تولید بدون پشتوانه مالی دیر یا زود، محكوم به شكست است و تنها چیزی كه از آن باقی خواهد ماند، موجی از متقاضیان و مشتریان ناراضی است كه یا از خلف وعده تولیدكننده می نالند و یا از كمبود عرضه و افزایش قیمت ها در بازار آزاد.
حفظ و توسعه بازار در برنامه های بلندمدت تولیدكنندگان وجود دارد و صد البته كه عوامل بسیار تعیین كننده ای در تحقق اهداف آنها تاثیرگذار خواهد بود. تولیدكننده می بایست به همان دلیل حفظ و توسعه بازار مطابق برنامه های از پیش ترسیم شده‌ی خود عمل نماید در غیر اینصورت به نتیجه دلخواه خود نخواهد رسید. نقدینگی یكی از اصلی ترین عوامل فوق است و انحراف از نقدینگی می تواند بنگاه تولیدی را از هدف خود دور نموده و آن را با چالش های جدی روبرو نماید.
از طرفی تنوع در روش های فروش می تواند به شادابی و پویایی بنگاه كمك نموده و آن بنگاه را به سازمانی مسئول و جامعه‌نگر در مقابل مشتریان تبدیل نماید اما پر واضح است كه در استفاده از تكنیك خلاقیت(در روش های عرضه) نباید با سایر برنامه های بنگاه مغایر بوده و به عبارتی توازن را برهم بریزد. به طور مثال اگر قرار است یك روش فروش جدید بر روند ورود جریان نقدینگی بنگاه تاثیر منفی بگذارد بهتر است برای آن روش جدید فكر دیگری نمود و آن را مطابق اهداف ترسیم شده به روز رسانی كرد و به عبارتی هر حركت جدیدی می بایست كاملا با سیاستگذاری كلان آن بنگاه ارتباط معنی داری داشته باشد.
حكایت فلان نماینده مجلس است كه خودروساز را مسئول سردرگمی مردم هنگام تحویل خودرو آنها می داند و ظاهرا ادعا نموده كه خودروساز راه درست ثبت نام مصرف كننده اصلی و برچیده شدن بساط دلالی از بازار چهارچرخ ها را می داند ولی تمایلی به این كار ندارد وگرنه می تواند به راحتی مكانیزم های مورد نیاز را طراحی نماید. گویی كه اقدامات گسترده خودروسازان در این خصوص را نادیده گرفته اند.
