجه به آنکه پیش فرض های ذهنی اعضای جبهه پایداری با افراد دیگر با گرایش های متفاوت، تفاوت دارد، به نظر می رسد این گزاره خیلی عملی نباشد.
چطور ممکن است اعضای جبهه پایداری که در چند انتخابات اخیر با چهره های اصولگرا ـ که به لحاظ سیاسی و نوع نگاه اجتماعی و فرهنگی به آنها نزدیک تر هستند ـ زاویه داشته اند، حالا یک چهره اصلاح طلب را که هیچ نزدیکی ذهنی، عملی و سیاسی به آنها ندارند، اصلح دانسته و حاضر باشند در یک انتخابات به آنها رأی بدهند؟
البته این مسأله در طرف مقابل هم صادق است، چون اصلاح طلبان نیز نمی توانند یکی از اعضای جبهه پایداری را اصلح بدانند و تصمیم به انتخاب او بگیرند. آنها نیز پیش فرض های ذهنی و عملی شان در مسائل فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در مورد انتخاب «اصلح» کاملا با اعضای جبهه پایداری متفاوت است و هیچ وقت نمی توانند یک عضو جبهه پایداری را حتی برای ائتلاف انتخاب کنند، چه برسد به گزینه «اصلح».
به طور کلی این طیف یعنی اعضای جبهه پایداری از حیث رویکرد سیاسی و گرایش های انتخاباتی که تاکنون نسبت به آن عمل کرده اند، تجربه خوبی بر جای نگذاشته اند، چون حتی همفکران سیاسی آنها یعنی اصولگرایان نیز نسبت به رویکرد انتخاباتی آنها در جریان انتخابات مختلف گلایه مندند. آنها حتی در برخی انتخابات با همفکران سیاسی خود نتوانسته اند به اصولگرایان به توافق و تفاهم برسند. برای همین برخی آنان را جریان نواصولگرا که در برخی مبانی و موضوعات نگاه متفاوتی هم از جریان اصولگرا دارند می شناسند.
برخی تحلیلگران اصولگرا هم به طور کلی معتقدند رویکردها و عملکردهای انتخاباتی جبهه پایداری با هدایت آیت الله مصباح در بسیاری از مقاطع اشتباه بوده است. به عنوان مثال، این جریان و پدر معنوی آن یکی از حامیان جدی «محمود احمدی نژاد» در انتخابات 84 و 88 بوده و در حمایت خود هم بسیار جدی بودند؛ اما در نهایت این انتخاب و حمایت راه به جایی نبرد و در برهه هایی نیز دچار انحراف گشت و این رویکرد درباره برخی انتخاب های این طیف در مجلس نیز مشاهده شد.
