شواهد و مستندات بسیاری، دال بر هدفمند بودن پروژه ترور «صانع ژاله» هست که در یک مدل سازی متناظر با پروژه قتل «ندا آقاسلطان» در اوج فتنه 88 برابری می کند؛ به این ترتیب، می توان نقش آمریکا و اسراییل را در فراخوان 25 بهمن تبیین کرد.
به گزارش «تابناک»، پروژه کشته سازی یکی از کارهای دشمنان انقلاب اسلامی در فتنه 88 بود. این پروژه نخست در 25 خرداد 88 با تهاجم سازمان یافته به یک حوزه مقاومت بسیج در غرب تهران کلید خورد.
این توطئه بسیار پیچیده سپس در خرداد 88 با قتل «ندا آقاسلطان» در حوالی امیرآباد تهران و بازتاب بسیار گسترده آن در رسانه های بیگانه، مجازی و دیجیتالی وارد مرحله ای جدید شد.
بنا بر این گزارش، فتنه گران و گروهک های ضد انقلاب در ادامه پروژه کشته سازی، با اعلام کشته شدن 72 نفر و عملیاتی نمودن سناریوی جنگ روانی، «ترانه موسوی» و «سعیده پورآقایی»، عملیات فریب و دستکاری افکار عمومی را پیچیدهتر ساختند.
پیرامون چرایی اجرای این سناریوها به اختصار میتوان به موارد زیر اشاره نمود: 1. نامتعادل سازی روانی جامعه و اعتمادزدایی از افکار عمومی؛
2. تزریق هیجانات کاذب به جامعه و بسترسازی برای شورشگری؛
3. بهانه سازی برای تداوم بخشی به اردوکشی خیابانی و شورشگری؛
4. متهم ساختن نظام به کشتار و مشروعیت زدایی از حاکمیت؛
5. اعتبارزدایی از نهادهای انتظامی و امنیتی و منفعل ساختن آنان؛
6. بسترسازی برای جنگ روانی پردامنه و فشار سیاسی علیه جمهوری اسلامی ایران؛
7. ایجاد پشتوانه بینالمللی برای جریان فتنه.
تقارن شهادت «صانع ژاله» با برخی رخدادها، از یک سو، تداوم پروژه کشته سازی را به اثبات میرساند و از سوی دیگر، به رمز گشایی از آن کمک شایانی می کند.
در میان سوژههای پروژه کشتهسازی، دو مورد بیش از دیگر سوژه ها قابل تأمل است:
ـــ ندا آقا سلطان
ـــ صانع ژاله
«ندا آقا سلطان» در سالروز اعلام جنگ مسلحانه منافقین (سی ام خرداد 60) علیه نظام جمهوری اسلامی در یک سناریوی بسیار پیچیده به قتل رسید. با رمزگشایی از اجرای این قتل هدفمند، نکات بسیاری کشف می شود که بارزترین آن، نشانه رفتن فصل الخطاب بودن رهبری است. رهبر معظم انقلاب اسلامی در 29 خرداد 88 در خطبه های روشنگرانه نماز جمعه تهران، با تأکید بر بازگشت به راه قانون، خواستار پایان دادن به اردوکشی های خیابانی شدند.
این تدابیر از نگاه گروهک های ضد انقلاب و بیگانه میتوانست پایانی بر شورشگری باشد؛ از این روی، با اجرای قتل هدفمند «ندا آقا سلطان» و بازتاب گسترده آن در رسانه ها و همچنین تداوم بخشیدن به پروژه کشته سازی، بهانه و بستر لازم را برای شورشگری فراهم کردند.
در ادامه این روند، با شهادت «صانع ژاله»، دانشجوی دانشگاه هنر در 25 بهمن 89 فاز جدید پروژه کشته سازی با ترور هدفمند وی کلید خورد.
همزمانی شهادت «صانع ژاله» با رخدادهای زیر، از یک سو تداوم پروژه کشته سازی را به اثبات می رساند و از سوی دیگر، به رمزگشایی از آن کمک شایانی می کند.
ـــ صانع ژاله از برادران سنی و کرد بوده؛
ـــ وی در 25 بهمن همزمان با سالگرد اعلام موجودیت «گروهک ضد انقلاب کوموله» به شهادت رسیده است؛
ـــ صانع ژاله همزمان با ورود آقای «عبدالله گل»، رییس جمهور ترکیه در تهران ترور شد؛
ـــ 25 بهمن همزمان با برخورد ترکیه با «عبدالله اوجالان»، سرکرده «پ.ک.ک» است.
با این توضیحات، گویا فاز جدید پروژه کشته سازی در چهارچوب سناریوی کلان آمریکایی ـ صهیونیستیِ پاسخ به تحولات منطقه ای در مبدأ، عملیاتی شده است که اهداف زیر را مورد نظر داشته:
1. بی ثبات سازی محیط داخلی و مشغول سازی ایران؛
2. استمرار بخشیدن به آشوب های خیابانی و گسترده ساختن ابعاد آن به لحاظ جغرافیایی و قومی ـ فرقه ای؛
3. تأثیرگذاری بر محیط دانشگاه ها در راستای ایجاد آشوب در کشور؛
4. تحریک افکار عمومی در کردستان ترکیه، همزمان با سفر آقای «عبدالله گل» به تهران و تأثیرگذاری بر مناسبات ایران و ترکیه؛
5. دیگر اهداف پیش گفته در چرایی اجرای سناریوی کشته سازی.
بنابراین، با بازگشایی جعبه سیاه پروژه کشته سازی و ترور «صانع ژاله»، از یک سو می توان آشوب های 25 بهمن 89 و این ترور را تحلیل و از سوی دیگر، نقش آمریکا و رژیم صهیونیستی را در فراخوان 25 بهمن تبیین کرد.
* رضا سراج، کارشناس سیاسی و استراتژیک