رشد شگفت انگیز سینمای چین باعث شده حتی کمپانیهای میجر آمریکا به سمت تولیدات فیلمهای تمام چینی برای به دست آوردن سهم بیشتری از فروش در این بازار رو به توسعه حرکت کنند و در این زمینه نیز دستاوردهایی داشته باشند؛ اما همچنان تمرکز عمده پخش کننده سینمای ایران که فاقد دانش جدی در حوزه اقتصاد هستند، صرفاً متمرکز بر بازار اروپا است که اکنون در مقایسه با بازار شرق آسیا، ابعاد بزرگی ندارد.
به گزارش «تابناک»؛ اگر گردشی در شهرهای توریستی اروپا داشته باشید با سیلی از توریستهای چینی مواجه میشوید که صرفاً از بلندای برجهای هنگ کنگ و شانگهای به قاره سبز نیامدهاند، بلکه طیف وسیعی از آنها از قشرهای متوسط چین هستند که در نتیجه افزایش قدرت اقتصادی، فرصت تجربههای تازه را یافتهاند؛ مردمانی که اگر در روزگار دیوار آهنین آرزویشان داشتن یک دوچرخه بود، اکنون دوچرخه مردمان شهرهایی اروپایی را تأمین میکنند که به عنوان توریست مهمانشان هستند.
همزمان با افزایش قدرت خرید مردم چین، بخشهای فرهنگی و تفریحی این کشور نیز به سرعت در حال توسعه است، به گونهای که اکنون در چین بیش از شصت هزار پرده سینما وجود دارد که بیش از نه هزار پرده سینما در سال 2018 احداث شده است. این تعداد معادل بیش از 31.5 درصد از کل سالنهای سینمای دنیا (قریب به 190 هزار پرده) است! کمپانیهای میجر آمریکا به سرعت پی بردند که این بازار بزرگ 1.4 میلیارد نفری چه ظرفیت عظیمی دارد و آمار 1.7 میلیارد بلیت سینمای فروخته شده در چین نیز شکی باقی نمیگذارد که دریچه تازهای روی اقتصاد سینمای جهان باز شده است.
آنچه اشتیاق نسبت به این بازار را افزایش میدهد، رشد چشمگیر سال به سال این بازار است، به گونهای که تعداد بلیت فروخته شده در سال 2017، 1.4 میلیارد قطعه بلیت بود و در سال 2018 این آمار بیش از 300 میلیون رشد داشته است. این تعداد تماشاگر با گردش مالی بسیار بزرگی همراه شده که از گردش مالی سینما در اتحادیه اروپا بزرگتر و در حال نزدیک شدن به گردش مالی سینمای آمریکای شمالی (آمریکا و کانادا) است که در سال 2018، 11.9 میلیارد دلار بود.
میزان فروش فیلمهای سینمایی در چین در سال 2016 به 6.58 میلیارد دلار رسید و در سال 2017 به 8.6 میلیارد دلار افزایش یافت. این رشد فروش در سال 2018 نیز تداوم یافت و رقم 8.86 میلیارد دلار فروش برای این سال در سینمای چین ثبت شد و اکنون گیشه سینمای چین صرفاً در تابستان 2019، 2.45 میلیارد دلار فروش داشته است. بخش قابل ملاحظهای از این فروش متعلق به فیلمهای خارجی از جمله تولیدات سینمای آمریکاست.
دور از انتظار نیست که در آینده نزدیک، بسیاری از فیلمسازان بزرگ، مقصد اصلیشان چین باشد و نخستین نمایش آثارشان و آغاز اکران عمومی فیلمشان از دل اژدهای سرخ آغاز شود. آنچه به توسعه سینما و تولید فیلمهای کیفیتتر منجر میشود، افزایش سرمایه گذاری بیشتر در تولید است و این اتفاق رخ نمیدهد، مگر آنکه این سرمایه گذاری با فروش بیشتر به سوددهی منتهی شود و بازار چین فرصتی بزرگ برای دستیابی به این فرصت است.
در ایران و بسیاری دیگر از کشورها همچنان فوکوس روی جشنوارههای کن، برلین و ونیز و بازارهای جانبی آنها برای فروش فیلم است. بیشک این بازارهای فیلم سنتی، فرصت مناسبی است که نباید از دست داد اما منحصر کردن نگاه به بازار اروپا که اگر همه آنها را صاحب شد، به اندازه بازار چین نمیشود، منطق اقتصادی ندارد. اقتصاد سینما ایجاب میکند، برای آن گروه از مردم چین که علاقه مند به سبک خاص فیلمسازی ایرانی هستند، محصولاتی عرضه کنیم و سهمی ولو در حد چند درصد از بازار چین را به خود اختصاص دهیم.