یک سال پس از ناکامی «پیام» در گام آخر، همتای ایرانی اش به صدر فهرست ماهوارههای ایرانی آماده پرتاب رسیده است؛ ماهوارهای که میتواند شروع فصل جدیدی از موفقیتها برای کشورمان باشد.
به گزارش «تابناک»؛ اواخر دی ماه سال گذشته، زمانی که رئیس جمهور کشورمان در جمع مردم گلستان حاضر شد و وعده پرتاب دو ماهواره ایرانی به فضا را داد، سایه تردیدهایی که مدتهای طولانی بر سر حوزه فضایی کشورمان گسترده شده بود، به سرعت رنگ باخت و خیلی زود اتفاقی در دستور کار قرار گرفت که بسیاری مدتها بود چشم انتظارش بودند.
اتفاقی که صبح روز ۲۵ دی ماه ۹۷ به وقوع پیوست و همراه با تجربیاتی شیرین و جدید بود. اینکه ماهواره ایرانی «پیام» با موشک ماهوارهبر ایرانی «سیمرغ» و از پایگاه فضایی امام خمینی (ره) در سمنان به فضا شلیک شد و همه امور تا مرحله آخر عالی پیش رفت و تنها یک گام برای قرار گرفتن این ماهواره در مدارش کم آوردیم.
نکته جالب توجه این پرتاب، توییتهای وزیر جوان بود که روانه سمنان شده بود تا از نزدیک این رویداد را مشاهده کند و ترجیح داده بود مشاهداتش را در چند جمله کوتاه گزارش نماید؛ گزارشی که موجب شد سریعترین اطلاع رسانی پرتاب فضایی در کشورمان به ثبت برسد؛ هرچند
در انتها به بیراهه رفت.
«دوست داشتم با #خبر خوب همه را شاد کنم، اما گاهی زندگی آن طور که انتظار داریم پیش نمیرود...» این بخشی از توییت آخر آذری جهرمی درباره آن پرتاب است که باور عمومی در این خصوص را به سمت «شکست» سوق داد. اینکه پرتاب پیام شکست خورده است، غافل از آنکه در این سطوح علم و دانش، شکست بی معناست.
دو تصویری که پیشتر از شکل ظاهری ماهواره ظفر منتشر شده اند
از این رو شکست بی معناست که میبینیم ماهوارهای با ابعاد و وزن تقریبا دوبرابری به نسبت ماهوارههای ایرانی قرار گرفته در مدار، در نخستین تجربه شلیک ماهواره بر سیمرغ (که به نسبت ماهواره برهای قبلی ایرانی پیشرفتهتر و تواناتر است و وزن بیشتری را میتواند حمل کند) به همراه محموله، به مدار مورد نظر هم رسید و تنها شتابش برای قرار گرفتن در مدار کافی نبود.
پرتاب درخشانی که حتی موجب شد ماهواره در زمان کوتاهی که در مدار قرار گرفت، فعال شود و به ایستگاه زمینی پیام مخابره کند که از دید کارشناسان، اتفاقی درخشان و راهگشا محسوب میشود. مسیری که قرار است به زودی توسط ماهوارهای دیگر پیموده شود؛ ماهوارهای با نام «ظفر» که ساعاتی پیش، رئیس سازمان فضایی ایران از تحویل رسمی آن در هفته آینده برای طی کردن مقدمات پرتابش خبر داد.
ماهوارهای با قد و قواره مشابه ماهواره پیام که مثل آن، از نوع ماهوارههای سنجش از دور است، با این تفاوت که ظفر قرار است برخلاف نمونههای ایرانی قبلی، در مدار دایرهای حرکت کند. ماهوارهای با وزن ۹۰ کیلوگرم که برای هجده ماه (یک سال و نیم) فعالیت برنامه ریزی و روی آن چهار دوربین رنگی نصب شده تا از سطح زمین با وضوح ۸۰ متر تصویربرداری کند.
نکته جالب توجه درباره ظفر، طراحی و ساخت آن در دانشگاه علم و صنعت، زیر نظر کارفرمای پروژه یعنی سازمان فضایی ایران است که موجب شده این ماهواره، نسخه کاملتر و به روزتر همکاری قبلی این دانشگاه و کارفرمایش باشد. یعنی نسخه مفصل ماهواره «نوید» که در این دانشگاه و به سفارش سازمان فضایی ساخته و در سال ۱۳۹۰ به فضا پرتاب شده است.
البته نوید مکعبی با طول یال ۵۰ سانتی متر بود که وزنی معادل ۵۰ کیلوگرم داشت، با ماهواره بر سفیر به فضا پرتاب شد، در مدار بیضوی قرار گرفت و به رغم آنکه گفته میشد تصاویری به ایستگاه زمینی ارسال کرد، اطلاعات چندانی از فرجامش در دست نیست. تجربهای ممتاز که قرار است با ظفر به اوج برسد؛ با ماهوارهای که سازندگانش تاکید دارند بسیار پیشرفتهتر از نوید است تا جایی که دقت سیستم کنترل تعیین وضعیتش ۳۰۰ درصد پیشرفت داشته است.
نکات جالب توجهی که بی شک همگان را مجاب میکند پرتاب این ماهواره را انتظار بکشند و خواستار کسب اطلاع از فرجام آن باشند. نکتهای کلیدی که وزارت ارتباطات را هم به تکاپو وادار کرده و موجب شکل گیری ایدهای جدید شده است. اینکه ظفر در کنار مأموریتهای تحقیقاتی، یک پیام نیز مخابره کند؛ چه پیامی؟ منتخب پیامهای صوتیکه متقاضیان با ثبت نام در ZafarPlus.Ir یا استفاده از هشتگ "صدای ایران" در شبکههای اجتماعی به اشتراک میگذارند.
رویدادی که میشود توسعه اش داد و «
تابناک» پیشتر ایده اش را مطرح کرده و فوایدش را مورد اشاره قرار داده است؛ اینکه بستر پخش زده و لحظه به لحظه پرتاب ظفر –که احتمالا در دهه فجر امسال صورت خواهد گرفت، فراهم آید تا همگان در جریان ریز جزییات ماجرا قرار گیرند و پرتاب ماهواره و موشک فضایی برایشان یک اتفاق صف و یکی نباشد که یا موفق میشود و یا خیر، که به مانند واقعیت، فرایندی مفصل و مرحله به مرحله باشد که پرتاب و فرجام پرتاب، تنها دو گام انتهایی اش هستند نه همه ماجرا!