ابتدا:
میگویند که تاریخ تکرار میشود و رویدادها در دورههای زمانی مختلف بازآفرینی میشوند. صرف نظر از اینکه این جمله درست است یا خیر و تاریخدانان درباره اش چه میگویند، ظاهرا در برخی حوزهها میشود بر صحت آن تکیه کرد و انتظار تکرار رویدادهایی را داشت که در گذشته جریان داشته اند.
به عنوان مثال، صبح امروز پیشنهادی توسط یکی از مسئولان مطرح شد که برای افراد مسن یادآور یک خاطره کهنه است؛ پیشنهاد «عرضه دولتی مواد مخدر» که مطرح کننده آن، مسعود پزشکیان، نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی است و یادآور کوپنهای تریاک در دوران پهلوی است.
همان برگههای بهاداری که وزارت بهداری وقت به معتادان شناسنامه دار میداد و احتمال یکی از فلسفههای شکل گیری اش، رهایی از قاچاق مواد مخدر و ساماندهی بازار عرضه و تقاضای این محصول بود؛ بازاری که هنوز هم هست و داد و ستد در آن جریان دارد، اما مختصاتش بسیار متفاوت شده است.
بعد
برگردیم به پیشنهاد پزشکیان که در مراسم افتتاح مرکز منطقهای درمان اختلالات ناشی از سوء مصرف مواد مخدر بیان شد، مقدمه اش یادآوری برخی تلاشهای صورت گرفته در مجلس برای تغییر قوانین و سیاستها در حوزه اعتیاد بود و در ادامه اش تاکید شده که «هنوز این کار عملیاتی نشده است.»
نائب رئیس مجلس شورای اسلامی بعد از بیان این سخنان گفت: «اگر دولت بتواند عرضه موادمخدر را بر عهده گیرد، اشخاص نیازمند به دارو را میتوانیم به راحتی درمان کنیم»؛ جملهای که نشان میدهد هدف از این طرح، ساماندهی پروسه درمان معتادان و بازگشتشان به جامعه است نه توزیع دائمی مخدر.
نکته جالب توجه دیگر در سخنان پزشکیان این است که ماجرا نه پیشنهاد شخصی این نماینده مجلس، که یکی از دستور کارهای قوه مقننه است و چه بسا در ادامه راه به کسب نظر دولت، قوه قضائیه و حتی امثال پلیس هم برسد؛ نکتهای که ظاهرا مغفول واقع شده است.
ادامه
اما بشنوید از واکنش نیروی انتظامی به ماجرا که خیلی زود بروز یافت و با تیتر «واویلا میشود» روی خروجی یک خبرگزاری رفت. جملهای که گوینده آن «سرهنگ محمد بخشنده»، رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر پایتخت است که تاکید کرده «اظهارات پزشکیان، نظر شخصی اوست.»
بخشنده با تاکید بر اینکه «در هیچ جای دنیا، دولت مواد مخدر عرضه نمیکند» گفت: «اگر دولت مواد مخدر عرضه کند، امنیت، پلیس و قانون زیر سوال میرود. در حال حاضر نیز همه جا مواد مخدر وجود دارد و اگر دولت هم مواد مخدر عرضه کند، واویلا میشود و شهروندان پاک نیز معتاد میشوند.»
رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر پایتخت در ادامه با طرح این که «تصور کنید در محله شما، دولت مرکز فروش تریاک ایجاد کند. این مساله باعث اثر منفی در فرزندان شما نمیشود؟» گفت: «مردم و محلات این را قبول نمیکنند.»
سپس
حالا که پی بردید برخی نمایندگان مجلس در تلاشند بازار مواد مخدر را سامان دهی کنند و پیشنهاد عرضه دولتی مواد مخدر، یک ایده مطرح در این خصوص است و متوجه شدید که پلیس قویا با این پیشنهاد مخالف است و تاکید دارد چنین طرحی امنیت و قانون را زیر سوال میبرد، زمان طرح چند سوال رسیده است.
مواد مخدر چیست؟ آیا سیگار هم مخدر محسوب میشود یا مخدر تنها منحصر به تریاک و مشتقات آن و برخی مواد دیگر است؟ تفاوت میان سیگار و ماریجوانا چیست؟ آیا قابل قبول است که دولت برای یکی شرکت دخانیات بسازد و همه امورش را مدیریت و کنترل و دیگری را به کل رها کند؟
این سوالات را میشود جور دیگری هم مطرح کرد و پرسید: آیا نتیجه رها کردن بازار مواد مخدر، برچیده شدن این بازارها بوده یا جای دولت را دیگران گرفته اند و مدیریت بازار بر عهده آنها قرار گرفته؟ سوالی کلیدی که شاید پاسخ به آن از واکنش نشان دادن به پیشنهاد پزشکیان مهمتر و برای کشور، راهگشاتر باشد.