ضرر سوء مدیریت بازاریابی نفت ایران

بولتن نيوز نوشت:

شرکت ملی نفت ایران به خاطر ضعف بازاریابی، به جای این که نفت سنگین را در مخازن و اسکله ها ذخیره کند تا به محض در خواست مشتری، اقدام به بارگیری نفت و انتقال آن به مقصد کند،  از تانکرها و کشتی های  نفت کش سیال بر روی آب استفاده می کند و این اقدام میلیون ها دلار هزینه، عدم النفع و فروش نفت با قیمت پایین را به همراه دارد.

ضعف بازاریابی وزارت نفت باعث شده که به جای یک برنامه زمانبندی مشخص در فروش نفت، اقدام به استفاده از تانکرها و نفت كش هاي غول پیکر نفتی بجای مخازن ذخیره نفت کند و در نتيجه هزينه حمل و نگهداري نفت را افزايش داده  و از كشتي هاي نفتي نیزاستفاده بهينه نمي كند.

تعداد تانکر	عدم النفع در 10 روز	عدم النفع در یک روز
یک تانکر	115 میلیون تومان	11 میلیون تومان
پانزده تانکر	1700 میلیون تومان	170 میلیون تومان

استفاده از تانکرنفت کش روی آب به جای مخازن برای نگهداری نفت آماده فروش، حداقل 110 هزار دلار برای فروش هرمحموله، عدم النفع نصیب ایران می کند.یعنی هر نفت کش می تواند در این مدت 110 هزار دلار درآمد کسب کند.

براین اساس عدم النفع15  نفت کش که به این صورت استفاده می شود برای فروش حدود 42 میلیون بشکه نفت سنگین ایران یک میلیون و 650 هزار دلار است.

استفاده از حدود 15 تا 17 تانکر نفت کش با ظرفیت حدود 1 میلیون و 200 هزار تا 2 میلیون و 300 هزار بشکه نفت باعث می شود که در فروش نفت موجود در هر یک از این نفت کش ها، حداقل 110 هزار دلار زیان و هزینه عدم النفع بابت هر نفت کش نصیب کشور شود .

زیرا اگر به جای نگهداری نفت در نفت کش ها، نفت در مخازن اسکله ها نگهداری شود و نفت کش ها به کار حمل و نقل و درآمد زایی مشغول باشند در مدت استفاده از نفت کش به عنوان مخزن ذخیره، حداقل می توان 110 هزار دلار درآمد کسب کرد.

به عبارت دیگر، اگر تعداد نفت کش ها را 15 تانکر فرض کنیم و نفت ذخیره شده درآنها را به طور متوسط حدود 42 میلیون بشکه در نظر بگیریم، بابت فروش این میزان نفت نگهداری شده در تانکر های نفت کش سیار، حداقل یک میلیون و 650 هزار دلار عدم النفع به خاطر استفاده نامناسب از نفت کش ها نصیب کشور می شود و به جای این که نفت کش ها سرگرم حمل بار باشند و درآمد ایجاد کنند به عنوان مخزن ذخیره استفاده می شوند و این موضوع به معنای ضعف در بازاریابی و برنامه ریزی فروش نفت است.

نکته دیگر  در فروش نفت سنگین ایران که گوگرد زیادی دارد ،نحوه نامناسب نگهداری نفت سنگین در تانکر های نفت کش و سوء استفاده دلالان بازار است که با پیشنهاد قیمت پایین تر از نفت سنگین عمان که قیمت پایه فروش نفت سنگین خلیج فارس است، عملا باعث زیان و عدم النفع فروش نفت می شوند و گاهی نفت سنگین ایران را ارزان تر می خرند..

عده ای از کارشناسان معتقدند که نفت سنگین ایران به خاطر بازاریابی نامناسب ، 7 تا 8 دلار پایین تر از قیمت نفت سنگین خلیج فارس قیمت گذاری می شود  واین موضوع نیز یکی از زیان های بازاریابی نامناسب و نگهداری نفت در نفت کش های سیار روی آب است.

برخی کارشناسان می گویند که فروش نفت سنگین ایران که گوگرد زیادی دارد یا باید با مخلوط کردن با نفت دارای گوگرد کم انجام شود تا بازاریابی  و فروش بهتری داشته باشد یا باید بازاریابی وبرنامه ریزی قوی را شاهد باشیم و مدیران و روش توانمندی را به کار بگیریم تا تعداد مشتریان، پالایشگاه ها و شرکت های بیشتری را در لیست خریداران داشته باشیم و مجبور نباشیم که نفت سنگین را باهزینه نگهداری بالا در تانکرها نگه داریم و یا به قیمت پایین تر بفروشیم.

برخی کارشناسان در این زمینه معتفدند که نفت سنگین میدان های نفتی فلات قاره در میادین فروزان و اسفندیارو سروش به جاي اين كه در مخازن بزرگ نگهداري شود در تانكرهاي نفت كش  سرگردان شده و  باعث افزايش هزينه نگهداري، حمل و اجاره كشتي و ... مي شود

 متاسفانه بدلیل عدم برنامه ریزی  اصولی و دقیق امور بین الملل شرکت نفت،  این اتفاق که در سال های گذشته نیزتجربه شده  بازهم تكرار شده  و بجای استفاده از مخازن، از كشتي هاي نفت كش استفاده می کنند . اين موضوع باعث استفاده نامناسب از سرمايه كشور شده و كاهش درآمد را نيز به همراه خواهد داشت.

بدلیل این سیاست های غلط و بازاریابی نامناسب، هرساله بمدت زمان طولانی از این کشتی ها برای نگهداری و ذخیره سازی نفت سنگین ایران در خلیج فارس استفاده مي شود.

وقتی شرکت ملی نفت ایران، نفت را در کشتی ها ذخیره می نماید باید منتظر بماند که برای هر محموله مشتری پیدا کند و مشتریان نیز که این وضعیت شرکت ملی نفت ایران را متوجه شده اند سعی می کنند که برای  ارزان خريدن این محموله ها به ایران فشار بیاورند و نفت ایران را با قیمت های پائین خریداری کنند.

 این درست است که نفت سنگین ایران بدلیل داشتن درصد گوگرد بالا خریداران كمتري نسبت به نفت سبك دارد  و عمده ترین خریدار ایران، شرکت ملی نفت هندوستان است. اما "امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران" با یک برنامه ریزی منسجم چه برای فروش "تک محموله ای" چه برای فروش نفت بصورت "فروش قراردادی" کوتاه مدت و یا دراز مدت باید برنامه ریزی علمی و دقیق داشته باشد که مجبور نباشیم برای هر فروش تک محموله ای نفت سنگین را  7 یا 8 دلار زیر قیمت پایه نفت سنگین خلیج فارس بفروش برسانیم.