يكي از بينندگان «تابناك» در مطلبي آورده است: بنده ديشب داشتم بخش شبکه خبر تلويزيون را نگاه مي‌کردم و گزارشي درباره کلاهبرداري از يک خانم بدبخت که پانزده ميليون تومان وام، قرض و... را براي هزينه رهن يک واحد مسکوني به يک بنگاه‌دار داده و طرف (بنگاهي) کلاهبردار از آب درآمده بود.
در اين گزارش، تصوير غير واضح بنگاهي کلاهبردار هم نشان داده مي‌شد که مردي سالخورده با موي و ريش کاملا سفيد، اعتراف مي‌کرد و مي‌گفت اگر فلان مدر ک را داشتيم گير نمي‌افتاديم!
اين در حالي بود كه وي سابقه کلاهبرداري و زندان نيز داشت.
مي‌گفت، آمديم و جايي بنگاه زديم و هيچ کس از ما نپرسيد مجوز داري؟ اينجا چيکار مي‌کني ؟ نظارت...؟
بنده دو سال در يکي از کشورهاي عربي سكونت داشتم و شاهد فرهنگ بالاي مردم آن بودم که چگونه به يکديگر احترام مي‌گذارند.
در کشوري که (اگر مشخصات آن را بگوييم متوجه مي‌شويد) چند سالي است بحران هست و رئيس‌جمهور نداشت ـ دولتش غير قانوني بود و هيچ کس دولت را حساب نمي‌کرد و همه امور الله بختکي اداره مي‌شد و هنوز هم وضع به همين منوال است، اما هر فروشگاه بزرگ و بقالي که مي‌روي هر جنسي مي‌خري، 10درصد از فروش را كم كرده و به عنوان ماليات مستقيم به دولت پرداخت مي‌کند.
حال کاري ندارند که وضعيت دولت چگونه است و اصلا شايد حساب‌کشي در کار نباشد و... اما به يک چيز اهميت مي‌دهند و آن فرهنگ سالم است.
نمي‌خواهم بيش از اين از اين کشور تعريف کنم، البته عيب‌هايي نيز دارد، اما با ديدن گزارش ديروز تلويزيون خودمان به خود لرزيدم و گفتم: خداي من! در اين مدت چه بر سر ما آمده که مرد سالخورده‌اي که بايد حدود هفتاد سال سن داشته باشد، به اين راحتي از يک زن بدبخت کلاهبرداري کرده و خيلي راحت اعتراف هم مي‌کند و مي‌گويد: اگر احتياط مي‌کرديم و فلان مدرک را هم جور مي‌کرديم، گير نمي‌افتاديم!
با خود گفتم: اگر چنين فردي که ريش گذاشته و ادعاي حتما ديانت مي‌کند، چنين با مردم معامله مي‌کند، از جوانان چه انتظاري مي‌شود داشت؟
جامعه ما به کدام سو در حرکت است؟ چرا در اين چند سال اين همه زمينه‌هاي اخلاقي ما افت کرده که براي اجاره يک منزل، بايد هزار جور مدرک بخواهيم و دست آخر وقتي طرف سماجت ما را ببيند، خواهد گفت بابا تو بالاخره مأمور اطلاعات هستي يا مستاجر؟
ياد سخنان قديمي‌ها افتادم که مي‌گفتند، زماني اگر شخصي مي‌خواست به مسافرت برود، اموال و حتي خانواده‌اش را در ازاي گرفتن يک تار موي سبيل يه لوطي و معتمد محله نزد او امانت مي‌گذاشت و مي‌رفت!
