با وجود سپری شدن ماه‌ها از اجرای دستورالعمل انتشار مکاتبات و اسناد سازمان سینمایی، از رئیس سازمان سینمایی مجموعاً هشت نامه منتشر شده که اغلب آنها حکم انتصاب زیردستانش است؛ اتفاقی که باعث شده این پرسش مطرح شود نامه‌های مدیر سینمای ایران حاوی چه جزئیاتی است که قریب به اتفاق آنها قابلیت انتشار ندارد و چرا در سایر بخش‌ها نیز کم‌اهمیت‌ترین مکاتبات سینما انتشار یافته و شفاف‌سازی به سمت یک رفع تکلیف و نمایش سوق یافته است؟
به گزارش «تابناک»؛ پس از راه اندازی سامانه دسترسی آزاد به اطلاعات، با پیگیری سرویس فرهنگی «تابناک»، در اقدامی بی‌سابقه در تاریخ سینما، لیست حمایت‌های مجموعه‌های مختلف سینمایی اعلام شد و این دسترسی به اطلاعات اگرچه با نقص‌های جدی همراه بود، مداوم تا به امروز جریان داشته و لیست وسیعی از حمایت‌های مالی از مجموعه‌ها، فیلم‌ها و اشخاص در سینمای ایران منتشر شده است. آنچه از شفافیت پراهمیت‌تر است، بیان همه جزئیات در اطلاعات منتشر شده و عدم انتشار گزینشی اطلاعات است و آنچه از این موضوع نیز اهمیت بیشتری دارد، همین شفاف سازی روش‌های ارائه مجوزها یا تسهیلات به اشخاص و گروه‌ها در سینمای ایران است.
در واقع یک سینماگر باید بداند بر مبنای کدام دستورالعمل و قواعد مکتوب، پروانه تولید یا نمایش یک فیلم سینمایی را دریافت کرده یا نکرده و در اولویت دریافت پروانه قرار گرفته یا نگرفته است و با تطبیق خود با این دستورالعمل و مشخص شدنِ بی‌عدالتی در حق او، بتواند اعتراض کند. این بزرگ‌ترین تحولی است که می‌تواند در سینمای ایران رقم بخورد؛ هرچند بعید است به سادگی چنین جزئیاتی که دست مدیران را برای اعمال سلیقه می‌بندد، از دل مجموعه‌های سازمان سینمایی بیرون بیاید.
حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی ظاهراً گامی در این مسیر برداشت تا با شفاف سازی حداکثری، تصمیمات نیز در اتاق شیشه‌ای اخذ شود. او در دستورالعملی به مدیران زیرمجموعه‌اش تاکید کرد که از نیمه شهریور سال جاری، کلیه نامه‌های صادره سازمان سینمایی و موسسات مرتبط منتشر شود: «در راستای شفافیت که از رویکردهای اصلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دانسته می شود، مقتضی است از نیمه شهریورماه جاری کلیه نامه های صادره حداکثر ظرف 48 ساعت منتشر شود. بدیهی است بر اساس قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات نامه های دارای طبقه بندی حفاظتی یا مواردی که شامل حریم خصوصی یا اسرار تجاری هستند در شمول این دستور قرار نمی گیرند...»
با گذشت ماه‌های متمادی مجموعه اسناد محدودی از سوی معاونت‌ها و موسسات سازمان سینمایی منتشر شد که اغلب آنها فاقد اهمیت بودند و به عنوان نمونه موزه سینما نامه‌هایی درباره تحویل کلید موزه یا تعمیر دستگاه‌های موزه منتشر کرده و مکاتبات مالی قابل توجه و تعاملات اینچنینی منتشر نشده است. در سایر موسسات و معاونت‌ها نیز وضعیت به همین شکل است و موارد محدودی ارزش بیان دارد که مهم‌ترین آنها، وام‌های قرض الحسنه مجموعاً 2.6 میلیارد تومانی به گروهی از اهالی سینما بود که «تابناک» در روزهای گذشته جزئیات آن را بیان کرد.
اتفاق جالب‌تر اینکه از رئیس سازمان سینمایی که صادرکننده این دستورالعمل است نیز فقط هشت نامه منتشر شده که اغلب آنها حکم انتصاب مدیران است و انتشارش فاقد ارزش در جهت شفاف سازی است. آیا رئیس سازمان سینمایی در طول دوره مدیریتش مکاتباتی نداشته یا امکان انتشار قریب به اتفاق این مکاتبات وجود ندارد و آنها محرمانه است؟! همچنین این پرسش مطرح است که وقتی مکاتبات رئیس سازمان سینمایی منتشر نمی‌شود، چگونه می‌توان متصور شد که سایر مدیران و معاونت‌های سینمایی دست به شفاف‌سازی بزنند و شاهد آزادسازی اطلاعات به شکل گسترده در سینمای ایران باشیم؟
با وجود سپری شدن ماه‌ها از اجرای دستورالعمل انتشار مکاتبات و اسناد سازمان سینمایی، از رئیس سازمان سینمایی مجموعاً هشت نامه منتشر شده که اغلب آنها حکم انتصاب زیردستانش است؛ اتفاقی که باعث شده این پرسش مطرح شود نامه‌های مدیر سینمای ایران حاوی چه جزئیاتی است که قریب به اتفاق آنها قابلیت انتشار ندارد و چرا در سایر بخش‌ها نیز کم‌اهمیت‌ترین مکاتبات سینما انتشار یافته و شفاف‌سازی به سمت یک رفع تکلیف و نمایش سوق یافته است؟
