اما نکته سوم درباره او، این است که این بازیکن توانست در یک بازی حساس، سه گل متفاوت به دروازه‌بان شماره یک تیم ملی بزند.
به گزارش «فردا»: امیر قلعه نویی هنوز هم از شکست تیمش مقابل استقلال در تبریز ناراحت است. موضوعی که می شود آن را در خط به خط حرف هایش احساس کرد. سرمربی تراکتورسازی با وجود گذشتن چند روز از دربی حرف های جالبی برای زدن دارد. گفت‌و‌گوی تفصیلی فردا .را با امیر قلعه نویی می‌خوانید:
- فوتبال ایران دربی خیلی خاصی را پشت سر گذاشت. نظر شما برد عجیب پرسپولیس مقابل استقلال چیست؟
ببینید اصلا اینکه فوتبال این همه تماشاگر دارد به همین دلیل است. چون شما قدرت پیش بینی کردن حتی لحظه‌ای از آن را ندارید. خود من در زمان حضورم در استقلال، بازی‌هایی بود که ۲-۱ عقب افتادیم اما در نهایت آن را ۳-۲ بردیم. با این حال هیچ وقت به خاطر نمی‌آورم که ما دو گل جلو باشیم، تیم حریف هم ۱۰ نفره شود و در نهایت بازی را ببازیم! به نظر من بخشی از این مسئله که دنیزلی از پیروزی تیمش در دربی به عنوان «معجزه» یاد کرد، به زیبایی فوتبال بر می‌گردد. درباره خود بازی هم باید بگویم که پرسپولیس دربی را تهاجمی شروع کرد. یکی از برنامه‌های دنیزلی انداختن توپ پشت دفاع استقلال بود که بتواند از آن فضا استفاده کند. در نیمه اول با استفاده از همین تاکتیک صاحب فرصت‌هایی هم شدند که رحمتی واکنش‌های خوبی نشان داد. با این حال بعد از خوردن گل دوم پرسپولیسی‌ها بیشتر به هم ریختند و اصلا اول خود آن‌ها بودند که بازی را تمام شده دانستند. به خصوص بعد از اخراج اولادی.
- در این شرایط نقش دنیزلی را در این پیروزی تا چه حد پر رنگ می‌دانید؟
این جور مواقع مربی نیاز به ریکاوری دارد. دنیزلی دقایقی را صرف همین کار کرد و بعد از آن توانست از یک تاکتیک تازه استفاده کند. البته او باز هم عمق خط دفاع استقلال را هدف قرار داد اما این بار با استفاده از توپ‌های بلند برنامه‌هایش را پی ریزی کرد. مهدی مهدوی کیا و ایمون زاید را هم به همین دلیل به زمین آورد. در نهایت می‌توانم بگویم که حوادث بازی کاملا به نفع پرسپولیس رقم خورد و من به یاد ندارم در تاریخ دربی‌ها، روند بازی اینطور برگشته باشد و شاید تا سال‌های سال هم دیگر چنین اتفاقی نیفتد. دوست ندارم درباره مسائل فنی استقلال صحبت کنم؛ فقط می‌توانم در این حد بگویم که وقتی دنیزلی آن تعویض‌ها را انجام داد، نیمکت استقلال برای برگرداندن نتیجه هیچ واکنشی نشان نداد.
- درباره ایمون زاید نظرتان چیست؟
واضح است که با یک بازی نمی‌شود قضاوت درستی درباره یک بازیکن کرد و باید ببینیم آیا عملکرد خوب او ادامه خواهد داشت؟ چون در بحث موفقیت، اصل تداوم اهمیت خیلی زیادی دارد. موضوع دوم درباره زاید اینکه او برای کادرفنی و مدافعان استقلال شناخته شده نبود و تردید نکنید ه از این به بعد کاملا توسط مدافعان حریف یارگیری خواهد شد. باید دید آیا او در این شرایط هم می‌تواند گل بزند؟ اما نکته سوم درباره او، این است که این بازیکن توانست در یک بازی حساس، سه گل متفاوت به دروازه‌بان شماره یک تیم ملی بزند. حرکت سریع در عمق و بغل پای بی‌نقص به جهت مخالف روی گل اول، کوبیدن ضربه سر در فاصله یک متری دروازه‌بان به زمین در گل دوم و یک چرخش و ضربه دقیق روی گل سوم؛ معنی‌اش این است که او فوتبال را کاملا اصولی یاد گرفته و می‌تواند به یکی از مهاجمان خیلی خوب لیگ بر‌تر ایران تبدیل شود. نمره او در دربی ۲۰ بود اما باید دو نکته‌ای که اول گفتم را هم در مورد زاید لحاظ کرد.
- بعد از این بازی خیلی‌ها می‌گفتند آه قلعه نویی، استقلال مظلومی را گرفته.
نه آقا! ما اگر آهی داشتیم که یک کاری برای تیم خودمان می‌کردیم! ببینید بگذارید اینطور بگویم. استقلال هنوز صدر جدول است و به خاطر تفاضل گل در رتبه دوم ایستاده. آن‌ها هفته قبل یک بازی خیلی حساس و شش امتیازی را هم در تبریز از ما بردند. از آن طرف فینالیست جام حذفی هم هستند و در لیگ قطعا یکی از سه تیم مدعی قهرمانی محسوب می‌شودند. در این شرایط، طبیعی‌اش این است که ۷۰، ۸۰ هزار استقلالی برای دربی به ورزشگاه بروند اما همه دیدند که در کمال تعجب بازهم تعداد تماشاگران پرسپولیسی در این بازی بیشتر بود. می‌خواهم این را بگویم که به نظر من، مدل پیروزی استقلال برابر تراکتورسازی، حتی خوشایند هواداران این تیم هم نبود. مطمئن باشید آن‌ها هم احساس کرده بودند که استقلال بازی را در زمین نبرده و اتفاقات دیگه‌ای برای ثبت این پیروزی افتاده است. البته در روزهای اخیر خیلی گفتند که در بازی‌هایی هم به نفع تراکتورسازی سوت زده شده که من این را قبول دارم اما داوری‌هایی که به ضرر ما بوده، خیلی بیشتر بوده. شما نگاه کنید حتی هواداران استقلال هم نتوانسته‌اند پیروزی تیمشان در تبریز با آن شرایط را هضم کنند. رخ دادن حداقل ۴ اشتباه تاثیرگذار، آن هم در یک بازی فینال گونه و شش امتیازی، باعث شد که حتی استقلالی‌ها هم خوشحال نباشند.
- اما آقای مظلومی قبل از بازی با پرسپولیس، در کنفرانس مطبوعاتی‌اش خطاب به شما گفت که اگر دست‌های پشت پرده در فوتبال وجود دارند، چرا قلعه نویی چهار بار در لیگ قهرمان شده؟
نمی‌خواهم در مورد افراد حرف بزنم اما مثلا همین فصل گذشته، دو هفته به پایان بازی‌ها مانده بود که قهرمانی ما با سپاهان مسجل شد. به همین دلیل بازی آخرمان جلوی سایپا کاملا تشریفاتی برگزار شد و و من تیم دومم را به میدان فرستادم. به نظر من درباره تیمی که از هفته سی و دوم قهرمانی‌اش قطعی شده، نمی‌شود حرفی زد اما دست‌های پرده آنجایی خودش را نشان می‌دهد که در یک بازی فینال گونه، شش امتیازی و کاملا تاثیر گذار در قهرمانی، ناگهان ۴ اشتباه تاثیرگذار داوری، آن هم تماما به نفع یک تیم رخ می‌دهد. فکر می‌کنم جوابتان را دادم.
- راستی ماجرای درگیریتان با مجتبی جباری چه بود؟
دوست ندارم در این باره حرفی بزنم؛ چون به نظرم درشان یک مربی نیست که جواب بازیکن سابقش را بدهد.
- شرایط تیمتان چطور است؟
مطمئن باشید از این هفته نتایج بهتری می‌گیریم. قاسم حدادی فر و مهدی کیانی هر دو در شرایط ایده آل بدنی قرار گرفته‌اند که این اتفاق خوبی برای ماست. هرچند متاسفانه یک ماه فرزاد آشوبی را به دلیل مصدومیت در اختیار نخواهیم داشت. اما خیلی امیدوارم که با رسیدن این دو بازیکن و البته روندی که داریم، همچنان یکی از اضلاع اصلی مثلث قهرمانی باشیم. - سپاهان هم که کاملا وارد کورس قهرمانی شد. به نظرم از سپاهان باید ترسید. ما سه هفته بعد با آن‌ها بازی داریم و باید از آن‌ها ترسید؛ به این دلیل که برنامه‌های تاکتیکی کرانچار به شکلی است که نتیجه گیری را نسبت به فوتبال زیبا در اولویت قرار می‌دهد. به همین دلیل هم آن‌ها چراغ خاموش تا صدر جدول هم بالا آمدند. من ۸ هفته قبل پیش بینی کرده بودم که سپاهان خودش را به جمع صدرنشینان خواهد رساند؛ چون می‌دانستم که چه مربی خوبی بالای سر این تیم است.
