با شروع فصل نقل و انتقالات مسکن در ایران، ناگهان شوک بزرگی به قیمت خانه و مهمتر از آن اجاره بها وارد شد. میزان افزایشی که چندان قابل پیشبینی نبود و نارضایتی عمومی را در پی داشت. این افزایش عجیب قیمت مسکن موجب شد تا چهرههای دولتی و سیاسی، وارد کار شوند و درباره آن اظهار نظر کنند؛ از محمدباقر قالیباف که پشتبام نشینی و افزایش اجاره بها را نتیجه سیاستهای اقتصادی مسئولین خواند تا نمایندگانی که طرحی دو فوریتی برای مهار بازار مسکن را به مجلس بردند.
اما در دولت هم اتفاقات زیادی رخ داد؛ نخست اینکه رئیسجمهور برای افزایش میزان اجاره بها سقف تعیین کرد. حسن روحانی یکشنبه این هفته اعلام کرد که «امروز مقرراتی را تصویب کردیم که افزایش اجاره بها نسبت به سال قبل نباید در تهران بیش از ۲۵ درصد، در کلان شهرها بیش از ۲۰ درصد و در بقیه شهرها بیش از ۱۵ درصد باشد.»
از سوی دیگر، حسن روحانی دستورهایی هم برای ساخت مسکن ارزان صادر کرد؛ از جمله گفت: «قرار بر این شد که وزارتخانههای راه و شهرسازی و کشور، طرحهایی را برای حل مشکل مسکن ارائه کنند تا اگر لازم است ما به تصویب برسانیم. به این منظور که زمین ارزانتر در اختیار سازنده ساختمان و مصالح ساختمانی هم با تسهیلاتی در اختیار آنان قرار گیرد. همچنین تشریفات شهرداری به حداقل برسد و حتیالامکان غیرحضوری باشد که قرار شد طرح آن در جلسات بعد ارائه شود تا مورد تصویب قرار گیرد.» اینها غیر از اینی است که دولت اعلام کرده بود، بخشی از زمینهای حومه شهرها برای ساخت مسکن ملی آزاد شود.
در کنار این اخبار در این هفته، خبر ساخت واحدهای ۲۵ متری هم توجه زیادی به خود جلب کرد و به نظر بخشی از تلاش دولت برای وارد شدن به بازار مسکن به منظور کنترل آن است.
* همه این خبرهای چند روز اخیر نشان میدهد که دولتمردان و نمایندگان مجلس، عزمی برای کنترل بازار مسکن دارند.
* اما سوال اینجاست که بازار مسکن چه واکنشی در برابر این سیاستها از خود نشان میدهد؟
* به نظر شما سیاستهای دولت برای کنترل بازار مسکن تا چه میزان میتواند موفق باشد؟
* بهترین کار برای کاهش قیمتها در بازار مسکن چیست؟