بریج و ایمپلنت هر دو از روش هایی هستند که به وسیله آنها می توان جای دندان خالی را پر کرد.
اما هر کدام از این روش ها مزایا و معایبی دارد که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم.
بریج دندان
این روش دیگر کمی قدیمی شده است اما هنوز هم خیلی از افراد استفاده از این روش را به ایمپلنت ترجیح می دهند و در بسیاری از موارد نیز توصیه دندانپزشکان به شما بریج می باشد.
بریج دندان یا پل یک دندان مصنوعی است که بین دو روکش قرار می گیرد و معمولا باید در اطراف آن دو دندان یکی در سمت چپ دندان و دیگری در سمت راست دندان وجود داشته باشد تا به عنوان پایه استفاده شوند.
انواع بریج
1)بریج معمولی: این نوع بریج پر کاربردترین نوع ثابت بریج است. که برای انجام آن باید دو دندان طبیعی در اطراف آن وجود داشته باشد. این دو دندان کمی تراش می خورند تا فضای کافی برای انجام بریج ایجاد شود.
2) بریج معلق: از این نوع بریج زمانی استفاده می شود که بیمار تنها در یک طرف دندان خود، دندان طبیعی داشته باشد.
از این نوع بریج معمولا برای دندان هایی که زیاد تحت تاثیر جویدن نیستند، استفاده می شود.
3) بریج رزینی پیوندی: دراین نوع بریج هم مانند نوع معمولی باید دو دندان در طرفین وجود داشته باشد. با این تفاوت که در نوع معمولی باید از دو دندان کناری برای نگه داشتن بریج استفاده می شود اما در این نوع از اتصالات فلزی برای نگه داشتن بریج استفاده می شود یعنی این اتصالات فلزی پشت دو دندان اباتمنت دو سوی جاهای خالی دندان قرار می‌گیرند.
4) بریج دندان با استفاده از ایمپلنت: این گزینه بروزترین روش موجود برای انجام بریج است. در این روش از ایمپلنت برای نگه داشتن بریج استفاده می شود.
معمولا از این روش زمانی استفاده می شود که فرد دندان مناسبی برای نگه داشتن بریج در طرفین نداشته باشد.
مزایای بریج
1) دوام بالا: در صورت رعایت بهداشت به درستی می توانید بین 5 تا 10 سال یا حتی برای تمام عمر بریج را داشته باشید.
2) هزینه به نسبت پایین: نسبت به ایمپلنت از هزینه کمتری برخوردار است.
3) درمان سریع: انجام بریج دو جلسه بیشتر به طول نمی انجامد اما درمان ایمپلنت چندین ماه طول می کشد.
ظاهر طبیعی و بازیابی لبخند مناسب فرد علاوه بر پر کردن فضای خالی دندان‌های از بین رفته :4) بهبود ظاهر
چرا دندانپزشکان استفاده از ایمپلنت را توصیه می کنند؟
در گذشته که ایمپلنت وجود نداشت از بریج برای پر کردن فضای خالی دندان از دست رفته استفاده می کردند و به دلیل اینکه دو دندان کناری را باید تراش می دادند و زیر روکش می کردند تا پلی برای جای خالی دندان ایجاد کنند، معمولا دو دندان پایه دچار پوسیدگی می شدند و به تدریج ناحیه بی دندانی دچار تحلیل استخوان می شد. به همین سبب دندانپزشکان بیشتر ایمپلنت را توصیه می کنند زیرا دندان های دیگر که در اطراف قرار دارند درگیر نمی شوند و در معرض پوسیدگی قرار نمی گیرند و همچنین استخوان فک حفظ می شود و تحلیل نمی رود. البته در بعضی موارد که دندان های مجاور ناحیه بی دندان خود به دلیل پوسیدگی زیاد نیاز به روکش داشته باشند همچنان هم از بریج می توان استفاده کرد.
ایمپلنت دندان چیست؟
ایمپلنت یکی از روش هایی است که برای جایگزینی دندان ها استفاده می شود.
ایمپلنت پایه ای از جنس تیتانیوم است که در فک بیمار جایگذاری می شود. فلز تیتانیوم به دلیل سازگاری که با بدن دارد پس از گذشت مدتی به استخوان فک جوش می خورد.
از این پایه به عنوان ریشه دندان استفاده می شود. بهترین زمان برای انجام این کار، بلافاصله بعد از کشیدن دندان است.
زیرا شانس موفقیت را بیشتر می کند.
چه کسانی امکان استفاده از ایمپلنت را ندارند؟
1)معمولا ایمپلنت در زمانی که فک به حد کافی رشد نکرده است انجام نمی شود.
2) خانم های باردار در دوران حاملگی خود امکان استفاده از این درمان را ندارند.
3) افرادی که از داروهای خاص استفاده می کنند.
4) در صورتی که دندان قروچه می کنید ابتدا باید این عادت خود را ترک کنید سپس اقدام به ایمپلنت نمایید زیرا ممکن است در اثر دندان قروچه به پایه ایمپلنت آسیب برساند.
درمان ایمپلنت چه مدت به طول می انجامد؟
همانگونه که گفته شد پایه یا پیچی که در فک گذاشته می شود در حکم ریشه دندان است و مدت زمانی که طول می کشد تا پایه دندان به استخوان فک جوش بخورد بین 3 تا 6 ماه متفاوت است. بعد از اتصال پایه به استخوان فک دندانپزشک از دندان شما قالب تهیه می کند تا برای ساخت تاج دندان به لابراتور بفرستد.
