اعتراض مهران مدیری به پخش مکرر برنامه‌هایش از شبکه‌های مختلف و طرح این موضوع که تلویزیونش را فروخته و رقص نور خریده، در حالی که ارقام نجومی درباره برآورد برنامه دورهمی با اجرای مدیری مطرح است، این پرسش را پیش آورده که چهره‌ای چون مدیری چگونه با چنین تناقضی کنار آمده و با بستری که به ادعای خودش اینقدر بی‌ارزش و بی‌اعتبار است که تماشایش نمی‌کند، همکاری می‌کند؟!
به گزارش «تابناک»؛ «یک حلالیت باید از همه هموطنانم بطلبم که هرچی کانال تلویزیونی عوض می‌کنید، داره من را نشون میده. یکی از شبکه‌ها زیرنویس رفت ادامه مدیری بعد از اذان مغرب! باور کنید حال خود من از این قضیه از همه بدتره. کم کم یک جوری شده که پدر خانواده به بچه‌اش میگه اون مدیری را روشن کن ببینم چی داره! باور کنید تقصیر من نیست. من خودم خیلی وقته تلویزیونم را دادم رقص نور گرفتم! بارها از مسئولین تلویزیون خواهش کردم اینقدر سریال‌های من را پخش نکنید. نامه نوشتم، خواهش کردم، حضوری گفتم، با فریاد گفتم، هیچ‌کس گوش نمیده! از این طریق می‌گویم شاید مؤثر باشد؛ کافیه! مردم دارد حالشون از من بهم می‌خورد، خودم هم همینطور...»
این اظهارات تازه مهران مدیری در برنامه دورهمی است؛ برنامه‌ای ضبطی که سانسور نشد و اعتراضات مهران مدیری از شبکه نسیم در اعتراض به بازپخش مکرر تولیداتش، پخش شد. برخی شاید به مهران مدیری بابت این اعتراض حق بدهند اما واقعیت آن است که به لحاظ حقوقی و حرفه‌ای، وقتی برنامه‌سازی اثری را برای شبکه‌های می‌سازد و کلیه حقوق مالکیتش را واگذار کرد، حتی حق ندارد درباره بازپخش اثرش اعتراضی داشته باشد و در سطح بین الملل نیز شاهد واکنش مشابهی از سوی سازندگان تاک‌شوها یا سریال‌های معروف که بارها بازپخش می‌شوند، نظیر عوامل سریال فرندز نیستیم.
این اظهارات مدیری در حالی مطرح شده که جواد فرحانی، یکی از برنامه سازان تلویزیون اخیراً در گفت و گویی ادعا کرده بود: «...مهران مدیری برنامه‌ای مثل «دورهمی» یا یک برنامه ترکیبی می‌سازد که دقیقه‌ای ۳۰-۲۰ میلیون تومان برآورد آن است و من همان را با دقیقه‌ای ۴۰۰ هزار تومان باید تولید کنم. تفاوت‌ها خیلی زیاد است و این به مدیریت برمی‌گردد. مدیریت‌هایی که در سازمان اتفاق می‌افتد، واقعاً به مقوله برنامه‌سازی و تولید، اشراف کافی ندارند»؛ ادعایی که با گذشت زمان قابل توجهی هنوز از سوی متولیان سازمان صداوسیما رد نشده و البته بعید نیست پس از این گزارش از اساس رد شود!
در این شرایط، موجی از نقد‌ها علیه مهران مدیری منتشر شده که پرسش عمده‌شان این است چگونه مهران مدیری از تلویزیونی که فروخته و رقص نور خریده، دقیقه‌ای ۲۰ میلیون تومان برای برنامه سازی می‌گیرد و چگونه مدیری با این تناقض کنار آمده است؟! برخی نیز اظهارات مدیری را به حساب «شکم‌سیری» گذاشته‌اند و تصورشان این است که مدیری در چند سال اخیر با این برنامه آنچنان درآمدی داشته که انگیزه‌های مالی‌اش برای تداوم این وضعیت کمرنگ شده و به همین دلیل بدون نگرانی از حذف این معدن طلا، نظراتش را صریح‌تر بیان می‌کند و چه بسا در صورت حذف در این شرایط، بتواند محبوبیت خود نزد برخی که به واسطه ادبیات و رفتارش در تلویزیون از شمار طرفدارانش خارج شده‌اند، بازیابد!
سوای اینکه انگیزه واقعی مدیری از این اظهارات چه بوده و این وضعیت که از سوی بسیاری از همکاران گذشته و حال تلویزیون رخ داده، این واقعیت را متذکر می‌شود که سیاست گذاری در تلویزیون حتی در این حد نتوانسته صاحب توفیق باشد که مهم‌ترین منتفعین از این بستر نیز خود را وفادار به آن بدانند و از آن دفاع کنند؛ وضعیتی که فقط در ایران شاهد هستیم و در کشوری چون آمریکا، اگر یک مجری از شبکه دست راستی فاکس به یک شبکه نزدیک به دموکرات‌ها، چون سی ان ان یا‌ای بی سی نیز مهاجرت می‌کند، حاضر به زدن شبکه‌ای که سابقاً در آن فعالیت می‌کرده نیست! این‌ها جزو بدیهی‌ترین اصول حرفه‌ای است که در رسانه رسمی ایران رعایت نمی‌شود و محصولش چنین جنجال‌هایی است که خشم گروه‌هایی را در پی داشته است.
اعتراض مهران مدیری به پخش مکرر برنامه‌هایش از شبکه‌های مختلف و طرح این موضوع که تلویزیونش را فروخته و رقص نور خریده، در حالی که ارقام نجومی درباره برآورد برنامه دورهمی با اجرای مدیری مطرح است، این پرسش را پیش آورده که چهره‌ای چون مدیری چگونه با چنین تناقضی کنار آمده و با بستری که به ادعای خودش اینقدر بی‌ارزش و بی‌اعتبار است که تماشایش نمی‌کند، همکاری می‌کند؟!
امان از لابیگری 
خودستایی آدم رو احمق جلوه می ده و هنرمند رو نااگاه تر. خود شیفتگی که جای خود داره. 