به گزارش «تابناک»؛ آخرین روز بهمن ماه سال ۹۸، بعد از آنکه ابتلای قطعی دو تن از هموطنانمان به ویروس کرونای جدید رسانهای شد و کشورمان در زمره بیست و چند کشوری قرار گرفت که این ویروس در آنها کشف و ثبت شده، کمتر کسی تصور میکرد که سی و چند روز بعد اوضاع تا این اندازه بحرانی شود و شمار کشورهایی که این ویروس فتح کرده به ۱۹۵ کشور برسد.
شیوعی برقآسا که آمارش محدود به کشورهای درگیر با این ویروس نوپدید نیست، بلکه در شمار مبتلایان و مرگ و میر ناشی از آن هم آشکارا دیده میشود؛ آمارهایی که حکایت از جان باختن بیش از ۱۷ هزار تن بر اثر کووید ۱۹ در سراسر جهان تا به امروز دارد و آن گونه که به نظر میرسد، راه زیادی تا پایانش مانده است؛ این را میشود از افزایش بهتآور آمار مبتلایان دریافت.
برای درک بهتر ماجرا لازم است به روزی بازگردیم که نام کشورمان به فهرست کشورهایی اضافه شد که کرونا به آنها راه یافته است. روزی که آمار مجموع مبتلایان قطعی به کووید ۱۹ در جهان به هفتاد و چند هزار تن رسیده بود؛ جمعیتی تقریبا معادل ظرفیت ورزشگاه بزرگ آزادی در کشورمان که سال هاست صندلی گذاری شده و دیگر نه صد هزار نفری، بلکه کمی بیش از ۷۸ هزار نفری محسوب میشود.
از آن زمان تا رسیدن آمار مبتلایان قطعی ویروس کرونای جدید در جهان به عدد ۱۰۰ هزار، حدودا ۱۷ روز زمان لازم بود. هفده روز تا تقویم میلادی روز ششم مارس ۲۰۲۰ را نشان دهد و بامداد روز هفدهم اسفند ۹۸ همگان دریابند که شمار مبتلایان به عدد ۱۰۰،۰۰۰ رسیده و خطری بزرگتر از آنچه تصورش میشد، جهان را در بر گرفته و جهانیان را تهدید میکند؛ خطری که ابعادش مدام افزایش مییافت و هنوز هم در حال گسترش است.