پس از بازسازی تجهیزات صحنه متحرک تئاتر شهر و همچنین اجزای سالن نظیر صحنه و صندلی‌ها، این سالن طی مراسمی با حضور و سخنرانی‌های معاون علمی و فناوری رئیس جمهور و رئیس بنیاد ملی نخبگان و دو تن از معاونان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و قرائت پیام تبریک وزیر فرهنگ و ارشاد بازگشایی شد؛ واکنش‌هایی که انتظار می‌رفت با گذشت چندین دهه برای گشایش کاخ جشنواره فجر رخ دهد، نه یک صحنه که بازسازی شده است.
به گزارش «تابناک»؛ سورنا ستاری معاون علمی و فناوری رئیس جمهور و رئیس بنیاد ملی نخبگان، لادن حیدری معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدمجتبی حسینی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و جمعی از مدیران و کارشناسان با حضور در سالن تئاتر شهر به عنوان یکی از نمادهای هنرهای نمایشی در ایران، سالن تئاتر شهر را بازگشایی کردند و در این مراسم ضمن سخنرانی، پیام تبریک سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را قرائت کرد اما این لشکرکشی به واسطه وقوع چه اتفاقی در این سالن است؟!
طراحی، تولید، نصب و راه‌اندازی «سیستم غیب‌شو، لیفت ارکستر، سیستم پل نوری، چهار مجموعه سیستم پرده جانبی، سیستم پرده جلو و عقب، سیستم لیفت پشت صحنه، تجهیزات برقی پرده اصلی، سیستم سِن گردان، سیستم کنترل مرکزی، تعویض و نوسازی صندلی‌ها» و در مجموع طراحی و پیاده‌سازی تجهیزات ماشینری سالن تئاتر شهر، توسط یک گروه داخلی با هزینه‌ای بالغ بر ۲۸ میلیارد تومان انجام شده و اینکه پس از چند دهه تجهیزات اجرای نمایش در این سالن و بازسازی توسط یک شرکت بومی انجام شده، چنان برای دولت مهم بوده که چنین ذوق زدگی برای آن رقم بخورد.
سورنا ستاری در این مراسم با ابراز خوشحالی از اینکه حوزه شرکت‌های دانش بنیان به عرصه هنر نیز گسترش یافته است، گفت: «امروز سالن‌های زیادی را در کشور داریم که فاقد استاندارد‌های لازم است، اینکه برای اولین بار تجهیز سالن نمایش توسط شرکت‌های داخلی انجام می‌شود جای خوشحالی دارد و بدانید که استاندارد‌های موجود در این سالن نیز با نمونه‌های خارجی مطابقت دارد. یکی از افتخارات ما در حوزه هنرهای نمایشی برای ارائه یک تئاتر خوب همین سالن نمایشی است.» و دیگران نیز تعابیر مشابهی داشتند که شاید به واسطه عدم سفر شخصی این مسئولان به پشت صحنه تئاتر‌های بزرگ دنیا و تماشای ابعاد و جزئیات تکنولوژی این تئاتر‌هاست.
به هر حال اینکه پس از گذر از چند دهه، بالاخره تجهیزات صحنه تئاتر توسط یک شرکت داخلی طراحی و تولید و بازسازی می‌شود، اتفاق شیرینی است؛ اما این اتفاق شیرین به آن اندازه نیست که تلخی این مراسم را پوشش دهد. آیا واقعاً باید خوشحال بود که دستاورد علمی و فناوری در حوزه هنر و به ویژه دستاورد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه عمران، بازسازی و حفظ و نگهداری مجموعه‌هایی است که در اختیار دارد و آیا این حفظ و نگهداری ابنیه فرهنگی و ساخت برای تجهیزاتش چنان دستاوردی بزرگی است که برای آن «پیام تبریک» صادر کرد؟!
زیرساخت‌های فرهنگی ابرشهر تهران به ویژه زیرساخت‌های استراتژیک و نمادین که میزبان مهم‌ترین رویدادهای فرهنگ و هنری کشور هستند، در سالهای پس از انقلاب به دلایل متعدد، توسعه‌ای متناسب با رشد جمعیت ایران و به خصوص رشد جمعیت پایتخت نیافته‌اند. این اتفاق در سالهای ابتدای انقلاب تا سالهای پس از جنگ قابل توجیه بوده اما در دو دهه اخیر توجیه ناشدنی است و هرچه سال‌ها می‌گذرد، غیرقابل توجیه‌تر می‌شود چرا که منابع مالی و انسانی ایجاد بسترهای تازه هر روز فراهم‌تر از دیروز است و این پرسش پررنگ‌تر می‌شود که چرا متولیان فرهنگ از این وظیفه‌شان غافلند؟
برای تقریب اذهان باید عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد را با وزارتخانه دیگر مقایسه کرد و از این منظر می‌توان به وزارت ورزش و جوانان با عنوان پیشین سازمان تربیت بدنی اشاره کرد که متولی‌گری ورزش را بر عهده دارد. مدیران دستگاه ورزش بر خلاف دستگاه فرهنگ در دولت‌های مختلف با هر گرایشی اعم از اصول‌گرا یا اصلاح‌طلب به شدت برای جذب بودجه‌های عمرانی با نمایندگان مجلس لابی کردند و سرانه فضای ورزشی مردم ایران را مستقیم از طریق ساختارهایی چون شرکت توسعه و تجهیز فضاهای ورزشی گسترش دادند. این اقدامات به جز فعالیت‌های بخش خصوصی و تسهیل زمینه توسعه فضاهای ورزشی توسط بخش خصوصی است.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سالهای اخیر اقدامات خوبی برای تسهیل توسعه فضاهای فرهنگی به ویژه سالن‌های سینما داشته که اکنون در قالب طرح سینما امید نیز تداوم یافته اما با توجه به آنکه بیش از هزار شهر ایران فاقد سالن سینماست، عقب افتادگی در این حوزه، بیش از چنین اموری است. در عین حال اساساً ردیف درشتی در بودجه وزارت فرهنگ در هیچ دولتی برای ایجاد زیرساخت‌های گسترده فرهنگی وجود نداشته و متولیان دستگاه فرهنگ بر خلاف همکارانشان در دستگاه ورزش موفقیتی در جذب منابع عمرانی نداشته‌اند و چه بسا اراده مشابهی نیز نداشتند؛ حال آنکه این جزو وظایف ذاتی‌شان محسوب می‌شود.
اساساً وظیفه اصلی دولت، ایجاد زیرساخت‌ها در عرصه‌های مختلف است و انتظار این بود که چنین جشنی برای افتتاح سالنی عظیم در قلب تهران برای میزبانی مجموعه جشنواره‌های فجر اعم از فیلم، تئاتر، موسیقی و... به عنوان «کاخ جشنواره» در پنجمین دهه انقلاب باشد و این جشنواره‌ها آواره و پراکنده نباشند. در عین حال ساخت چنین زیرساخت‌ها، بخشی از رویکردهای حاکمیتی در هر کشوری برای تمدن‌سازی و همچنین ایجاد نمادهای فرهنگی است. هنوز دیر نشده و مدیران دولت مستقر می‌توانند دست‌کم با تعیین زمین و کلنگ زنی و شروع عملیات عمرانی، زمینه احداث یک نماد فرهنگ برای جمهوری اسلامی ایران را متناسب با رشد جمعیت و نیازهای روز کشور فراهم نمایند. قطعاً در چنان رویدادی، چنین خوشحالی پذیرفته است.
بهتر است قسمت مثبت این کار را هم ببینم و از این اقدام هم تشکر کنیم