در حالی که شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد با صدور قطعنامه ای به محکومیت وضعیت حقوق بشر در ایران پرداخته و یک ناظر ویژه برای گزارش وضعیت حقوق بشر در ایران منصوب کرده است، با این حال فرایند تصویب این قطعنامه و مدافعان و مخالفان آن خود به روشنی گویای جریان حاکم بر شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد است.
به گزارش «تابناک»، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد که در واقع همان کمیسیون ویژه حقوق بشر است که در سال 2006 به شورای حقوق بشر تبدیل شده است، دارای 47 عضو است که به صورت دوره ای و سالیانه وضعیت حقوق بشر همه 192 عضو ملل متحد را بررسی می کنند.
بر اساس این گزارش در 24 مارس، این شورا وضعیت حقوق بشر در ایران را بررسی کرد و با 22 رای موافق، 7 رای مخالف و 14 رای ممتنع به محکومیت وضعیت حقوق بشر در ایران پرداخت.
در اجلاس این دوره کشورهای آرژانتین، برزیل، بلژیک، شیلی، فرانسه، گواتمالا، مجارستان، ژاپن، مالدیو، مکزیک، نروژ، لهستان، مولداوی، جمهوری کره، سنگال، اسلواکی، اسپانیا، سوییس، اکراین، انگلستان، آمریکا و زامبیا علیه ایران رای دادند.
کشورهای بنگلادش، پاکستان، چین، روسیه، کوبا، اکوادور و موریتانی به نفع ایران رای دادند و کشورهای بحرین، بورکینافاسو، کامرون، جیبوتی، گابن، غنا، اردن، مالزی، اندونزی، نیجریه، عربستان، تایلند، اوگاندا و اوروگوئه درباره ایران رای ممتنع دادند.
بر اساس این گزارش پاکستان به نمایندگی از کنفرانس اسلامی با قطعنامه ضد ایرانی مخالفت و این قطعنامه را اقدامی مخرب توصیف کرد و توصیه کرد که شورا باید برای حل وضعیت حقوق بشر سمت گفتگوهای سازنده با کشور ها حرکت کند و چنین قطعنامه هایی با اصول سازمان کنفرانس اسلامی مخالف است.
نماینده کوبا نیز در نطق قرایی به مخالفت با این قطعنامه برخاست و گفت ایران همواره مکانی برای تامین منافع غرب بوده است. در زمان شاه ایران، کسی تردید نداشت که او مردمش را می کشد و شکنجه می کند، اما او دوست آمریکا بود و به شاه سلاح هسته ای نیز می دادند. اما پس از انقلاب ایران غربی ها همیشه به دنبال تغییر رژیم در ایران بوده اند. وضعیت حقوق بشر در ایران نیز تنها بهانه ای برای حمله به این کشور است. این در حالی است که ایرانیان بارها گزارشگران حقوق بشر را به کشور شان دعوت کرده اند. تصویب این قطعنامه سیاسی پیروزی کسانی است که به دنبال حمله سیاسی و نظامی به ایران هستند، کشور من به چنین قطعنامه ای رای نمی دهد.
چین نیز از دیگر کشورهایی بود که بر لزوم گفتگوی سازنده با ایران تاکید و از دعوت ایران از ناظران ویژه حقوق بشر استقبال کرد و گفت که انتظار این است که کشورهای مختلف تلاش های ایران برای بهبود وضعیت حقوق بشر در این کشور را درک کنند.
لازم به ذکر است آمریکا و سوئد نیز به عنوان طراحان قطعنامه ضد ایرانی، در سخنرانی های خود به انتقاد از وضعیت حقوق بشر در ایران پرداختند که سید محمد رضا سجادی نماینده کشورمان در پاسخ به آنان گفت که یکی از طراحان این قطعنامه یعنی آمریکا خود کشوری است که برای عضویت در این شورا مردد بود که البته عضویت آمریکا در این شورا عقبگرد و پسرفتی برای این شوراست چرا که این کشور بزرگترین کشور حمایت کننده از رژیم اسرائیل و خشونت های صورت گرفته علیه مردم فلسطین، عراق و افغانستان است در حالی که ایران با توجه به دو عامل یعنی بافت فرهنگی و مذهبی مردم ایران و همچنین تعهدات بین المللی خود، به رعایت حقوق بشر پرداخته است. ایران تا کنون شش مرتبه میزبان ناظران شورای حقوق بشر بوده است و در این سال هم از کمیسیونر ارشد این شورا دعوت کرده تا به ایران بیاید لذا ایران معتقد است که نباید برخورد های سیاسی و دوگانه در شورای حقوق بشر حاکم باشد.