همایون اسعدیان می‌گوید: بسیاری از افراد سودشان در بی‌نظمی است و با هر گونه سازماندهی و سیستم منسجم مخالف هستند زیرا منافعشان را به خطر می‌اندازد.
رئیس هیات مدیره خانه سینما در گفتگو با ایلنا، درباره اینکه چرا با وجود برنامه‌ریزی‌های متعدد ما هنوز شاهد یک صنف و تشکل واحد در سینما نیستیم، گفت: امروز ما شاهد چهار تشکل صنفی در حوزه تهیه‌کنندگی در سینما هستیم که از نظر من به جز تشکل کارگردان-تهیه‌کننده سه تشکل دیگر هیچ تفاوت فاحش و محسوسی با یکدیگر ندارند. حتی بارها نیز از آنها پرسیدیم که آیا در اساسنامه‌هایشان تفاوتی با یکدیگر دارند یا خیر و آیا تعاریف تهیه‌کنندگی متفاوتی دارند که دیدیم چنین چیزی اصلا وجود ندارد.
وی ادامه داد: اگر امروز ما شاهد چهار تشکل همزمان در حوزه تهیه‌کنندگی سینما هستیم بیشتر به منافع شخصی و نظر شخصی آدم‌ها ارتباط دارد. بارها این چهار تشکل تا مرز اتحاد و تشکیل یک صنف واحد پیش رفتند اما در دقیقه آخر یک نفر بازی را به هم می‌زند زیرا منافع یک عده‌ای در خطر قرار می‌گیرد.
اسعدیان ادامه داد: با نگاهی به وضعیت موجود مشاهده خواهیم کرد که وضعیت آشفته نیز در کل کشور وجود دارد و بسیاری از افراد سودشان در بی‌نظمی است و با هر گونه سازماندهی و سیستم منسجم مخالف هستند زیرا منافعشان را به خطر می‌اندازد. آنها در بی‌نظمی و آشفتگی هر کاری که دوست داشته باشند می‌توانند انجام بدهند.
وی ادامه داد: بسیاری از افراد در کشور اوضاع بهم‌ریخته را به اوضاع منسجم ترجیح می‌دهند زیرا در زمان بهم‌ریختگی شرایط؛ کمتر امکان نظارت و کنترل وجود دارد و افراد می‌توانند هر حرکتی را انجام دهند اما اگر شرایط انسجام پیدا کند طبیعی است که همه مسائل شفاف می‌شود و حسابرسی صورت خواهد گرفت.
رئیس هیات مدیره خانه سینما با اشاره به اینکه بسیاری از افراد حرف از اتحاد می‌زنند اما در عمل کاری نمی‌کنند، گفت: اگر امروز تلاش این چهار تشکل برای رسیدن به یک صنف واحد به نتیجه‌ای نرسیده به دلیل آن است که منافع عده‌ای در حفظ آشفتگی و وضعیت موجود است و فکر می‌کنم اگر آن صنف واحد تشکیل شود بسیاری سود خود را از دست خواهند داد. و وقتی من به منافع فردی خود فکر می‌کنم نه منافع سینما، دیگر اتحاد بین صنوف نیز برای من مهم نیست.
اسعدیان درباره اینکه آیا گروهی که مخالف اتحاد هستند قدرت زیادی دارند، گفت: کسانی که مخالف این اتحاد هستند گروه یا تیم نیستند بلکه افرادی هستند که به فکر منافعشان هستند و فقط در یک تشکل حضور ندارند و می‌توانند در هر چهار تشکل حضور داشته باشند. گاهی حتی مخالفت با تشکیل یک صنف واحد به خاطر منافع فردی و جایگاه یک فرد است اینکه فردی می‌ترسد مثلا سمتش در صنف تقلیل پیدا کند.
اسعدیان با اشاره به اینکه این عدم اتحاد تهیه‌کنندگان شاید به سود یک فرد یا عده‌ای باشد اما ضرر زیادی به سینما می‌زند، گفت: به طور مثال ما مدت‌هاست که بر روی قرارداد تیپ در سینما کار می‌کنیم اما هنوز نتوانسته‌ایم این قرارداد را به سرانجام برسانیم زیرا بدون موافقت تهیه‌کنندگان به سرانجام نخواهد رسید و ما منتظر آن هستیم که صنف واحد تهیه‌کنندگان تشکیل شود و ما با نماینده آن صنف واحد صحبت کنیم اما مذاکره با چهار تشکل تهیه‌کنندگی به صورت همزمان و کسب رضایت آنها بسیار سخت است و از سوی دیگر آنها نیز از این وضعیت راضی هستند زیرا می‌توانند هر گونه‌ای که دوست دارند رفتار کنند و قرارداد ببندند و پاسخگو هم نباشند.
وی ادامه داد: گاهی زحمات یک اکثریتی را شیطنت‌های چند نفر در تشکیل یک صنف واحد می‌تواند هدر بدهد زیرا درست کردن سخت است و ویران کردن آسان است.
اسعدیان در پاسخ به این سئوال که آیا دولت می‌تواند آمرانه این صنف را تشکیل بدهد یا خیر گفت: همه مسائل در کشور زنجیروار به هم وصل است و آشفتگی که مثلا در سینما وجود دارد در سایر حوزه‌های دیگر همچون اقتصادی و ورزشی نیز وجود دارد و تا زمانی که این زنجیره درست عمل نکند راه برای کسانی که می‌خواهند بازی را به هم بزنند باز است.
وی ادامه داد: حتی اگر به صورت بخشی نیز مثلا سازمان سینمایی بخواهد صنف تهیه‌کنندگی را با حکم حکومتی تشکیل بدهد من نوعی اگر مخالف باشم بازهم بازی را به هم می‌زنم و صنف از درون دوباره خواهد پاشید زیرا تشکل خودجوش به وجود نیامده است.
